Selaaaam ben geldiiiim. Bu bölümde düz yazı olacak çünkü alışveriş bölümü vaaaar.
Yeonjun Yoongi'ye verdiği sözü tutmuş ve onun yerine alışverişe gitmişti. Şunu açıkça söylemeli Yoonji gerçekten çok alışveriş yapıyordu. Sadece 5 mağaza gezmişlerdi ama elleri poşetlerle dolmuştu. Sonra düşündü acaba değer miydi diye. Evet Beomgyu için değerdi. O beomgyu isterse uçurumdan atlamayı ya da herhangi bir yanardağın içine bile atlayabilirdi. Yeonjun'un düşüncelerini bölen Yoonji'nin konuşması olmuştu.
"Ya hadisenize çok yavaşsınız daha girmemiz gereken çok mağaza var." Yeonjun artık daha fazla dayanamadı ve kendini sandalyelerden birine attı. Bunu fark eden Min kardeşler ise durmuş ve ona dönmüşlerdi.
"Beomgyu sevgilim sen beni bırak devam edin siz daha fazla gidebileceğimi sanmıyorum." Yeonjun bunları dedikten sonra kafasını arkaya atarak ölmüş gibi yapmıştı ama bizim çiftimizde şans var mı? Hayır. Kafasını korkuluk demirine çarpmıştı. Yeonjun'un sol gözünden bir damla yaş akmıştı. Normal değil miydi? Çocuğun beyin hücreleri öldü.
"Ya sen salak mısın? Kaldır kafanı bir bakayım." Beomgyu elindeki poşetleri yere bırakarak Yeonjun'un kafasını kaldırmış ve çarptığı yere bakıyordu.
"Acıyor mu?"
"Kafamı çarptım gerizekalı elbette acıyor."
"Seni öldürürüm çocuk düzgün konuş benimle."
"Neyse hadi çok tatlı bir çift olduğunuz için size acıdım bugünlük bu kadar alışveriş yeter ama yemek yiyelim. Damat beyi tanıyalım." Evet Yoonji'nin huyu buydu. Onun için alışverişten daha önemli bir şey varsa o da ailesiydi. Kardeşinin üzüldüğünü görmüştü ve bu durum onu ağlatacak reddeye getirmişti.
"Abla ne damadı ya biz daha yeni çıkmaya başladık."
"Hadi Beom onun poşetlerinide taşı yazık çocuğun kafası göçtü içine." Kısa bir tartışmanın ardından sonunda yemek katına çıkabilmişlerdi. Şu anda bir restoranda oturmuş yemeklerini yiyorlardı.
"Şimdi anlatın bakalım. İlk buluşmanız nasıldı? Ayyy bu arada fotoğrafınız çok tatlıydı."
"Her buluşma gibi kafedeydik sonra gittik gondola bindik o kadar."
"Ya ama illaki bir şey olmuştur. Hadi be ben sizin arkanızdayım."
"Yoonji noona size bir şartla anlatırım."
"Neymiş o söyle çabuk. Allahım benim meleğimin erkek arkadaşıyla tanışıyorum."
"Beomgyu bugün bize gelebilir mi?"
"Hmm güzel anlaşma. Sırf kafandan dolayı kabul ediyorum."
"Teşekkür ederim." Sonra ise normal gündelik konuşmalardan ve Beomgyu'nun bebeklik anıları konuşulduktan sonra Yoonji'yi eve bırakmış sonra ise Yeonjun'un evine doğru doğru gitmeye başlamışlardı. Geldikleri zaman arabadan inip eve girmişlerdi.
"Sen şimdi beni eve mi atıyorsun. Şapşal şey seni."
"Evet seni eve attım. Hem ayrıca ailem 1 hafta kadar evde yoklar istediğin kadar kalabilirsin."
"Ya benim aklıma şimdi geliyor. Biz senin kafana buz koymadık. Aptal hiç hatırlatmadın bana."
"Beomgyu gitme. Buz koyma sen orayı öpsene geçer." Beomgyu Yeonjun'un bu dediklerinden sonra gülmeye başlamıştı.
"Çocuk değilsin."
"Ne annem hâlâ biz bir yerimizi vursak öpüyor. Hadi sende yap." Beomgyu gitmiş Yeonjun'un kafasından öpmüştü.
"Hadi gel yanıma film izleyelim." Yeonjun bunları dedikten sonra Beomgyu yanına gitmişti. Yeonjun o yanına geldiği zaman kendine çekmiş elini omzuna atmıştı. Dışardan onları görseniz tatlılıktan ağlayabilirdiniz.
Film bittiği zaman ikiside yukarıya çıkmışlardı. Yeonjun Beomgyu için dolabından kıyafet çıkartırken Beomgyu onu durdurmuştu.
"Bence hiç giyinmesekte olur."
Beomgyu bunu dedikten sonra neler yaşandı bilemeyiz ama ikisinin birbirlerine bağlandığı ve hiç ayrılmayacaklarını çok iyi bir şekilde bilebiliriz.
Selaaaam. Bölüm nasıldı ve şunu söyleyeyim smut bölümüne daha var.
Güncelleme: Smut yazmadım😅
Çok iğrenç bölümdü biliyorum
Neyse sonraki bölümde görüşmek üzere diyor ve gidiyorum🥰✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Autumn||Yeongyu
FanfictionBelki de bir sonbahar akşamı onların kaderini değiştirecekti... 28.06.2021 #1. yeongyu