Antologia | One Shots

3. Jego Wiedźma

Stała, wpatrując się w niego, z rękami na biodrach, wyciągniętą do jej całkowicie nie onieśmielającego wzrostu, wynoszącego zaledwie pięć stóp. Jej oczy błyszczały, a włosy wydawały się poruszać z własnej woli. Z kilku szczególnie wściekłych loków wydobywały się małe iskry.

-Bycie starszym podsekretarzem ministra nie daje ci pozwolenia na usunięcie Niewymownego z jego departamentu i przydzielenie go jako osobistego ochroniarza na twoje wakacje na Santorini. To jest rażące nadużycie władzy, więc pójdziesz i powiesz ministrowi, że aurory będą całkowicie akceptowalnym szczegółem bezpieczeństwa - jej głos stał się zabójczy - chyba że chcesz dowiedzieć się, czym dokładnie zajmuję się w Departamencie Tajemnic.

Uderzyła kawałek pergaminu o jego biurko i przewróciła się na pięcie.

Draco patrzył, jak Hermiona ze złością wychodzi z jego biura, a drzwi zatrzaskują się z głośnym hukiem.

Odchylił się do tyłu z westchnieniem rezygnacji i spojrzał na tlącą się kartkę papieru.

Najwyraźniej nie oświadczy się jej też w ten weekend.

Zakręcił różdżką w palcach i wpatrywał się w sufit w zamyśleniu, próbując wymyślić nowy sposób na wyciągnięcie wiedźmy z jej ukochanego laboratorium na kilka dni bez jej wymyślania.