Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
babam: sonunda babasının ayak seslerinin merdivenden çıktığını duydu.
jaemin endişeyle, "hey baba" diye babasına seslendi.
sonra, "seninle bir dakika konuşabilir miyim?" dedi.
karanlıkta, yatak odasının kapısını yavaşça gıcırdayarak açıldığını gördü.
babası başını kapı aralığından içeri uzattı.
babası soğukkanlı bir şekilde, "evet oğlum." dedi.
jaemin, "iyi misin baba?" diye sordu.
"evet oğlum, iyiyim." dedi babası.
"umm... annem buralarda mı?" diye sordu jaemin.
"işte buradayım!" annesi başını kapı aralığından uzatarak, tiz bir sesle konuşmuştu.
"hmm... sanırım büyük bir hata yaptım." dedi jaemin.
babası ve annesi oğulları jaemin'e dikkatli bir şekilde bakarak, "bize ne söylemek istiyorsun?" dediler.
jaemin korkuyla, "yanlışlıkla internetteki birine ev adresimizi verdim." dedi.
"ah, bunu yapmamalıydın!" dedi annesi, kızgın bir ses tonuyla.
"sana bunu asla yapmamanı söylemiştik!" dediler.
"kime verdin peki?" diye sordu babası.
"umm... kullanıcı adı smmhin olan bir çocuğa." dedi jaemin.
"ah, ama o gerçekten de çocuk değildi ki!" dedi annesi.
"sadece seni kandırmak için bir çocuk gibi davrandı."
sonra, "peki ne yaptı, biliyor musun?" dedi annesi.
"evimize girdi ve ikimizi de öldürdü, sadece seninle biraz zaman geçirebilsin diye." dedi babası.
yuna: AMAN TANRIM!
birden bire kapı ardına kadar açıldı.
kapıda sarı yağmurluklu bir genç adam duruyordu.
elinde de bir şey tutuyordu.
tuttuğu şeyler, jaemin'in annesinin ve babasının kopmuş kafalarıydı.
jaemin çığlık atarak ağlamaya başladı.
adam kafaları yere düşürdü ve bıçağını çıkardı.
yuna: HAYIR HAYIR HAYIR!
babam: birkaç saat sonra çocuk ölmüştü bile.
korkunç çığlıkları acı bir iniltiye dönüşmüştü.
o zaman katil bir şey fark etmişti.
bebeğin yan odada sesli bir şekilde ağladığını duydu.
sonra döndü ve bebeğin çığlıklarını takip etti.
çocuk odasına girdiğinde, beşiğe doğru adım atmaya başladı.
yuna: umarım bebeğe bir şey yapmaz.
babm: bebeği kaldırdı ve kucağına aldı.
işte o zaman bebek ağlamayı bıraktı ve gülümsemeye başladı.
adam daha önce hiç bebek tutmamıştı.
bebeğin yanağını hafifçe okşamaya başladı.
çocuk odasından çıkıp bebeği de yanına aldı.
bebeği eve götürdü ve kendi kızı olarak büyüttü.
ve ona yuna adını verdi.
yuna: ama baba,
benim adım yuna?
babam: biliyorum kızım.
kızım?
yuna?
yuna?
hâlâ orada mısın?
bu hikâye senin için yeterince korkutucu muydu?
başka bir tane daha duymak ister misin?
lol.
iyi uykular kızım.
∞
bu final bölümüydü, yani kitap bitti. umarım beğenmişsinizdir. diğer kurgularıma da göz atmayı unutmayınız. söz veremem ama belki bu kitabın ikinci serisi gelebilir, ama eğer yazabilirsem yayınlarım. oylayan ve yorum yapan herkese teşekkür ederim ♡
