white roses ❦ jaehyun + rosé ✓

2

"Bugün sana tüm yaşamamımdan anılar anlatacağım. Sana ait olarak yaşadığım tüm hayatımı. Seni gördüğüm an sana verdiğim o hayatımdan anıları.

Senden önce yaşamamım bulanıktı. O, anılarımın ulaşamadığı, tozlu ve örümcekli, uyuşuk insanlarla ve daha bir sürü şey ile dolu çoktan unutmuş olduğum bir mahzendi.

Sen geldiğinde ben on yedi yaşındaydım, şimdi yaşadığın ve son soluğumu okuduğun o evde oturuyordum. Dairemiz seninle aynı kattaydı. Bir muhasebecinin ve onun sıska olan kızını aklını zorlasan dahi hatırlayamadığından eminim.

Küçük burjuva sınıfı olarak en dipteydik. Tabii sen adımızı bile bilmiyordun o zamandan. Tabelamız bile yoktu o zamanda. Zaten çok fazla gidip gelen olmazdı ki zaten. Kaç yıl oldu? On beş yada on altı...

Ey, güzel insan sen gerçi bizi hiç anımsamıyorsun! Lâkin ben hatırlıyorum. Daha dün gibi coşku ile. Sanki o gün bir bayrammış gibi yaşıyorum. 

Sesini ilk kez duyduğum o gün, seni ilk kez gördüğüm o gün o canlılığı ile gözlerimin önünden geçmiyor. Anımsamaz olur muyum, çünkü benim dünyadaki yaşamım o gün başlamıştı.

Biraz sabırlı ol sevgilim, sana her şeyi anlatacağım. Senden sadece bir şey istiyorum. Bunu okurken yorulma olur mu, ben seni severken asla yorulmadım çünkü.

Ben daha senin ergen, genç, sıska bir kız olarak gördüysen dahi, o karşı apartmanında oturan o ergen, genç, sıska olarak gördüğün kızın tüm hayatıydın sen. Tek bir ses tının ile tek bir görüntün tek bir nefesin ile her şeyin olmuştun o kızın..."

***

Günaydın öncelikle bu fice bölüm olarak çok bekletiyorum biliyorum biraz öyle oldu ama taslakta olduğu için hemen atıyorum psikolojik olarak şu aralar çok iyi değilim p yüzden yeni bölüm yazarken kafam çok dağınık olup odaklanamıyorum. Sizden özür diliyorum lâkin en kısa zaman da bunu telafi edeceğim.