white roses ❦ jaehyun + rosé ✓

10

"... Küçük bir lokantada yemek yedik - hangi restoran'a gittiğimiz hatırlıyor musun? hiç sanmıyorum... senin başka akşamlar yanına getirdiğin kadınları götürdüğün restoranlardan bir tanesidir büyük ihtimalle - o akşam pek konuşmamıştım, çünkü karşında oturduğum, anlattıklarını dinlediğim için çok mutluydum.

Soru sorarak yada budalaca herhangi bir laf ederek o anı tek bir saniye bile bozamazdım. O saati hiç unutmayacağım. Her zaman aklımda bir köşe de kalacak o an.

Benimle çok cana yakın davranmıştır, davranışların, konuşman her şey çok zarifti. İlk andan itibaren içten yakınlığın bende güvenilir bir his bırakmıştı. Sen o akşam, lokanta masasında bana öyle davranmamış olsan da, tüm benliğim ve isteğimle kazanırdın zaten.

Geç olmuştu kalktık. Dışarı çıktığımızda bana sordun; "Biraz zamanın var mı?" diyerek. "Evet, var." diye yanıtlamıştım. Sen bir an duraksar gibi yaptın, fakat hemen sonra biraz daha fazla sohbet edebilmek için evine gelip gelmeyeceğimi sordum. "Seve seve." diye karşılık verdim. Tüm duygularım ile.

Önerini kabul etmem çok hoşuna gitmişti, hemde biraz şaşırmıştın. Neden şaşırdığını o an anlamamıştım ama şuan iyi anlıyorum.

Kadınlar teslim olma isteği ile yanıp tutuşsalarda isteklerini gizlerler, ürkmüş, öfkelenmiş gibi görünürler. Erkeğin önlerinde yalvarıp yakarmasını, onun için bir şeyler yapmalarını isterler. Erkeğin böyle önerisini meslekleri aşk yapmak olan sokak kadınları yada çok saf ve yetişmemiş kızlar böyle karşılardı. O an benim ruhumdan çıkan şey ise  - nereden anlayacaksın gerçi - yılların birikmiş özlemiydi. O özlemin dile dökülmüş durumuydu.

Apartmana girdik, yukarıya, dairene çıktık. Affet sevgilim, bu merdivenin, bu koridorun benim için ne ifade ettiğini sen bilemezsin. Bana o akşam nasıl şaşırtıcı, baş döndürücü, dayanılmaz bir acı duyguları yaşatmış olduğunu sen anlayamazsın asla...

Dün çocuğum öldü benim... Oda acı ve dehşet verici bir şekilde..."