Araf

~ 2.bölüm ~

Akşam olmuştu uyanmamın üstünden  5 saat geçmiş olmalıydı. Yaz günleri  uzun olduğundan hava 8'den önce kararmazdı. Bu da saat 3'te  uyandığımı gösterir. Çok acınaklı bir haldeyim. Saatlerdir burda kapalı kaldım. Ellerim ipin çok sıkı bağlanmasından dolayı sızlıyordu. Neler olduğunu hatırlamaya çalışıyorum ama net olarak hatırlamıyorum. İçeriye giren ışıkla düşüncelerim yarıda kesildi  ve içeriye beni kandıran aptal Yusuf  girdi. Ondan nefret ediyorum. Bana baktı ve birden kahkaha atmaya başladı cidden bu çocukta sadistliğinin yanı sıra  başka anormalliklerde vardı. Ona somurtarak bakınca bana bir açıklama borçlu olduğunun farkına vardı ve konuşmaya başladı.
- Sen çok saftın güzelim. Dedi bu laftan sonra ondan tamamiyle nefret ettim.
- Sen de  çok büyük  bir pisliksin  ama en çok neye üzülüyorum biliyor musun ?
- Neye üzülüyorsun bakalım küçüğüm.
- Seni insan  yerime koyduğuma. Dedim şimdi benim gülme zamanımdı.
- Gül bakalım  sonunda bembeyaz olmuş ruhsuz bedenine bakıp bende güleceğim hatta belki ölü vücuduna tecavüz ederim.
- Sen tam bir sadistsin  üstelik böyle bir şey sadece senden beklenir zaten.
- Güzel bir kızsın yazık olucak  neyseki  senden nefret ediyorum.
- Ah öyle mi bende seni çok seviyorum  ama tipsizin tekisin.
- Çok konuştun sen zaten 1 günlük  ömrün  var onuda  benle geçir dedim ama sen bunu  hiç  haketmiyorsun tam bir nankörsün yani biliyorsun değil mi ?
- Bunu bir iltifat olarak  algılıyorum. Madem bir günlük  ömrüm var  bari bırakta TV izleyebiliyim.
- Ne ?
- Televizyon diyorum önündesin bütün manzaramı kapatıyorsun.!  

       -Ah be güzelim ben sana hayran olucağın bir manzara sundum sen farkında değil misin?
-Sana hayran kaldığım gün  kalbim ellerinde olur.
-Peki sen bilirsin tatlım.Dedikten sonra  kapıyı çarpıp çıktı.Bu çocuğun derdi neydi bana demediğini bırakmıyor sonrada onu beğenmediğim için trip atıyor.Neyse zaten
1 gün ömrüm var.Ne diyorum ben ya buradan kaçmalıyım ama nasıl? Yusuf'la flört eder gibi mi yapsam acaba? Evimi özledim.Artık kararımı vermiştim.Buradan kurtulmak için
ne yapmam gerekiyorsa yapıcağım.Diye düşünürken kapı açıldı ve Yusuf  içeri geldi.Hemen planımı uygulamaya başladım yani  şuan bana en mantıklı geleni.Ona baktım ve
içtenlikle gülümsedim.Şaşırmış görünüyordu.Bu da benim işime geliyordu.Kendimi tutamadım ve gülerek sordum.
-Galiba daha demin seni biraz kırdım.Şaşırmıştı belliydi.Bu iyiye işaretti.
-Sen kimsinki beni kırasın?
-Niye bu kadar sertsin?
-Bilmem sence niye bu kadar sertim güzelim?
-Bana eşsiz bir manzara sunduğun için mi?
-Ah bu manzarayı beğenmiyorsun diye biliyordum.
-Bu sıkıcı yerde daha iyi bir manzara bulabilceğimi zannetmiyorum.Bu yüzden fikrimi değiştirdim.
-Bende fikrimi değiştirmeye başladım biliyor musun?
-Hangi konuda?
-Senden nefret etmek konusunda.Dedi ve gülmeye başladı.Planım işe yaramaya başlamıştı.Buna çok seviniyordum çünkü kurtulma ihtimalim vardı.Tabi elimin altında
yerden çok zorlanarak aldığım makas duruyordu.Birden üzerime gelmeye başladı.Şaşkınlıkla ve istem dışı olarak
-Ne yapıyorsun ? diye sordum
-Senin istediğini.Cevabını aldığımda yüzüm kızarmaya başladı.Planımın sonuna gelmeye başlamıştık.
-Ellerim bağlıyken mi? Dedim,şaşkınmış gibi davranmaya çalışıyordum.O ise bu şaşkınlığıma gülmeye başladı.
-Hadi ama o kadar aptal değilim.Hadi be çok iyi gidiyordu.Onu ikna etmeliydim.
-Gerçekten bu kadar odun musun sen? Derken kırılmış gibi görünüyordum.
-Ah güzelim bu kadar kırılgan olma kişisel bir şey  değil.
-Ama benim için kişisel oluyor.Beni gerçekten istiyorsun zannediyordum.Cidden hayal kırıklığı yaşıyordum.Şu ana kadar hiçbir erkek beni reddetmemişti.
-Ah tatlım madem öyle tamam nasıl olsa kaçmaya kalksan bile seni durdurucak kadar güçlüyüm.Dedi ve  kollarımı ve ayaklarımı ipten kurtardı sonra birden dudaklarıma
yapıştı o anda makası omzuna geçirdim.Çığlık atmaya başladı.Bu yüzden kapıya yöneldim.Kapı açıktı.Şaşırmıştım.Bunu hiç beklemiyordum.Yusuf kapıyı kilitlemiğcek kadar
aptal mıydı?Dışarı çıkar çıkmaz ormana doğru koşmaya başladım ama bir şey beni omzumdan yakaladı ve yere düşürdü.
-Benden bu kadar kolay kurtulabilceğini mi sandın? Derken çok öfkeli görünüyordu...

~ 1 Gün Sonra ~

Yusuf beni kolumdan sürükleyerek götürüyordu.Tam kaçmayı başarıyordum ki yakalandım tabi bu olayın üstünden 1 gün geçti.
Yusuf'un diyişile umudumun bittiği güzel birgün.Yusuf'un bana yaptıklarını düşününce ürperdim.Dün eşşek sudan gelinceye kadar dayak yedim.En kibar böyle dile
getirebilirim.Birden durduk.Etrafıma bakındım.Burası sanki terk edilmiş bir ameliyathaneydi.Şaşkınlıkla odaya bakıyordum.Haksızlık etmiyeyim  doktorların işine
yarayacak tüm
teknolojik eşya vardı.Yusuf konuşmaya başlayarak dikkatimi dağıttı.
-Nasıl beğendin mi?
-Ah tabi canım bayıldım.!Şaka mı bu ?
-Senin için özel olarak seçtim güzelim.Ölü bedenine tecavüz ediceğim derken şaka yapmıyordum.Dedikten sonra kaba bir şekilde gülmeye başladı.
-Sen cidden manyaksın.
-Ah bebeğim bunu iltifat olarak alıyorum.Dedikten sonra odaya genç bir kadın girdi ve hemen isteksizce konuşmaya başladı.
-Kızla konuşmayı bırakta kızı yatağa yatırıp kollarını bağla, bağlaki kaçamasın.Dün kızı az kalsın elimizden kaçırıyordun.Diyerek Yusuf'u yerin
dibine soktu.Ben keyifle bunu izlerken ne kadar aptal olduğumu fark ettim kaçabilirdim.Birden masayı Yusuf'un üzerine ittim yüzü kadına dönük olduğu için masayı
görmüyordu ama sonra sesi duyup arkasına  döndü fakat çok geç kalmıştı.Masanın çarpmasıyla bayılması bir olmuştu.Kadının hızla bana geldiğini gördüm.Hemen
elime bir
neşter alarak kadına doğru uzattım.Kadın durdu.Korktuğu belliydi.Konuşmaya başladığında sesini kontrol altına almaya çalışıyordu.
-Bırak o neşteri.Bana saplasan ne olucak ki benim yerime bir başka doktor gelicek.
-Çekil yolumdan.
-Yapamam.Burda zorla tutulan sadecee sen değilsin.
-Peki o zaman acının tadını çıkar.Dedikten sonra  koluna neşteri sapladım.Hemen koşmaya başladım ama Yusuf'un ayıldığını fark edememiştim.Yusuf beni saçımdan
tutup sürüklerken attığım çığlıklar korkutucuydu.Odaya yüzünü daha önce hiç görmediğim insanlar içeriye girdi ve doktoru kolundan tutarak odadan çıkardı.Onun yerine
başka bir doktor geldi.Yusuf beni sıkıca tutarken zorla yatağa yatırdı kollarımı ve ayaklarımı yeniden bağladı.Ben çok sıkı bağlanmış olan ayaklarımı açmaya çalışırken
birden koluma iğne yaptıklarını fark ettim.İğneden sonra göz kapaklarım kapanmaya başladı.Kapanmamaları için kendimle çok savaştım.Tabi ki bu savaşı kaybettim.

Ares Demirhan'dan

Odaya içeri girdiğimde silahımla herkesi yere sermem uzun sürmemişti.Kaçırdıkları kızları nerede tuttuklarını bildiğim için ilk onların kaçmasına yardım etmiştim ama
bu kız narkozun etkisindeydi.Ne yapmam gerektiğini düşündüm.Sonuçta buradakileri öldürmemiş, yaralamıştım.Bu yüzden aklıma ilk geleni yapmaya karar verdim.Kızı
kucağıma alıp  Siyah belaya taşıdım.Kızı ön koltuğa  yanıma koydum ve gaza basarak yol aldım.Bu kızı evime götürmekten başka çarem yoktu.

Elisa'dan Devam

Uyanınca istemedende olsa gözlerimi kırpıştırdım.Etrafa baktığımda buranın çok yabancı bir yer olduğunu fark ettim.Oda full siyahtı ve üzerim değiştirilmişti.Üzerimde
 gri bir pijama vardı.Acaba öldümde melekler sorgulamadan önce bekletiyorlar mıydı? diye düşünürken biri konuşmaya başladı odanın ışığı görmeyen kör noktasındaydı.
Bu yüzden yüzünü net olarak göremiyordum.
-Günaydın.
-Sende kimsin,saat kaç,neredeyim ben ve nasıl geldim buraya, öldüm de sorgulamaya mı başlıyacaksın beni?
-Birincisi ben dedektif Ares Demirhan ikincisi gece saat 2 üçüncüsü  benim evimdesin dördüncüsü tabiki arabayla bütün yol boyunca kolumda taşıyamazdım fazla ağırsın
beşincisi hayır ölmedin ölseydin benim gibi bir yakışıklıyla konuşma fırsatı bulamazdın.
-Ah çok komiksin sen ya. Derken öfkemin sesime yansımasına engel olamamıştım.O ise gülmeye başladı.Hem öfkeliydim hemde şaşırmıştım.
-Herkes aynı şeyi söyler zaten.Sanırım seni sevmeye başladım ama genellikle insanlar bunu söylediğimde bundan çok etkilenir.Dediğinde ona daha çok sinir olmaya
 başladım ve öfkeyle;
-Ya ne demezsin zaten bende seni çok sevmeye başladım ve o kadar etkilendim ki  sıradan bir dedektifin neresi etkileyici diye sorucaktım.Dedikten sonra birden kafasını
 yana çevirdi;
-Hemen yere yat.!
-Neden senin dediğini yapıyım? Diye sorduktan sonra bana buz gibi acımasızca bakarak üzerime atladı.O sırada açık olan bir pencereden odaya bir şey atıldığını gördüm
ve ağzım açık kaldı bu, bu bir BOMBAYDI.!!!