reforget [adrienette]

giriş.

uyarı: ayrıntılara girilmeyecek ve okuyucu gözetilerek yazılacak olsa da, yetişkin içerik ve argo bulundurabilir. rahatsız olacağınızı düşünüyorsanız okumanız önerilmemektedir.

"iyi okumalar dilerim"

ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ

           Kapının kapanması ile uyanan genç kız, kafasını yemek masasından kaldırdı ve kendine gelmek için birkaç saniye bekledi. Duvardaki saat gece yarısını gösteriyordu, romantik bir hava vermesi için yakılan mumlar yarılanmıştı ve yemekler buz gibi olmuştu.

         Ayrıntılara takılmamaya karar vererek ayaklandı ve salona yöneldi. "Adrien?" diye seslendi karanlığın içine, ancak herhangi bir karşılık alamadı.

       En sonunda, dış kapının açıldığı hole girdi ve tanımadığı bir kadının kolundaki Adrien ile karşı karşıya geldiler. 

Burnuna ulaşan alkol kokusu dayanılmaz düzeydeydi.

        Kahverengi saçları ve küt kesilmiş kahkülü olan kadın, dudaklarını büzerek Marinette'i gözden geçirdi. "Sen kimsin?" dedi saygısız bir tavırla. Kendisinin de alkolün etkisinde olduğu, attığı adımların düzensizliğinden belli oluyordu.

       Marinette, siyasi ve ekonomik güç sahibi bir ailenin varisi olarak, yabancıların önünde duygularını belli etmeyecek şekilde eğitilmişti. Ancak yaşadığı bu durum onun bile sınırlarını zorluyordu. "Ben Adrien'ın karısıyım." dedi en sakin ve ciddi ses tonuyla. "Onu eve bıraktığınız için teşekkür ederim. Eğer bir isteğiniz yoksa, dışarı çıkmanızı rica edeceğim."

        Kahverengi saçlı kadın bir an için tereddüt etse de, kendine gelen Adrien çoktan kolunu çekmişti bile. Bu yüzden, tek kelime etmeden arkasını dönüp dışarıya yönelmiş, çelik kapıyı çarpmayı da ihmal etmemişti.

       Genç kız derin bir nefes aldıktan sonra Adrien'ın koluna girdi ve salondaki koltuğa doğru ilerledi. Aklında onlarca soru vardı, cevapları duymak için de sabırsızlanıyordu. Ancak öylesine büyük bir hayal kırıklığına uğramıştı ki, gururu bu soruların cevaplarını duyup sarışın genci affetmek niyetinde değildi.

        Bu yüzden, sessizliğini koruyarak koltuğa oturan Adrien'a bir süre bakmış, ardından hızlı adımlarla mutfağa geçmişti. İlk yardım dolabındaki ağrı kesiciler genç adamın kendisine gelmesi için yardımcı olabilirdi.

Geri döndüğünde ise, zümrüt yeşil gözler tamamıyla ona çevrilmişti.

"Marinette, ilişkimizin daha fazla devam edebileceğini sanmıyorum...

Genç kız nefesini tuttu-

...Boşanalım."

Ve tuttuğu nefes, onu ilk ölümüne sürükledi.

ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ

all rights reserved,

writer: fuiya.

ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ ゜ﾟ*☆*ﾟ