🌒🌕🌘 Moon-Born 🌒🌕🌘

Cadı

✨ İYİ OKUMALAR VE İYİ GECELER✨

✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦

Annesinin boynundaki eski püskü şallı dikkatlice aldı. Hala açık olan gözlerini kapattı. Şimdi huzurlu bir uyku da gibi görünüyordu. Son kez öpüp kokladı. Ve elindeki şalın sonsuza kadar annesinin kokusunu taşımasını umut ederek evden çıktı.

✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦✧✦

Uzun bir yol yürümesi gerekmişti dünyaya ayak bastığı o dolunaylı gecenin hatırası bacağı hala aksıyordu. Daha önce hiç bu kadar yürümek zorunda kalmadığı için bacağının bu kadar ağrıyacağını düşünmemişti. Ha düşünse ne olacaktı? Hiçbir şey yürüyerek gitmekten başka çaresi yoktu.

Evin olması gereken yere geldiğinde 12 numaralı evin olmadığını gördü. 11'den 13'e geçiyordu. Ancak annesine herkesten ve her şeyden daha fazla güvenen bu kız daha dikkatli bakmak için binaya yaklaştı 11 ve 13 numaraları arasında birden bir hareketlenme oldu. Bu bir sihirdi. 10 yaşındaki bir kız çocuğu bunu ne kadar anladı diye soracak olursanız? Hiç. 10 yaşında bir çocuk olmanın dışında zaten bu kız dünyayı kitaplardan okumuştu ona göre bu uçağın uçması dönme dolabın dönmesi kadar normaldi evlerin içinden ev çıkması. Zaten o kadar heyecanlıydı ki bundan etkilenmemişti bile.

Soğuktan kızarmış parmaklarıyla kapının ziline bastı. Ses gelmeyince tekrar bastı. İçini saran tek korku annesi gibi var olan akrabalarının da bu dünyadan göçüp gitmiş olmasıydı ya dünyada yapayalnız kaldıysa... O kısacık bir dakika da o küçük kızın küçük aklından ne türlü senaryolar geçmişti öyle...

"Kimsiniz" dedi bu kızın hayatı boyunca duyduğu en ciddi tonda evin sahibesi. Bembeyaz mermer gibi yüzü ve o kemikli sert yüzünü kaplayan kuzgun karası saçları aynı zamanda onun yüreğini de yansıtıyordu. Bu çehre karşısında bizim ödlek kurbağa dilini yutmuştu. "Çocuğum sana kim olduğunu sördüm yoksa sağır falan mısın?" dedi Black ailesinin yadigarı o kurşuni gözleriyle ateş ederek.

"Ben-" dedi ve sustu ne diyeceğini bilemeyerek "Orion Black! Evi koruyan büyüde bir sıkıntı var sanırım aptal bir muggle kız kapımıza kadar gelmiş." diye seslendi öfkeyle Walburga Black. Hiçbir şeye tahammülü yoktu bu kadının. Gerçekten, hiçbir şeye... Ev ahalisi daha önce yaşamadıkları bu olayın merakıyla evin kapısına yol alırken bizim kızım dili çözüldü. "Ben muggle değilim!" dedi. Ne demek olduğunu bilmediği bu kelimenin daha kitaplarda veya sözlükler de karşısına çıkmamış bir hakaret olduğunu düşünerek savundu kendini. "Ha, aptalsın yani." dedi alayla kadın. "Kimse bu eve rastgele gelemez Walburga, muggle veya değil." dedi Orion Black karısından daha sakin ama yine de tehdit verici bir sesle Phoebe'ye bakarak.

"Rastgele gelmedim zaten efendim. Buraya geldim. Grimmauld Meydanı 12 numara. Annemi bu sabah kaybettim. Ve annem ölmeden önce babamı veya akrabalarını burada bulabileceğimi söyledi." dedi kendinden emin bir sesle şu hayatta bir tek annesinin ona yalan söylemeyeceğinden emindi kendinden emin olmadığı kadar. Onun bu cümlesiyle kocasına baktı ve  "Umarım senin çocuğun değildir." dedi kadın dişlerini sıkarak.

"Hayır, hanımefendi benim babamın adı Orion değil." dedi kız endişeyle. Arkadan onunla aynı yaşlarda olan erkek çocuğu gülerek "Abim, Sirius bu kadar hızlı olamaz değil mi anne?" dedi. Walburga Black hayatı boyunca hiçbir şeyi komik bulmazdı hele ki çocukları veya kocası espri yaptıysa bunu onların burunlarından getirirdi. "Regulus bu kız zaten seninle veya abinle yaşıttır zeka yoksunu gibi davranmayı bırak." dedi burnundan soluyarak ve ona karşı kimse de kendini savunmazdı. "Benim babamın adı Alphard Black." dedi Phoebe her tepkiyi beklerdi ama kadının gözlerinde şimşek çakması bu onu ürkütmüştü. "Yalancı, arsız seni!" dedi Walburga Black kızı kolundan tutup evden uzaklaştırarak "Benim kardeşim asla bir muggledan kanıbozuk bir çocuk yapmaz!" diye püskürmeye devam etti. "Ama başka kimsem yok annem bu sabah öldü en azından Alphard Black'e sorsaydınız..." dedi kız sesinin titremesine artık engel olamayarak. "Çıktığın deliğe geri git güzelim! Buradan sana ekmek çıkmaz! Benim adımı kirletmek öyle kolay değil." dedi ve kızı binanın önündeki kaldırımlara doğru savurdu. Zaten tüy kadar olan kız bütün gün aç o kadar yolu yürümenin etkisiyle boş çuval gibi savruldu.