The Last Day I Be With You.......

මම.........

මම සාරා...... මට වයස අවරුදු 19යි. ජිවිතේ විඳින්න තියන හොදම කාලේ.... ගොඩක් අයගේ ජිවිතේ මේ කාලේ සිදුවෙන හැරවුම් ලක්ෂය එයාලගේ ජිවිතේ වෙනම මානයකට එයාලව අරන් යනවා. ඒත් ඒ ඉසව්ව හොද ව‍ගේම නරක වෙන්නත් පුළුවන්.......

මගේ හැරවුම් ලක්ෂයට අනුවනම් ඒ ඉසව්ව මරණය......

ඔයාලා හිතාවි මම දැනටමත් ජීවිතෙන් පැරදිලා කියලා. ඒත් ඔයාලා මේ දේ ගැන දන්නේ හරිම පොඩ්ඩක් විතරයි.....

***********************************************

මම දැක්ක අම්මා එක්ක තාත්තා අඬන ගමන් කතා කරනවා. ජිවිතේ මම කවදාවත් දකින්න අකමැති ඒවගේම කවදාවත්ම දැකලා නැති කඳුළු තාත්තා ගේ මුළු ඇස් වලින්ම ගලන්න පටන් අරන් තිබුනා.....

ඔව් මම දන්නවා එයාලා දැන් හිතන්නේ කොමද මේ දේ මට කියන්නේ කියලා... එයාලගේ වේදනාව මට තදින්ම දැනුනා. කවදාවත් කවුරුත්ම ඉස්සරහ මොන ප්‍රශ්නේ ආවත් අඬන්නේ නැති මට මගේ කඳුළු තවත් අගුලු දාල තියාගන්න බැරි උනා. ටික වෙලාවක් මේ බයංකාර අප්‍රසන්න හීනය දිහා බලාගෙන හිටිය මට ඒ දේ තව දුරටත් කරන්න බැහැ කියලා තේරුනා.....

"අම්මේ........." මගේ මුළු ලෝකෙම කඩාවැටිලා තිබුන ඒ වෙලාවේ මම මගේ උපරිම ශක්තිය වැය කරේ මගේ කඳුළු වලට මගේ අගුල කඩාගෙන එන්න ඉඩ නොදෙන්න වගබලාගන්න.....

අම්මගෙයි තාත්තගෙයි ඉස්සරහ මම මම වාඩි උනේ ඒ දෙන්නගේම අත් දෙක අල්ලගෙනමයි......

අහ් සාරා....... අපි මේ... මේ වචන වලින් පස්සේ එක පේලියට නිමක් නැතුව ගලාගෙන එන මේ කඳුළු නවත්තන්න අම්මා ලොකු වෙහෙසක් ගත්තා. මම හිතන්නේ ඒ මහන්සිය නිසාම අම්මා හොටදම හෙම්බත් වෙලා හිටියේ........

"තාත්තේ...... අම්මේ..... මම ලොකු දිග හුස්මක් අර ගත්තා.මට එවෙලාවේ හරියටම දැනුනේ මුළු ලෝකෙම තත්පර 10කට නතරවෙලා, අර හුස්ම මාව ගිලින්න හදනවා වගේ හැඟීමක්.......

"මේ දේ ගැන කවුරුත් දැනගන්නවට මම පොඩ්ඩක්වත් කැමති නැහැ....... මොකද දකින හැමෝම මට අනුකම්පා කරනවා කියලා දැනෙන තරම් වේදනාවක් තවත් නැහැ තාත්තේ.... ඒනිසා මම ඉල්ලන මේ දේ විතරක් කරන්න. මොකද මම දන්නවා මම ඔයාලා එක්ක ඉන්නේ පොඩි කාලයක් විතරයි කියලා.."

ඔව් මම ශක්තිමත්.

ඒ තාත්තගේයි අම්මගෙයි කඳුළු නොදකින තුරාවට විතරයි.......

අම්මා ගෙදර එන තුරාවටම මගේ දිහා බලාගෙන හිටියේ, "සාරා ඔයාට මේක දරාගන්න පුළුවන් වේවිද මගේ දරුවෝ....." කියලා අහන්න වගේ.

ඒ ඇස් කතා කරපු දේ නිසාම මම දන්නෙම නැතුව එයාගේ උණුහුම හොයාගෙන ගිහින් ගුලි උනා. "තව කී දවසක් මට මේ උණුහුම විඳින්න පුළුවන්..." මට අඬන්න ඕන උනත් මගේ කඳුළු මට අවනත උන සේයාවෙන් ඉබේම අගුලු වැටිලා..... එහෙම උන එක හොදයි කියලා හිතුනත් මගේ හිත නම් මොනයම් හෝ මොහොතක පිපිරිලා යනවා කියන විශ්වාසය මට තදින්ම දැනුනා.......