Bellatrix

3.

Na het kopen van mijn stok, vertrokken we naar de apotheker. Een medewerker liep op ons af, en vroeg waarmee hij ons kon helpen. Maar mijn moeder antwoordde niet, en mopperde: "Nemen ze hier nu ook al modderbloedjes aan? Kom Bella, we gaan wel naar een andere winkel". Ik knikte, ze had groot gelijk. Mijn moeder lootste ons naar de Verdonkeremaansteeg, waar we naar een griezelig winkeltje liepen. Ik vermoedde dat mijn moeder hier vaker kwam, aangezien ze precies wist waar alles stond. Ze rekende af bij een man die me duivels aankeek, en binnen vijf minuten stond we weer buiten.

Gezamenlijk haalden we de rest van de schoolspullen, en gingen we naar huis. Narcissa en Amedroma wouden meteen weten hoe het was gegaan, en ik liet ze mijn gloednieuwe toverstok zien. "Hij heeft een rare vorm", merkte Cissy op, en ik knikte. De stok was vreemd gebogen, met veel hobbels, en had daardoor wel wat weg van een spinnenpoot. Daarna besloot ik op mijn kamer alvast iets te oefenen met de spreuken. Het kon nooit kwaad om wat spreuken te kennen. Ze waren niet heel ingewikkeld, en na een tijdje lukte me het om mijn toverstok vel op te laten lichten met de spreuk 'Lumos'. Ik liet het zien aan Amedroma, en ze was behoorlijk onder de indruk. Ik zag aan haar dat ze niet kon wachten om haar eigen toverstok te krijgen. Maar dat zou nog een jaar duren, Amedroma was pas tien, en je mocht pas vanaf je elfde een toverstok hebben. Weer zo'n irritante regel van het ministerie. Ik had een bloedhekel aan het ministerie. Sterker nog, de huidige minister was gewoon een modderbloedje!