6.

19 3 0
                                    

Na het eten werden we door twee klassenoudsten naar de Zwadderichleerlingenkamer gebracht. Een van de klassenoudsten was bloedirritant, ze was heel zenuwachtig en een echt mietje. Ik vroeg me af hoe ze het ooit tot klassenoudste had geschopt, maar besefte toen dat dat natuurlijk weer door Perkamentus kwam. Ondertussen kwamen we aan bij een grillige muur in de kerkers. De vervelende klassenoudste kwam naar voren, en mompelde: "Z-Zalazar". Langzaam verschoof de muur, en onthulde een opening, die uitmonde in de leerlingenkamer van Zwadderich. Haastig stoven de eerstejaars naar binnen, benieuwd naar de kamer. Ik, Rabastan en Rodolpus wachtten even, onze ouders hadden ons al verteld over de leerlingenkamer. Uiteindelijk, toen het wat minder druk was, liepen we snel naar binnen. Ondanks mijn moeders beschrijvingen was ik toch onder de indruk. De kamer was volledig groen met zilver, de Zwadderichkleuren. Aan de zijkanten waren kleine ramen, waar slechts een groene waas te zien was. Volgens mijn moeder lag de leerlingenkamer onder het Grote Meer. Aan de muren hingen groene banieren, met grote zilveren slangen erop, die glinsterden in het zachtgroene licht, waarin de kamer was gehuld. In het midden van een van de muren zat een grote groene haard, waar een gedetailleerde slang boven was geschilderd. De meubels bestonden voornamelijk uit grote, comfortabele stoelen, die uiteraard ook groen waren. 

Een hoofdmonitor nam ons mee naar de hoek van de kamer, waar een simpele deur zat. Hij opende hem, en wees op twee trappen, een ging naar boven, een naar beneden. Met monotone stem zei de hoofdmonitor: "Deze trappen leiden naar de slaapzalen. Meisjes onder, jongens boven". De meeste leerlingen liepen naar de trap, en omdat me zelf wel een beetje slaperig voelde, liep ik naar de trap die naar beneden leidde.

Eenmaal beneden werd ik begroet met een paar grote hemelbedden, gemaakt van een fluweelgroen materiaal, waar zachte, zwarte dekens oplagen. Zonder verder na te denken liep ik naar het bed met mijn naam erop, en ging meteen liggen. Als een blok viel ik in slaap.

BellatrixWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu