My Beautiful Moment | Taekook

30

Jungkook dışarıda onu bekleyen arabaya baktı aralık camdan

O burada diye düşündü, içinde fırtınalar kopuyor ve nefesi daralıydu

Cesaretini toplayıp sırt çantasını aldı ve kapıyı kapatıp onu bekleyen arabaya doğru yürüdü

Kalbi hızlanıyordu fakat asla belli etmiyordu. Sadece uzaktan görmek bile yanaklarını kızartıyordu

"eve gidiyoruz"

Soğuk çıkan sesine lanet etti küçük olan oysa ki sinirli olması gereken oydu. Bunu bilmesine rağmen ağzını açıp tek bir kelime edemiyordu onun karşısında duyacaklarından korkuyordu

"peki"

"bu arada.."

Arabayı çalıştırmadan söylediği yarım yamalak cümleyi dinledi küçük

"ne?"

"dün gece hakkında.."

"kimseye bir şey demeyeceğim taehyung. Ah pardon hyung"

"iyi"

arabayı ölüm sessizliği esir alırken küçük olan dün geceyi düşündü cidden olaylı bir geceydi..

Flasback

Jungkook hoseok hyungunu arkada bırakıp hızla restoranı terk etmiş, önüne çıkan ilk dükkandan alabildiği tüm içkileri almıştı. Yaşadığı hayal kırıklı öfke ve özlem fazla gelmişti ona kafasını dağıtmalıydı

Aldığı dolu şişeler bir bir boşalırken o artık evi gibi gördüğü sahile gitmişti bile

"nefret ediyorum senden!"

"öl!"

"geber!"

"kendini git bir kuyuya at jungkook!"

Kendine olan öfkesi herkesden daha fazlaydı küçük olanın

"nasıl hala onu bekleyebilirsin gururun da mı yok!?"

Ellerini sertçe saçlarına geçirdi bu sefer

"o çok sevdiğin beynini kullanıp nefret et madem"

"dur artık! "

Yabancı sese döndü küçük olan

"ne işin var burada?"

İkili birbirine tamamen farklı bakıyordu birinin gözünde saf öfke  varken diğeri ise pişmalık ve özlemle bakıyordu karşısındakine

"jungkook bu yaptığın saçmalık ne?"

Histerik bir gülüş attı küçük olan

"senin yaptığın saçmalığın yanında hiçbir şey bu taehyung"

Büyük olan adını en güzel melodiyle söyleyen adama yaklaştı yavaşça

"özür dilerim"

"sikerim özürünü üç aydır siktiğimin yüzünü bile göremedim ne haber verdin ne bir not bıraktın hadi ben yeni tanıştığın sadece becermek için evine aldığın biriyim kaç yıllık arkadaşına bile bir şey demeden nasıl gittin taehyung siktiğimin dünyasında kendimi ne kadar yalnız hissttim biliyor musun hemde ikinci kez şimdi de karşıma geçmiş özür dilerim diyorsun sence bu iki kelime siktiğimin üç ayını geri getirebilir mi bir mevsim sensiz geçti taehyung bu gerçeği umarım biliyorsundur "

Küçük öfkesini kusamamıştı hala bağırmak istiyordu ona

" ben biliyorum jungkook özür dilemek yetmez biliyorum ama elimden başka bir şey gelmiyor. Bu sikik gerçekte her zaman gün yüzü gibi ortada merak etme her gün seni üzdüğüm için cezamı çekiyorum merak etme"

Büyük olan gözyaşlarını tutamazken küçük olansa alkolün verdiği sersemlikle ona bakıyordu büyük olan da alkollüydü fakat şu an etki etmemişti

Küçük olan yavaşça aralarında bir adım boşluk kalana kadar yaklaştı

"taehyung senden nefret edemiyorum"

"benden nefrer etmelisin jungkook"

"neden ki hadi baştan başlayalım olur mu ben unuttum her şeyi bak her şeyi unuttum"

Konuşurken sesi titriyor ve boğazı yanıyordu duygu değişimleri alkolün etkisiydi

"jungkook"

Büyük olan elini küçüğünün yanağına koyup okşadı onun da sesi titriyordu

"hmm"

Küçük mayışmış ve karşısındaki sevdiği adama bakıyordu

"özür dilerim jungkook şu ana kadar olan şeyler ve sonrası için cidden çok üzgünüm"

Sonrası için derken ne demek istediğini sorgulamadı küçük

Ve dudaklarını özlemle sevdiği adamın dudaklarına bastırdı

***

Ne yazıyorum ben acep recep

Birazcık şerrrrrrref... li oğluma bakalım

Minho = ben (bu bölümü yazarken ki beynim)