10

481 29 16
                                    

"burası neresi böyle"

Esmer gülümseyerek karşısındaki adama bakarken o hiç bir şey dememiş sadece takip etmesini söylemişti beden diliyle

"burası mükemmel bir yer jungkook"

"biliyorum burayı hazırlamak iki yılımı aldı"

Sessizce etrafı inceledi esmer. Asla bir çatı katı gibi değildi burası, mükemmel resimlerle süslenmiş duvarlar, doksanlar havasını yansıtan retro ürünler ve yumuşak gözüken koltuklar

"iki yıl fazla bir süre ama değmiş bir tasarımcı olarak söylüyorum burası harika"

Güzel gözlü gülümsemiş ve elini ensesine atmıştı

"beğenmene sevindim burayı ilk gören sensin"

Esmerin duyduğu şeyle kalbi teklemiş ve belli etmemek için elinden geleni yapmıştı

"mutlu oldum"

****

"sağ doğru vur solu ben aldım zaten"

"hyung ben solda güzel oynuyorum"

Taehyung sinirle jungkooka dönmüş ve yer değiştirmişti

"jungkook oynayamıyorsan söyle sadece, başka oyunlar da var"

"hayır oynayabiliyorum, bunu oynayalım"

Taehyung jungkooka bir şey dememiş ve oynadıkları oyuna dönmüştü. İki dakika sonra tekrar ve tekrar öldüğünde jungkook un elinden konsolu almak için hareket ettiğinde jungkook geri çekilmiş ve konsolu vermemişti. Taehyung sinirle yerinden kalkıp jungkooka doğru yürüdüğünde jungkook kaçacak delik aramıştı bir süre. bir yer bulamayınca konsolu arkasına saklamış ve heyecanlanmıştı

"vermeyeceğim Hyung ısrar etme"

"öyle mi dersin?"

Taehyung hızla jungkook un üstüne atlarken gülerek yere düşmüşlerdi. İkisininde kalbi deli gibi çarpıyordu. Dudaklarının değmesine sadece milimler varken sanki nefes alamıyorlardı

"hyung ben.."

"sen?"

Taehyung fazla meraklıydı altında yatan bedenin düşüncelerini duymaya.

"ben aslında video oyunlarında o kadar da iyi değilim özür dilerim"

"sence böyle bir durumda video oyunlarını düşünebilir miyim?"

Jungkook diliyle dudağını çevereliyip yutkunmuştu. Taehyungun gözleri saniyesinde dudaklarına inmişti.. Tapılası dudaklarına

"benden mi etkilendin Hyung"

"ben... Neyse saat geç oldu eve geçeyim"

Hızlıca jungkook un üstünden kalkmış ve kapıya yönelmişti bir şey unuttuğunu fark edip arkasına döndü tekrardan

" bu gün için teşekkür ederim jungkook sayende monoton geçen hayatım biraz olsun renklendi "

Jungkook duyduklarıyla sadece önemli değil gibi kelimeler zırvalamıştı oysa ne çok istemişti dudaklarına yapışmak ve deli gibi öpmek..

*****

My Beautiful Moment | TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin