Harry Potter ve Geçmişten Gelen Farklılık

"Bu koşullarda olmaz"

yukarıdaki Barış Manço şarkısını dinlemenizi tavsiye ederim.

Delphi ve Scorpuis iyileşmiş okullarına devam ediyorlardı.Delphi üçüncü kez aynı olay ile karşılaşmaması için yanlız kalmamaya çalışıyor,yediklerine dikkat ediyordu. Zaten Mcgonagall onu 7/24 gözetliyordu bundan bunalmıştı. Kendisi bunlardan kurtulmak buraya ilk geldiğinde ki gibi sakin bir yaşam yaşamak istiyordu ama bu koşullarda bu mümkün degildi. İnsanlar ondan korkmasıyla beraber dalga da geçiyorlardı.

"Weasley'nin yapmış olduğu şakaya ucube dediğini hatırlıyor musun ? Asıl sen ucubesin Delphi"

"İkinci Voldemort !!!!"

Delphi ağlamak istiyordu ama herkesin içinde ağlayamazdı yalnız kalmaması gerekiyordu kalırsa başına tekrardan bela alabilirdi ve o bunu istemiyordu. James ve Rose ile kütüphaneye gitti bundan rahatsızdı çünkü kendisi yüzünden onlar ile de dalga geçiliyordu James ve Rose buna aldırış etmiyordu Delphi'ında sorun etmemelerini söylüyorlardı . Uzun bir çalışmanın ortasındayken Ravenclaw'lu biri onunla alay etti ona "Sen burada olmak yerine Azkaban'a gitsene orası sana göre" Delphi Azkaban'ın ne olduğunu önceden biliyordu zoruna gitmişti sadece bir şüphe ile ona böyle davranılmasını hak etmiyordu. Gözlerinden yaşlar akıyordu lavaboya doğru koştu Rose ve James ona seslendi aldırış etmedi lavaboya geldiğinde gözünden akan yaşlar şelale idi. Yaşlar sanki bir endam ile gözünden akıyordu. Sanki gözünden akan yaşlar kalbinin kırılan parçalarının üzerine düşüyordu ve sanki o parçalar böylelikle buğulanıyordu. Kalbi ile birlikte ruhu da sızlıyordu. Sızlama ile birlikte içine bir acı düşüyordu tarif edemiyordu bu acıyı belki de bu acı bile değildi...

Uzun bir süre ağladıktan sonra rahatlayıp kendine geldi yüzünü yıkadı ve kendini lavaboya çıkmaya hazırladı çıktığında koridor boştu kötü şeyler olup yine bu sözleri duymaması için dua etti kütüphaneye gitmeyecekti hava almak için dışarı çıkacaktı. Bahçe de düşündüğünden fazla insan vardı bir ağacın altına oturdu insanları seyretti , seyrederken olanları düşündü bu koşullarda burada barınmak istemiyordu ,bu koşullarda olmazdı. Bir kaç hafta sonra yarıyıl tatili olacaktı ve Weasley ailesinde kalacaktı o zaman uzun uzun dinlenecekti. James yanına gelmişti endişeli görünüyordu. Delphi'ı görünce hemen lafa atıldı:

-Delphi beni çok endişelendirdin ! Yani bizi Rose ile beni.

-Herkes senden nefret etseydi sen böyle demezsin.

-Yapma Delphi benden de birçok kişi nefret ediyor.

-Güldürme beni sen Harry Potter'ın oğlusun.

-Sorun da bu fazla sevilen kişinin oğlu olmakta zararlıdır. Bazı insanlar derslerden babam sayesinde geçtiğimi düşünüyor..

Delphi inanmadığına dair bir bakış attı James onun yanına oturup ona yaklaştı. Delphi biraz çekinmişti ama aldırış etmedi. James derin bir nefes aldı sanki bu nefes almada bir anlam vardı... James konuşmaya devam etti.

-Ben senin bu olanlarda payın olduğunu düşünmüyordum.

-Neden ?

-Bilmiyorum, yeşillerin o kadar güzel ki bana zarar verir diye bakmak istemiyordum ama bakıyorum, hiçbir şey olmuyor. Bundan dolayı senden de zarar geleceğini düşünmüyorum.

-Yeşillerim...Gözlerim mi ?

-Evet o yeşil gözlerin.

Hafif bir rüzgar esmeye başladı Delphi üşümüştü.. James'e biraz daha yaklaştı ve omzuna kafasına koydu James bir şey demedi. Birlikte rüzgarın çıkardığı sesi dinlediler...

Bu bölüm biraz daha kısa oldu özür dilerim... kitabımı paylaşmayı unutmayın !