Harry Potter ve Geçmişten Gelen Farklılık

Epilog-1

Herkese Selam ! 6K için teşekkürler ! Size minnettarlığımı birazdan okuyacağınız epilog bir değişle ek bölüm ile göstermek istedim.

İyi okumalar ♡

Lavinia, muhteşem zarif bir çiçektir, nam-ı diğer ölüm çiçeğidir. Bir diğer anlamı da "Hayalimdeki muhteşem sevgili"dir.

____

Bella ve Tom ölümden sonraki hayatta kızlarının mutluluğunu seyrediyorlardı.

Ölümden sonra dünyada edinmek istenen arzular yok olur , sadece gerçekler kalır. Ve Tom bu gerçekleri dış yüzüne çıkıyordu. Tom düşüncelerini dışarı vurdu ,

"Ölümden korktum , sevgiyi içimden kovdum. Şimdi ise benden olduğuna hâlâ inanamadığım bir bebeğin büyüyüp koca insan olup nasıl hayata tutunup mutlu bir şekilde devam ettiğini izliyorum."

Bella bunu beklemiyordu şaşırdı , sonra ise Tom'a gülümsedi. Dizlerinin üzerine koymuş olduğu ellerinin üzerine kendi ellerini koyma isteği geldi sonra bu istek hızlıca kayboldu. Bella Tom'a cevap verdi.

"Ailemin sevebileceği gurur duyabileceği biri olmak için onların yanlışlarını kabullendim , bu yanlışları büyütüp devam ettirdim. Şu anda bir boşluktayım ama dünyanın sonu geldiğinde ceheneme gidecek olmak..."

Sözlerin devamını getiremedi Bella. Tom ise ona bakıyordu. Tom buraya geldiğinden beri gözlerinin içindeki hırs kaybolmuştu. Bencil , güce aşık olan Tom yoktu. Bella'da da bu durum böyle idi...

Bella derin bir nefes aldı sormak istediği bir soru vardı. Onu sormaya çekiniyordu ama en sonunda en fazla ne olabilir ki düşüncesiyle sordu ,

"Beni dünyada sevmedin. Peki beni şimdi de sevmiyor musun Lavinia ?"

Tom cevap verdi , başını öne eğmiş düşünüyor gibiydi. Ağzını araladı sonra geri kapadı. En sonunda konuştu ,

"Seni gençken yani şu anki yaşlı halim yokken sevmeyi denedim ama hırs ve güc bunun önüne geçti."

Bella cevabını almış hissedip aynı Tom gibi kafasını öne eğdi. Ardından Tom'un sesini tekrar duydu ,

"Şu an ise sana ehyeminim."

ehyemin. Âşık olmalar, şaşkınlıklar.

Bella kafasını kaldırıp Tom'a doğru döndü , yüzünde bir şaşkınlık ifadesi vardı. Tom devam etti ,

"Ya sen Bella bu ehyemin karşılıklı mı ?"

Bella gülümsedi ve sadece "evet" dedi. Ardından da ona ,

"Seninle dildar olmak isterim Tom , sende bunu istiyor musun ?"

Dildar: Sevgili

"Evet isterim Lavinia"

_______

Delphi aniden yataktan fırlayıp uyandı , ailesini göreceğini düşünmüyordu. Etrafına baktığında yatağının diğer tarafında James'in olduğunu gördü.

Delphi derin bir nefes aldı ardından James ,

"Bir şey mi oldu , kabus mu gördün ?"

Delphi ise yatağın başlığına yastığını doğrultup yaslandı. Gözlerini kapatıp açtı , cevap verdi.

"Hayır gördüğüm şey kabus değildi ama rüya olduğundan da emin değilim."

James bu sözün ardından Delphi'a "gel buraya" diyip onu kendine çekti. Şu anda Delphi başını James'in omzuna yaslamış James ise başını Delphi'ın başına yaslamıştı.

James tekrar konuşup "Seni dinliyorum" dedi. Bu sözün ardından Delphi konuştu ,

"Rüyamda annem ve babamı gördüm yaptıklarından pişmandılar ve birbirlerini seviyorlardı. Rüyayı garipleştiren şey ise onları bu dünyada değil ölümden sonraki hayatta yaşıyorken görmüş olmam. En azından bunu konuşmalarından anladım."

"Delphi her şey sonlandığında insanlar gerçekleri fark edip pişman olurlar. Belki de gerçekten pişmandırlar ve bu da rüyana girmiştir."

"Birbirlerini seviyorlardı James , sanırım bu güzel bir rüyaydı."

James bu sözünden ardından Delphi'ın saçların öptü sonrada kokladı...

The End

_________

Evet bu bölümde böyle idi. Bu kitap burada yayınladığım ilk kitap sanırım 2 veya 2,5 yıl oluyor... (Buraya 2020 Ocak ayında katıldım.) Ve bu kitabı sanırım 3 ayda bitirdim ? Belki daha fazladır , bilemiyorum ama bittikten sonra bu zamana kadar kitaba elimi sürmedim. Bu ilk sürüşüm , ondan Epilog bu kadar geç geldi. Bu kurgu için paslanmışım.

Umarım beklentilerinizi karşılar...

Destek amaclı vote ve yorum atmayı unutmayın ♡