Harry Potter ve Geçmişten Gelen Farklılık

"Gariplikler"

Arkadaşlar son bölümleri okur musunuz lütfen..Çok az okunuyor bundan dolayı benim yazasım gelmiyor 🥺💖

iyi okumalar!💖

Delphi çok mutluydu çünkü birçok insan ona çok iyi davranıyordu. Scorpius hariç hâlâ ona garip davranıyordu yemek vaktiydi ortak salona gitti bir farklılık bir gariplik vardı bir şey planlanmış gibi idi. Aldırış etmedi Delphi sadece yemek yemek istiyordu meyveli bir içecek vardı pembe idi Delphi çok susadığından önce o içeceği içti bir dikişte bitirdi hoşuna gitmişti bir tane daha almak istedi ama aynısından bulamadı , bittiğini düşündü...

Yemeğin sonuna doğru sanki gürültü artıyordu yediği yemek tatsızlaşıyordu , üzerine ağırlık çöküyordu yemeği bitiremedi masadan kalktı başı döndü düşücek gibi oldu Albus onu tuttu iyi olup olmadığını sordu Delphi olmasada iyi olduğunu söyledi başı hala dönüyordu bundan dolayı yatakhanaye gitmekte zorlandı nereye gittiğini tam olarak bilmiyordu . Bir ÇIĞLIK koptu Delphi ne olduğunu anlamadı başı döndü , gözleri karardı bununla birlikte gözleri açıp kapanıyordu birisi onu tuttuğunu hissetti fakat bu his bir anda gitti kendine gelmesi bir şaşkınlık bağırmasıyla oldu "BAYAN RİDDLE !" Delphi bağıran kişiye baktı kim olduğunu anlamaya çalışırken her şey kesildi ... Delphi için karadelik gibi her şey karardı çevrede bir sürü insan vardı olayları anlamaya çalışıyordular...

                               * * *

Delphi uyandığında hastane kanadındaydı . Yanında birkaç insan vardı onları kestirmedi. Her şey yeniden karardı, her şey yeniden karadelik gibi karardı Delphi'ın midesi bulanıyordu ağzını kapattı birisi anlamış olmalı ki kova getirdi Delhpi kustu...

Uyandığında önceki gibi kalabalık yoktu sadece mavi gözler vardı o mavi gözlerin sahibi James idi . İyi misin diye sordu Delphi ise bilmiyorum dedi çünkü bilmiyordu iyi gibi idi ama değildi de ...

Masada çiçekler ve yemekler vardı Delphi bunları kim ve kime getirdi diye sordu James ise " Ben , kardeşlerim , kuzenlerim ve arkadaşların " Delphi şaşırdı demek ki gerçekten insanlar onu seviyordu yemeklerden yemek istiyordu ama yiyemedi halsizdi. James bir şey sormak veya söylemek istiyordu ağzında bir bakla olduğu belliydi ve Delphi bunu anlamıştı Delphi "bir şey söylemek istiyormuşsun gibi geliyor" dedi James ise sustu sonra konuşmaya başladı.

"Sen bayılmadan önce senin tam önünde Neville Longbottom ile Hannah Both'un kızı Mila yatıyordu yaralı ve bayılmış bir biçimde sende tuhaf görünüyordun sonra da bayıldın"

Delphi şaşkınlık içindeydi ne olduğunu anlayamamıştı ama James'e bir cevap vermesi gerekiyordu

"James yemin ederim ben bir şey yapmadım midem bulandı ve yatakhanaye gidiyordum sonra çığlık sesi duydum sonra ne olduğunu bilmiyorum"

"Tabi ki sen bir şey yapmadın ama belki kontrol edemediğin ya da farkında olmadığın bir yeteneğinden kaynaklıdır"

"Ben bir şey yapmadım diyorum James !"

Delphi ilk defa bağırmıştı ve bu ilk bağırmayı James'e yapmıştı . James şaşırmıştı kendisi de şaşırmıştı James "özür dilerim ileri gittim" dedi Delphi önemli değil demek yerine "Mila nerede?" diye sordu James ise ondan önce kalkıp yatakhanaye gittiğini söyledi Delphi kalktı tam yatakhaneye gidecekken James onu durdurdu;

-Nereye gidiyorsun? Dinlenmen lazım.

-Yatakhaneye

-Mila için mi ? O slytherin'li değil Hufflepuff'lı başka binaların yatakhanesine girmekte yasak

- Hufflepuff'lı olan bir arkadaşım var onu bulurum benim yerime onun iyi olup olmadığına bakar.

Delphi hızlı yürümeye çalışıyordu ama yürüyemiyordu her yeri ağrıyordu ama kızın iyi olup olmadığını ve gerçekte kimin ona saldırdığını sorması gerekiyordu yürürken herkes ona bakıyordu hatta bazıları ondan korkuyordu Delphi'ın ağrısı bundan dolayı arttı en sonunda Hufflepuff'lı arkadaşı olan Astrid'ı buldu kız onu görür görmez "neden burdasın Delphi,dinlenmek gerekiyor." dedi Delphi önemsemeyip ricasını dile getirdi kız kabul etti muhtemelen uyuyor olacağını uyanırsa söyleyeceğini dile getirdi Delphi rahatladı geri hastane kanadına giderken Profesör Rodolphus ile karşılaştı Rodolphus ona dönüp "olanları duydum bayan Riddle en iyi dileklerim sizinle olsun" Delphi teşekkür etti yine midesi bulunmaya başladı sanki Profesör Rodolphus ona iyi gelmemiş gibiydi hastane kanadına varır varmaz kovaya yöneldi ve kustu James hâlâ onu orada duruyordu yanına geldi iyi olup olmadığını sordu Delphi daha iyi olduğunu söyledi yatağa yattı ve uyudu james hâlâ oradaydı...

                                 * * *

Uyandığında yanında James yoktu bir kadın vardı bu kadın Madam Pomfrey idi "günaydın güzelim" dedi Delphi karşılık vermedi Madam Pomfrey ona bir karışım verdi Delphi onu içti hâlâ kötü hissediyordu  Madam Pomfrey "kusmuşsun,James söyledi" dedi. Delphi başıyla onayladı Madam Pomfrey ağrısı olup olmadığını sordu Delphi kusmadan önce başı ağrıdığını halsizlestiğini ve hâlâ bu rahatsızlıklarının olduğunu söyledi Madam Pomfrey içirdiği şeyin iyi geleceğini ve dinlenmesi gerektiğini söyledi yaklasik bir hafta daha.....

                               * * *

Ertesi gün olmuştu yanında Astrid gelmişti Mila ile konuşmuştu ve kız ona;

"Yatakhaneye gidiyordum içimde garip hisler vardı bu hisler hep Delphi yanımda olduğu zaman hissederim ama koridorda yalnızdım tedirginliğim arttı ayak sesleri duymaya başladım bir yere saklandım korkudan gözlerimi kapatmıştım sonra birisi beni bu hâle getirdi o korkuyla çığlık attım yere serilmistim gözlerimi açtığımda Delphi önümde duruyordu çok farklı görünüyordu sonrasını hatırlamıyorum"

Delphi korkmuştu yoksa insanların düşündüğü şeyler doğru muydu? Kendisine hakim olamayıp Mila'ya bir şey mi yapmıştı? Bu olamazdı çünkü kendini kaybettiğinde çok fazla halsizdi

Delphi Astrid'yeye doğru yöneldi ve kız ne haldeydi , gördüğünde? diye sordu

Astrid ise "Şahdamarının orada öldürücü bir yarası var gibi gözüküyordu ve galiba senden korkmuş ondan dolayı hastane kanadında kalmayı tercih etmedi"

Delphi çok kötü hissetti böyle olamazdı insanlar ondan nefret edemezdi o kıza gerçekten bir şey yapmamış olması için dua etti

                                * * *

Birçok kişi onu ziyaret ediyordu daha doğrusu sadece arkadaşları hastane kanadının yanından geçenler ise Delphi'a korkarak bakıp geçiyorlardı Delphi onların  gözünde  ucube miyim yoksa ? Diye düşündü morali bozulmuştu ziyaret edenlerden biri sadece onu şaşırtmıştı. O kişi Profesör Rodolphus idi. Ona iyi olup olmadığını sordu Delphi daha iyi olduğunu söyledi ve devam etti:

-Profesör herkes Mila'ya olanları benden biliyor ama ben yemin ederim ki bir şey yapmadım

-Bu doğal Delphi babanın ölümünden yıllar sonra bu tür şeyler tekrar olmaya başladı ve sen çok gizemlisin belki de kendi yapabileceklerinin bile farkında değilsin.

Dedi Profesör Rodolphus ve gitti Delphi anlayamamıştı bundan dolayı bir şey diyemedi