Harry Potter ve Geçmişten Gelen Farklılık

Epilog-2

James ve Delphi'ın sevgili olduğu zamandan bir kesit.

James ve Delphi gece karalığında çatıya çıkmış lacivert-siyah rengi gökyüzünü izliyorlardı. Etrafta bir sessizlik vardı. Bu sessizliği James bozmuştu , 

"Delphi , güzel bir rüyanın içindeki karakterlerden biri olabilir misin?"

"Şuana kadar yaşadığım tüm şeyler bir rüyaysa... Evet sevgilim , ben rüyanın içindeki karakterim."

James ağzını araladı tam konuşacakken Delphi devam etti.

"Bu durumda sende bir rüyanın içindeki karakterlerden biri oluyorsun."

En sonunda James konuşma fırsatı bulup sevgilisine cevabını verdi ,

"Bu rüya hiç bitmesin istiyorum."

Delphi , fısıltıyla bende dedi. Ardından soğuk ama rahatlatıcı bir rüzgar esti. Delphi'ın Okyanusun dalgalarını andıran saçları rüzgar eşliğinde dans ediyordu. O anda Delphi konuşma ihtiyacı hissetti ,

"Bir insan rüya kadar güzel olabilir. Rüya gibi kokabilir. Menekşenin olmayan kokusu gibi hissedebilir kendini. Önemli olan bunu ona kimim hissettirdiğidir."

James'in dudaklarından haklısın sözcüğü döküldü sonrasında Delphi devam etti ,

"Ve sen bana böyle hissettiriyorsun."

James o anda gülümsedi ve benim için de sen böylesin cümlesini ağzından gökyüzüne doğru fırlattı. Sonrasında ikisi de gülmeye başladılar.

Gülmenin amacı neydi , ne anlam ifade ediyordu bilinemezdi. İki sevgilinin birbirine sevdiğini ifade eden bir şey miydi  ? O an ki mutluluk muydu ? Yoksa birbirlerine itiraf ettikleri şeylerin utancını mı ifade ediyordu ? Herkesin kendisine göre bu konuda fikri olabilir. Önemli olan ikilinin ne düşündüğüdür.

Ardından James konuştu ,

"Delphi , sen bir zambaksın seninle kendime bir panzehir yapmak istiyorum. Çünkü bana iyi geliyorsun. Birazdan soracağım soru için cevap beklemiyorum ama cevaplarsan çok mutlu olurum."

Delphi sadece bakınmakla yetindi. Ayın ışığı yüzüne vuruyordu bu sebeple teni daha da beyaz görünüyordu bu durumda bile güzeldi... En azından James böyle düşünüyordu. James , Delphi'ın soruyu beklediğini fark etti ve o soruyu sordu.

"Biliyorsun ki biz sevgiliyiz Delphi. Peki bu hep böyle mi gidecek? Hep bu durumda mı kalacağız?

Delphi sustu. Sustuğuna göre düşünüyor olmalıydı. Düşünmesinin sonu geldiğine göre konuşmaya başlayabilirdi,

"James sen benim için erkek arkadaştan daha fazlasısın. Ama sanırım sonsuza kadar seninle sevgili kalmak istemiyorum. Senden ayrılmakta istemiyorum böylelikle geriye de tek bir şey kalıyor."

__________

(: Hoşuma giden bir bölümdü.

Bu bölüm 7k içindi...

İlk epilog 50 okunma almış bile (: Teşekkür ederim ♡

Bu arada 7k için de teşekkürler ♡ Umarım 10K'yı bile görebiliriz ♡ Bu bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın ♡

Destek amaclı vote ve yorum atmayı unutmayın ♡