Bölüm 8

449 70 26
                                    

1 hafta sonra
Adrien
Evden çıkarken annemin sesiyle durmuştum.
-Emilie: Konuşalım mı?
-Adrien: Şuan işim var
-Emilie: Çok zamanını almayacağım
-Adrien: Tamam
Annemle bahçeye çıktığımızda annem yanağımı okşayıp gülümsedi.
-Emilie: İlk önce annen seni seviyor oğlum. Aramızda ne olursa olsun..
-Adrien: Bende seni seviyorum sultanım
-Emilie: O kadına aşık olup ailemizi mahv etme
-Adrien: Ne?
-Emilie: Bir ay sonra abinin eşi olacak. Ona aşık olayım deme
-Adrien: Anne...
-Emilie: Aşık ola bilirsin, birini seve bilirsin... Ama o kadın olmaz, birtanem. Tamam mı?
-Adrien: İşlerim var. Geç kalıyorum
-Emilie: Annen seni seviyor

Neden hiç kimse beni düşünmüyor? Sonrada senin sorunların var, neyin var. Ben gayet iyiyim.... Değilim
Boğuluyorum....

...

Marinette
Telefonum durmadan çalıyordu. Bense şuan annemden ayrılmak istemiyordum.
-Sabine: Aç hadi, prensesim
-Marinette: Sonra açarım
-Sabine: Aç hadi
Telefonomu açıp sessizce durmuştum.

Adrien: Konuşa bilir miyiz?
Marinette: Hayır
Adrien: Oh bir sorun mu var?
Marinette: Hastanedeyim
Adrien: Oraya gele bilirim
Marinette: Önemli konu mu?
Adrien: Hayır sadece konuşmak istemiştim öylesine
Marinette: Tamam gel hadi. Konum atarım
Adrien: Tamam

Gel dediğim an sesi değişmiş ve sevinmiş gibiydi. Bazen çocuk gibi oluyor
-Sabine: Kim?
-Marinette: Arkadaş
Annemin yanına dönüp yine ona sarılmıştım.
-Sabine: Sen anlat bana bakayım. Neyin var senin
-Marinette: Benim mi? Gayet iyiyim
-Sabine: Kaç gecedir uyumuyorsun sen? Şu gözlerinin altına bak
-Marinette: Uyuyorum ya
-Sabine: anlatmıyorsan ben kendim öğrenirim. Ama ben kendim öğrenirsem aramız iyi olmaz
-Marinette: Anne yaa
-Sabine: Anlat
-Marinette: Gelecek ay Felix'le evleniyorum
Deyip gülümsedim. Onun üzülmesini istemiyordum.
-Sabine: Rose! O maymunun saçlarını yolacağım ayağa kalktığımda.
-Marinette: Ay anne istiyorum ben bu evliliği. Hem Felix çok kibar birisi
-Sabine: Sen benim kızımsın. Ben senin kalbini görüyorum şuan, prensesim. İyi gözükmüyor kalbin.

"Kalbini yaratmak 9 ayımı aldı. Hiç kimsenin kalbini kırmasına izin verme!"

Dediğinde gözlerim dolmuştu. Şuan ağlayamam. Şuan olmaz
Kapı çaldığında ayağa kalkmıştım.
-Marinette: Adrien
-Adrien: ııı merhaba
-Sabine: merhaba
Annem Adrien'i baştan aşağı süzüp gülümsedi. Adrien elindeki kutuyu bana uzattığında pasta olduğunu anlamıştım.
-Marinette: Teşekkür ederim
-Sabine: İçeri gelin lütfen

10 dakika sonra
Annem ve Adrien sohbet edip gülüyorlar bense sessizce onları kenardan seyr ediyordum. Annem herkesle böyle içtenlikle konuşmaz ve ya böyle gülmez. Onun böyle gülüşünü gördükçe bende gülümseyip, mutlu oluyordum.
-Adrien: Sohbetiniz için teşekkür ederim. Artık gideyim
-Sabine: Marinette sende git
-Marinette: Neden ya?
-Sabine: Dinlenmek istiyorum
-Marinette: Tamam dışarıda beklerim
-Sabine: Hayır git.
-Marinette: Anne ya
-Sabine: Sözümü 2 defa dedirtme bana
-Marinette: Tamam.
Adrien dışarda beklediğini söyleyip çıkmış annemse sinsice bana bakarak gülüyordu
-Sabine: Bu adamdan iyi koca olur
-Marinette: Anne! Felix'in kardeşi
-Sabine: Olsun
-Marinette: Ay anne, ayıp
-Sabine: Bu adamla evlenenin her günü güzel geçer
-Marinette: Ben gidiyorum ya

...

Adrien sessizce arabayı kullanırken bense sessizce dışarı bakıyordum. Yağmurlu havaya bayılırım.
-Adrien: Annen çok tatlı biriymiş
-Marinette: Aslında öyle değildir yeni tanıdığı birine karşı. Sen iyisin hadi
Dediğim şeylere Adrien gülümsemişti. O kadar çok yorgunum ki...
-Adrien: İyi misin?
-Marinette: 5 dakika gözlerimi kapatsam yeter
-Adrien: Tamam

𝙁𝙤𝙩𝙤𝙜̆𝙧𝙖𝙛☁︎ᵃᵈʳⁱⁿᵉᵗᵗᵉHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin