Hoofdstuk 15 NO!

299 7 2
                                    

Het gesprek was triest en ik voelde me kut kut kutterdekut. Ik zou hem voor altijd kwijtraken. Ik liet mezelf op bed vallen en ik huilde alsof mijn leven ervan af hing. Neymar vertelde dat zijn vliegtuig zou crashen. Ik zag het ook op het nieuws. Ik voelde me verscheurd ik kon niet zonder hem mijn leven voortzetten. Natuurlijk zou Davi dat ook niet kunnen, ik bleef huilen en ik wist niet wat ik moest doen. Yasmine kwam naar me toe en vroeg wat er aan de hand was. Ik had het verteld en ook zei moest huilen, ze vond het heel erg net als ik en iedereen. Even later hoorde we op het nieuws dat er 5 mensen gewond waren maar er waren geen doden. De mensen die gewond waren waren wel ernstig gewond meldde de verslaggever. Ik was nerveus en gestrest, ik wou natuurlijk dat er niks met Ney aan de hand was. Hij belde me dat hij geland was op een of ander land, niemand wist waar, het was een noodlanding. Ik vroeg of hij gewond was, hij had een snee in zijn arm maar verder was er niks. Ik was heel opgelucht en moest weer huilen, aan de andere kant van de telefoon huilde hij ook. Ik vertelde hem hoe blij ik was dat er niks was met hem. Verder was de rest ook niet heel erg gewond alleen hadden de andere 2 een arm uit de kom en 1 een verstuikte enkel en 1 een diepe snee, de verslaggever overdreef dus een beetje. Gelukkig was er dus niks heel ergs met hun. Even later gaf hij me bericht dat ze in Indonesië een noodlanding gemaakt hadden, ze waren veilig in een hotel en zouden morgen terugkomen ook was zijn arm gehecht en alles was oké met iedereen. Ik bedankte God dat alles goed was met iedereen en dat ze nog leefden. Ik kon de rest van de nacht niet slapen, ik wou bij Ney zijn, ik wou hem omarmen en zeggen hoeveel ik van hem hou en dat ik hem nooit kwijt wil. Maar ik moest wachten tot morgen.

A NeymarJR fanfiction~ Meet NeymarJRWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu