Orchidee

Hoofdstuk 6

Ik lag in bed en staarde naar het plafond, in slaap vallen wilde niet echt lukken. Ik bleef maar denken aan Delph en Jasper en ik wist niet meer wat ik wilde. Ik besloot de bloemen encyclopedie er maar bij te pakken en nog even te lezen.

Ik zag het meisje, het meisje dat steeds van haar fiets viel. Het leek alsof ze op de vlucht was en ze had een schaafwond. Ze zag eruit alsof ze net van haar fiets gevallen was. Toen zag ik Delph, hij was ook aan het rennen. “Delph, waar ga je heen?” riep ik. Delph gaf geen antwoord, hij leek mij niet te horen. Ik wilde achter hem aan rennen maar ik kwam niet vooruit, ik lag in bed.

Ik werd wakker, weer was ik in slaap gevallen tijdens het lezen. Misschien iets om te onthouden voor als ik niet kan slapen. Ik maakt me klaar voor school, smeerde mijn boterhammen en vulde een flesje water. Voor ik het wist zat ik alweer op de fiets naar school en ik had haast. Ik had geen tijd meer om een omweg te nemen en fietste langs de weg van het meisje. Daar lag ze weer, ze stond op en rende weg. Er liepen mensen langs maar het leek alsof ze haar niet zagen. Ik fietste snel door naar school, ik wilde niet weer te laat komen.

Iedereen zat al in het lokaal toen ik aan kwam rennen, ik nam weer plaats naast Delph. “Ik begon al te denken dat je niet meer kwam” zei Delph. “Nee, ik ga me daarvoor niet ziek melden hoor” zei ik lachend. “Over ziek melden gesproken, weet jij waar Jasper is?” vroeg ik. “Hij zal wel te laat zijn ofzo” antwoord Delph. “Hmm kan” zei ik. Maylie zat achter mij en gaf een schop tegen mijn stoel. Ik draaide mijn hoofd om en Maylie moest lachen. “Wat is er?” vroeg ik. “Zeg ik zo wel in de pauze” antwoord ze lachend.

Tijdens de pauze zaten we altijd dicht bij de kantine, zo konden we het beste moment uitzoeken om iets lekkers te halen. “Waar was die schop nou voor?” vroeg ik zachtjes aan Maylie die naast me zat. “Ik heb Jasper gesproken en hij vroeg of ik wilde vragen of jij hem leuk vond” antwoord Maylie. Ondanks wat maandag gebeurt was schrok ik er van. Ik vond Jasper op zich wel leuk, maar echt leuk leuk.. ik weet het niet en ik wil hem ook niet kwetsen.. “En?” zei Maylie. “Ik weet het niet zo goed, hij is wel oké hoor” antwoord ik. “Oké, zal het doorgeven” zei Maylie lachend. “Moet het echt?” vroeg ik. “Ja, niet antwoorden is wel een beetje raar, dan zit hij in de zenuwen” zei Maylie. “Oké dan” zei ik.