Orchidee

Hoofdstuk 4

Mijn moeder maakte me wakker, “slaap je nou nog steeds?” vroeg ze. “Sorry dat ik gister het avondeten gemist heb” verontschuldigde ik. “Ik kwam nog even bij je kijken, maar je lag zo lief te slapen dat ik je maar niet heb wakker gemaakt” zei mama. Mama ging naar weer naar beneden en ik stapte uit bed. Ik had zelfs nog kleding aan, oeps. Ik stond voor mijn kledingkast en koos voor een skins jeans en een bordeaux rood shirtje met mouwen tot iets over mijn ellebogen. Verder deed ik mijn mascara op en pakte ik mijn schooltas in. Ik liep naar beneden en maakte drie boterhammen klaar, waarvan ik er een op at. Onderweg naar school fietste ik weer langs de plek waar het meisje gister van haar fiets viel, de fiets lag er nog en ik schrok want het meisje lag er ook weer. Ik stapte van mijn fiets en ging naar haar toe, maar opnieuw wilde ze geen hulp en rende ze van me weg. Heel vreemd, ook was de fiets dit keer verroest. Ik begon wat sneller te fietsen anders kwam ik hierdoor nog te laat op school.

Ik stond voor het biologielokaal, het was al 2 over 8.. ik was ondanks het snelle fietsen toch te laat. Ik deed zachtjes de deur open en sloop naar mijn plaats, hopend dat het meneer Kaatsen niet opviel. “Ik heb het wel gezien hoor” zei hij op een gemene manier. “Ik kon er niets aan doen, er viel iemand van zijn fiets” zei ik. “Ik weet niet of ik je moet geloven maar goed we gaan beginnen met de les” zei hij. Gelukkig meld hij me niet te laat, ik had echt geen zin om morgen te prikken. “Pak allemaal jullie boeken erbij op hoofdstuk 2, paragraaf 4” riep meneer Kaatsen. Ik zocht in mijn tas en kon het niet vinden, ugh had ik gister maar mijn tas ingepakt.. ’s morgens was ik helemaal wakker blijkbaar. Maar ik bleef toch nog even zoeken. “Ben je ook nog je boeken vergeten?” zei meneer Kaatsen geïrriteerd en hij keek mij aan. “Ja” zei ik kort. “Sorry maar ik ga je toch te laat melden” zei hij. Op dat moment kwam Delph de klas binnen, ik glimlachte naar hem en hij kwam naast mij zitten. Ik vond Delph als sinds de start van het dit schooljaar leuk en we zijn nu een soort van vrienden. “Ik vind dit echt niet kunnen, jullie zitten in jullie laatste jaar, je zou toch denken dat jullie nu wel weten hoe lang jullie erover doen om op school te komen. Ik meld jou ook te laat Delph” zei meneer Kaatsen. Ik gaf Delph een high five. “Ik moet ook prikken morgen” zei ik. “Nice” zei Delph. We moesten lachen, ik hield van zijn lach, ik was blij dat Delph morgen ook moest prikken ik vond het zelfs niet erg meer dat ik moest prikken. “Als jullie morgen uit bed moeten denken jullie er hoop ik anders over” zei meneer Kaatsen. “Ik kaats liever een bal tegen zijn hoofd” fluisterde Delph in mijn oor. Ik moest lachen. Meneer Kaatsen keek mij chagrijnig aan. Na schooltijd liepen Maylie, Delph, Jasper en ik naar de fietsenstalling. Ik en Delph moesten nog steeds lachen om Delph’s grapje. Ik had met Jasper afgesproken na schooltijd, hij zou mij helpen met Natuurkunde. “Hey Jasper, gaan we straks naar jou huis of mijn huis?” vroeg ik. “Wat gaan jullie doen dan?” vroeg Delph. “Ja, dat wil je wel weten he” zei Jasper plagend. “Jasper gaat me helpen met Natuurkunde” zei ik om Delph gerust te stellen. Ik hoop in elk geval dat het hem iets kan schelen. “Mijn huis goed? Ik heb een tweepersoonsbed” zei Jasper grappend. “Doe normaal” zei ik geïrriteerd.

Jasper en ik zaten aan tafel met een glas cola en een rol Oreo’s. We waren al een uur bezig met Natuurkunde en ik begreep alles. “Ik denk dat ik alles nu wel snap” zei ik. “Nu al?” vroeg Jasper. Vorige week waren we 2 uur bezig voordat ik het begreep. “Ja, dit hoofdstuk is denk ik makkelijker dan het vorige” antwoord ik. “Als jij het zegt” zei Jasper. Ik nam nog een Oreo en sloeg mijn boek dicht. Ik glimlachte naar Jasper en hij sloeg ook zijn boek dicht. Jasper schoof steeds meer mijn kant op en probeerde me te zoenen. “Jasper wat doe je?” vroeg ik. Hij keek verlegen “Sorry.. ik..” stamelde hij en hij keek naar de tafel. “Ik ga even naar de wc” zei hij. Ik vond het eigenlijk wel spannend, ik schrok er vooral van. Jasper bleef wel lang op de wc. “Jasper kom eens?” riep ik. Jasper kwam aanlopen en durfde me niet echt aan te kijken. “Het geeft niet” zei ik. Jasper keek naar mij “Vind je het echt niet erg?” vroeg hij. “Het overviel me gewoon een beetje” zei ik.