YANILMIŞIM KARDEŞİM

Ferman'ın Cevabı

Ali : Evet bekliyorum cevabını.
Ferman : Ali...
Ali : Lütfen!..
Ferman : Oğlum...
Ali : Bak bana eğer net bir cevap verirsen, bende ona göre davranırım.
Ferman : Ben...
Ali : Evet??
Ferman : Ben seni...
Ali : 👀
Ferman : Ben seni.. Sevmiyorum!..
Ali : 🤷
Ferman : Yapamam... Ali üzgünüm!

Koşarak odadan çıkar. Ali ise yıkılmıştı.

Ferman ( İç Ses )
- Onu sevmediğimi söylerken boğazım düğümlendi sanki... Canım yandı... Hemde çok yandı 🔥 Kendimi tanıyamıyorum artık! Ali benim bütün sistemlerimi alt üst etti! Koşullarımız farklı. Ben onun hocasıyım. Abisi nasıl olurum? Haksızlık yaparsam ya? Ya onu kayırırsam? Herkes demez mi "Kayırıyor" diye... Bunu yaşayamam!

( Ferman'ın Odası )

Ali' den;
Kendimi ölüden farksız hissediyorum. Niye abilerim böyle benim? İkisi de terk etti beni... İkisi de beni sevdiğini söyledi... Ama yinede bıraktı... Otizmliyim diye mi? Bu benim mi suçum? Otizmli olmayı ben mi seçtim?😢

Kapı açılır;

Nazlı : Hoca -... Ali!..
Ali : Nazlı. (Ağlayarak)
Nazlı : Ali noldu iyi misin?
Ali : Hiç iyi değilim Nazlı. Hiç hemde.
Nazlı : Noldu?
Ali : Gitti... Beni bırakıp gitti...

Nazlı ya sarılır.

Nazlı : 😕
Ali : Çok mutsuzum! Çok...
Nazlı : Hayır!!

( Ali yi iter )

Ali : 🤷🤷
Nazlı : Bunu yapamazsın!
Ali : Neyi?
Nazlı : Bunu işte...
Ali : Sana ihtiyacım var!
Nazlı : Ne kadar kalpsiz sin ya!
Ali : 😧
Nazlı : Ali biz ayrıldık! Sen işine gelince benim elimi tutamazsın, veya bırakamaz sın!
Ali : ?
Nazlı : Sen demedin mi bana arkadaş kalalım diye?
Ali : Arkadaşlar birbirine sarılamaz lar mı?
Nazlı : Sen benim hayatımı mahvettin!
Ali : B - ben mi ?
Nazlı : Evet sen! Sürekli seni düşün, düşün kafayı yedirttin bana! Ya sana kaç kez geldim sen gittin benden! Şimdi işin düştü bana geliyorsune öyle mi?

    ( Sessizlik Oluşur )

Nazlı : Noldu niye sustun? Haklı olduğumu sende çok iyi biliyosun çünkü!
Ali : Çok zor bi gün geçirdim. Sana acımı paylaşmak istedim... Ama şuan gerçekten hiç halim yok! Gerçekten...

( Gider. Nazlı, Ferman, Adil herkes üstüne gidiyordu. Bi yerde patlayacak tı ama nerde? )

     ( FerBel Ev )

Beliz : Daha iyi misin?
Ferman : Bilmiyorum.
Beliz : Ali çok üzülüyor...
Ferma : Biliyorum.
Beliz : Onu çok sevdiğini biliyorum. Ama neden ona böyle davranıyosun?
Ferman : Bunu sen daha iyi biliyosun Beliz.
Beliz : Ama bu kadar ileri gitmemiştin. Şimdi hiç sevmediğini söylüyosun.
Ferman : Kafam çok karışık Beliz! Napıcamı ne tepki vericemi bilemiyorum! Ben Ali yi seviyor muyum onu bile bilmiyorum!

( Ağlamaya başladı. İçini sökercesine ağlıyordu. Belize yaslanır )

Beliz : Hayır!! (İter onu)
Ferman : 👀
Beliz : Bunu yapamaz sın Ferman!
Ferman : Neyi ?
Beliz : Bunu işte... İşine gelince bana gelemezsin!
Ferman : Beliz...
Beliz : Kalpsizsin ya! Benim canım yandığında sen nerdeydin acaba?
Ferman : 😢
Beliz : Biz ayrıldık! Şimdi git burdan.
Ferman : Sana içimi açtım böyle mi teselli ediyosun? Teşekkür ederim yanımda olmadığın için...

( Gider. İki kardeş te kovulmuştu. Yağmur şiddetle yağmaya başlar. Ali ise Ezo suz, Nazlı sız, Abi siz etrafta ruh gibi dolanıyordu. Ferman ise Beliz siz, Ali siz etrafta ruh gibi dolanıyordu. Tam ortada Ali ile karşılaşır. )

AlFer : 😩

( İkisi de acı içinde kavranıyordu )

Ferman : Nazlı ile tartıştınız dimi?
Ali : 🙂 Beliz hanım la tartıştınız dimi?

( Birbirlerine uzun bir süre baktıktan sonra Ferman'a sarılır )

Ali : Abi...
Ferman : 😞
Ali : Lütfen... Azıcık kalalım böyle!
Ferman : Ali!
Ali : Lütfen... Yalvarırım...

( Ferman bırakmaya uğraşıyordu. Ama Ali sıkı sıkı tutunmuş bırakmıyordu. )

Ali : Bir kereliğine sen de bana sarıl...
Ferman : 😓😓
Ali : Lütfen...

( Ferman birden Ali yi bırakır )

Ali : 😧
Ferman : Yapamam anlamıyo musun!
Ali : 😦
Ferman : Yapamam, yapamam. Yapamam!

( Diye diye uzaklaşır... )

Ali : Abi gitme... 😩
Ferman : 😰

( Bir adım daha uzaklaşır )

Ali : Nolur bırakma beni... Hani dışarıda kardeş dik? Hı? Gitme... Gel beraber aşalım. Biz AlFer'iz.

...

Ferman : Hoşçakal... (içinden) Kardeşim...
Ali : ABİ!! (Bağırarak)

( Gitmişti... Ali yi yağmur sokaklarında tek başına bırakıp gitmişti. Kendi korkuları yüzünden kardeşini bırakmıştı. Ali bunca acıya rağmen tek bir şey için tutunuyor du
Abisi... Ama o da gitti... Yapa yalnız kaldı... )

DEVAM EDECEK...

              Yazar: Ela Maviş
              Başroller: Ali Ferman
              Yardımcı Karakterler: Nazlı,
              Açı, Doruk Demir VB.

Açıklama!
Bu hikaye tamamen hayal ürünüdür,
Gerçeklikle hiçbir alakası yoktur!

(Kendi oluşturduğum abi kardeş ilişkisi her almaktadır. Bilip bilmeden yorum yapmayın!!