YANILMIŞIM KARDEŞİM

AlFer Büyük Kavga

Berhayat Hastanesi'nde;

Ferman alelaceleyle Asistan odasına gider.

Ferman : Ali çabuk benimle gel!
Ali : Nereye Ferman hocam?
Ferman : Soru sorma yürü!

Ali merak içinde Ferman'ın peşinden gider. Ne yaptım da sinirlendi Ferman hoca diye düşünür. Çamaşırhane odasına girip kapıyı kilitler.

Ferman : Dün geceyi aklından silecek sin!
Ali : Anlamadım?
Ferman : Dün gece hiç olmadı gibi yaşayacak sın anladın mı beni?
Ali : Neden?
Ferman : Çünkü ben öyle istiyorum!
Ali : Ama bu gece bizim gecemiz olsun diyen siz değil miydiniz?
Ferman : Bendim evet!
Ali : O zaman niye şimdi unut diyorsunuz?
Ferman : Çünkü seni sevemem! Senden uzak kalmam gerekirken benim yaptığıma bak! Anladın mı? Seninle benim dünyamız farklı...

Tartışma başlamıştı.

Ali : İnsanların ne dediği niye umrunda ki senin?
Ferman : Ali haddini aşma!
Ali : Benimle oyuncak gibi oynuyorsun nasıl aşmayım? Bi beni sevdiğini söylüyorsun birde sevmiyorum diyorsun anlamıyorum seni!
Ferman : Kafamı karıştırıyor sun! Oteritem sarsılıyor!
Ali : Ne oteriteymiş arkadaş!
Ferman : Ali kendine gel!
Ali : Asıl siz kendinize gelin! Dünya sizin etrafınızda dönmüyor! Benimle istediğiniz gibi oynayamaz sınız!!
Ferman : Benimle nasıl konuşuyor sun sen!
Ali : İstediğim gibi konuşurum!
Ferman ; BEN SENİN HOCANIM VE HEP ÖYLE KALACAK!
Ali : SEN BENİM HOCAM DEĞİLSİN!!

Ortam da sessizlik olmuştu. AlFer ayrılmanın eşiğinde idi.

Ali : Ben sizi sevmiştim be! Sadece sana inanmak istedim, sana güvenmek istedim! Birlik te herşeyin üstünden geleceğimize inandım. Çünkü sen öyle dedin...

Ferman'ın içi cayır cayır yanmaya başlar. Söyledikleri kalbini delip geçiyordu.

Ali : Keşke seni sevmeseydim!
Ferman : 😮
Ali : Keşke hiç benim abim olmasaydın!
Ferman : 😐
Ali : Sensiz hayat ne güzeldi be! Hayatımı mahvettin! Seni istemiyorum!..

Deyip çekip gider... Geride sadece Hayal kırıklığına uğramış bir Ferman bırakır.
Yere atar kendini. Çok canı yanmıştı. Ne karar vereceğini bilmiyordu! Ali nin söyledikleri ona çok koymuştu!

Ferman : Allah'ım çıldırıcam aklıma mükayet ol benim!

( Koridorda )

Ali : Bu ne ya beni oyuncağı yapmış kendine! Ben onun ne oyuncağıyım ne de kardeşi! Bundan sonra sadece onun istedikleri olmayacak,!

Nazlı ile karşılaşır. Nazlı Ali nin üzgün olduğunu anlamıştı.

Nazlı : Ali noldu?
Ali : Galiba tamamen bitti.
Nazlı : Ne bitti?
Ali : Ferman hocam ile kavga ettik!
Nazlı : Ne diyorsun ya!
Ali : Ya... Bana dün geceyi unut diyor!
Nazlı : Dün gece mi? Noldu ki dün gece?

Anlamamış vaziyette sormuştu;

Ali : Biz beraber yatmıştık. Bir günlüğüne abi kardeş olalım dedik. Ama sözünden yine döndü Ferman hoca!

Gözünden bir damla yaş akar.

Nazlı : Kıyamam sana ağlama!
Ali : Çok üzüldüm Nazlı :(
Nazlı : Ferman hoca ile konuşmamı ister misin?
Ali : Yok yok o bana kızar...
Nazlı : Ama sen böyleyken benim içim param parça olur.
Ali : Nazlı lütfen!
Nazlı : İyi peki tamam...
Ali : Şimdi ben asistan odasına gidip biraz ağlıycam.
Nazlı : 😨

Kalbi yaralı bir şekilde uzaklaşır. Nazlı Ali nin o halini görünce içi param parça olur...

( Asistan Odasında )

Ali yapa yalnız oturuyordu. Yanında Doruk gelir.

Doruk : Kara belam :)
Ali : Doruk şuan seninle uğraşamam!
Doruk : Noldu be?
Ali : Anlatayım sende dalga geç dimi?
Doruk : Vallaha geçmiycem söyle hadi.
Ali : İyi tamam anlatayım...

( Anlatır )

Doruk : Valla senin ki iyi cesaret!
Ali : Niye ki?
Doruk : Bölüm şefine bağırıyorsun hesap soruyorsun! Biz yapsak tavana asar bizi Ferman hoca :D

Ali anlamamıştı;

Doruk : Boşver... Bak sana tavsiyem ne biliyor musun?
Ali : Ne?
Doruk : Onu unutmuş gibi yapacak sın! Onu sevdiğini belli etmeyecek sin!
Ali : Öyle mi diyorsun?
Doruk : Tabi ki öyle diyorum be ya :)
Ali : Çok sağol Doruk.
Doruk : Ne demek :)

          Yazar: Ela Maviş
          Başroller: Ali Ferman
          Yardımcı Karakterler: Nazlı, Açı
          Doruk, Demir Adil VB

Açıklama:
Bu hikaye tamamen hayal ürünüdür,
Gerçeklikle alakası yoktur! (Kendimce
Uydurduğum abi kardeş ilişkisi yer alıyor! Bilip bilmeden yorum yapmayın)