Şelale Gözler Ali Vefa

564 25 10
                                    

( Nazlı nın kollarında inliyordu. Acısını dindire miyordu. )

Ali : Nazlı o gitti... 💔 Beni bıraktı Nazlı.
Nazlı : 🙍💔
Ali : Ne istedim ki ben...
Nazlı : 😢
Ali : Başım sıkıştığında başımı yaslayabileceğim bir omuz istedim sadece... 😩💔
Nazlı : ?..
Ali : Abi diyecektim ona. Derdime derman olacaktı... 💔 Geceleri gizlice arabasını çalıp.. (Ağlamaklı) sonra da hiç bir şey olmamış gibi yerine bırakacak tım anlamaması için... 🙍 Ama o anlayacaktı... Ben üzülmeyin diye bilerek bilmemiş gibi davranacak tı... Birlikte futbol maçına gidecek tik. Bana öğretmeye çalışacak tı ben yapamayacaktım o da beni azarlayacak tı 😢 sonra da her annenin yaptığı gibi kıyamayıp gelip öpecekti...

( Ali nin her sözleri Nazlı yı mahvediyor du. )

Ali : Çamurlu ayaklarıma eve girecektim... Halıları kirletince o bana kızacaktı... Ama yine kıyamayıp... Koynuna sokacak tı beni 💔😩 ne istedim ben... Ben hayatım boyunca lokmalarım sayılarak yemek yemiş insanım... İstediğim tek şey... Lokmalarım sayılmadan yemek yemek... Birlikte bisiklet almak... Bir de bir kaç kıyafet. Çok mu şey istiyorum ben Nazlı?

( Acıklı bir şekilde söyler. )

Nazlı : Hayır... Çok güzel şeyler istiyorsun.
Ali (ağlayarak) : O zaman niye bırakıyor!.. ölsem... Kim ağlar ki benim arkamdan 😭
Nazlı : Ben... Ben ağlarım!..
Ali : 😐 Ağlar mısın? Sen ben öldüm diye de trip atarsın.
Nazlı : Ne?
Ali : Sen bu hatta trip atmadan duramıyor sun ki... Ama bu sefer beni üzmeye başaramıycak sın!
Nazlı : Anlamadım...

( Ayağa kalkarlar )

Ali : Hani bana kalpsiz sin diyosun ya... Asıl kalpsiz sensin be sen! Beni normalleştirmeye kalkıp, sonra da bana işine geldiği gibi trip atıyorsun! Tabi ben ne sandım ki zaten... Benim salaklığım... Herkesten farklı dedim... Beni bu halimle kabul eder dedim... Ama yanılmışım! Sen benim otizmimi geçirmeye çalışıyosun ama geçmeyecek!
Nazlı : 💔💔💔💔

( Gidecek Ken )

Nazlı : Nereye gidiyor sun?
Ali : Cehennemin dibine gelcen mi? Hadi canım hadi... Herkese Günaydın sana good morning canım Eyvallah!!
Nazlı : 😵😦🤕💔😐

( Çamaşır hane odasına girer kilitler kendini )

Ali : AAAA!! Bu kadar korkak olamazsın! Beni bırakacak kadar değil... Ne dedim ben sana? Benimle küs.. ama yanında kal! Dinlemedin bile beni 🤢 bütün bunları unutup nasıl devam edeyim ben hayatıma... Sensiz nasıl yaşanılır...

( AçNaz )

Nazlı : Neler söyledi bana ya...💔
Açelya : Ali ye bak sen..
Nazlı : Benim ona hesap sormam gerekirken... Söyledikleri çok dokundu Açi 😢

( Açelya dilinin ucundakini tutamaz )

Açelya : Nazlı birşey diycem ama kızma!
Nazlı : Ne?
Açelya : Ali sonuna kadar haklı...
Nazlı : Ne?
Açelya : Çocuk Otizmli ve sen bir aralar onu çok fena unuttun! Ayrılma sebebi de o ya zaten... Senin zorlamaların...
Nazlı : O da istedi normal olmayı...
Açelya : Normal olmak istemesi onun normal bir bünyeye sahip olduğunu göstermiyor!
Nazlı : Ben... Ali yi çok mu zorladım?
Açelya : Günaydın. Sen kızarsın diye hep sana hak verdim...
Nazlı : Doğru olanı yaptın. Ama galiba haklısın! Ben fazla ileri gittim sanki...

( Nazlı yaptığının farkına varır. Gelelim sulu gözlü Ali ye. Işığı kapatmış, yere çömelmiş öylece ruh gibi oturuyor du )

Ali : Abi... Gerçek abime diyorum ama öyle yalancık tan abime değil! Niye bütün herkes beni bırakıyor abi... Neden... Ne yapmış olabilirim ki ben...

( Ağlamaya devam eder )

Ahmet : Ağlama kardeşim...
Ali : Abi... Sen mi geldin?
Ahmet : Ağlama... Dayanamam buna!
Ali : Ağlamam!.. abi napıcam ben...
Ahmet : Ali bu hayatta sadece bizim arzularımız yok... Acılar da var.. bunları öğrenmen lazım artık.
Ali : Ama dayanamıyorum!
Ahmet : Dayanacak sın! Herkese inat dayanacak sın! Asma yüzünü oğlum... Ne dedim sana mucizelere inanırsan gerçek olur...
Ali : Ama olmuyor...
Ahmet : Olacak... Ferman abin senin iyiliğinden başka birşey istemiyor! O da ben de seni çok seviyoruz.

( Uyanır )

Ali : Abi!.. abi 🤢 nerdesin abi :(

(Amerika - New York)

(Telefonda)

Ferman : Beliz senden bir ricam olacak.
Beliz : Tabi...
Ferman : Ali ye ben yok Ken korur musun? Ablalık yap ona...
Beliz : Sen sakın merak etme bende o iş. Bu arada ne zaman dönecek sin?
Ferman : Hiçbir zaman...

Devam Edecek!

             Yazar: Ela Maviş
             Başroller : Ali Ferman
             Yardımcı Karakterler: Nazlı
             Açi, Demir Doruk VB.

Açıklama!
Bu hikaye tamamen hayal ürünüdür,
Gerçeklikle hiçbir alakası yoktur!

(KENDİ UYDURDUĞUM ABİ KARDEŞ İLİŞKİSİ OLUŞMAKTADIR BİLİP BİLMEDEN YORUM YAPMAYIN!)

YANILMIŞIM KARDEŞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin