2.BÖLÜM

52 5 24
                                    

Yeni şeyler öğreniyor insan yaklaşınca gerçeğe manen...

Ve anlıyorsun ki hayat güzel, güzel olmayan her şeye rağmen...

...

...

Merkez'de olan olaydan sonra Ateş ve Bora ile ben yokken yapılan şeylerden konuştuk.Genel olarak her şey aynıydı ama birkaç ufak eklemeler de yapılmıştı.

Bora yine motor sürüş dersleri verirken Ateş dövüş derslerine giriyordu. Amacımız yapılan haksızlıklara ve yardıma ihtiyacı olanlara yardım etmekti ve bu amaç uğrunda da çeşitli eğitimler veriyorduk.

Yılan da bu amacın ana merkeziydi. Geriye kalan 3 çete yılana bağlı olmakla beraber hepsi ayrı şeyler yapıp aynı amaç uğrunda çabalıyorlardı.

Eskiden olduğu gibi yeni gelenlere temel eğitim verecektim. Bu sayede kimlerin hangi amaç için ailemize girdiğini kafama takmayacaktım.

Gülümsedim...

Yılan için uğraşmayı seviyordum.

"Daldın yine." diyerek yanıma sandalye çeken Ateş'e baktım.

Bora'ya ait olan bara gelmiştik. Normalde öğle vaktinde yani bu zamanda bile kalabalık olan barda şu an kimse yoktu.

Bunda birazcık da Ateş'in aurası etkiliydi. Nedense herkes ondan korkuyordu.

Barın ortasına koyduğumuz yuvarlak masanın etrafına çektiğimiz sandalyelerde oturuyorduk.

Başımı ellerim arasına almış öylece masaya bakarken gelmişti Ateş.

"Öylesine." dedim omuz silkerek.

Dudağının kenarı hafif yukarı kalktığında kaşlarımı yukarı kaldırdım.

"Ne oldu?" dememe kalmadan arkadan boynuma sarılan kollarla boğulma aşamasına geldim.

"Sen geldiğini nasıl bize haber vermezsin?"

Aslı...

Ve olmazsa olmazımız Su...

Aslı kollarını yavaşça boynumdan çektiğinde sandalyeden kalktım. Tabi kalkmakla beraber ikisi beraber boynuma atladılar.

İkisine birden sarıldığım sırada Bora ıslık çalarak Ateş'in karşısına sandalye çekti.

"Bizim kızlar da buradalarmış."

Göz devirdim.

Bu çocuğun laubali halleri hiçbir zaman değişmeyecekti.

Aslı benden ayrılıp bir süre kızgın kızgın baktı.

Sonra dayanamayıp gülmeye başladığımda araya Su girdi.

"Hem zaten gece gelmişsin, güzellik uykumu bölmediğin için sağ ol."

Bora uzanıp Su' yun bileğini tuttuğunda Su son dakika düşmekten kurtuldu.

Tabi bunda Bora'nın onu belinden sıkı sıkı kavramış olması da etkiliydi.

Birbirlerine gülerek bakarlarken Ateş hafiften öksürdü.

Ah abisi olarak Bora'dan Su'yu kıskanıyordu.

Klişelerden nefret etsem de bende abimin birisini sevme olasılığını düşündükçe çıldırıyordum.

Aslı Ateş'in yanına gidip oturduğunda kafasını Ateş'in göğsüne yasladı.

B.Ö.T.A.YHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin