B.Ö.T.A.Y

4.BÖLÜM

Bir insanın gerçek yüzünü görmek istiyorsan, kendsine hiçbir iyiliği dokunmayan birisine nasıl davrandığına bak.

Toprak'ın Ağzından

Önüme konan yemeğin o nefis kokusu burnuma kadar gelirken bu benim midemi bulandırmak dışında başka bir işe yaramamıştı. Yüzümü buruşturmamak için büyük çaba harcadığım o anlarda yanıma gelen garsonum durumumu fark edip önümdeki tabağı kusurluymuş gibi aldı.

"Kusura bakmayın efendim size yanlış siparişi getirmişiz."

Restoranımda aşçı olarak çalışmak isteyen bir şirketle konuşmak için oturmuş kendi restoranımda yemek yiyecektim. Ama gel gör ki adamlar benim restoranımda benim siparişimi kendileri vermişti ki bu benim en sevmediğim şeylerden birisiydi.

"Istakoz sevmediğinizi bilmiyorduk Toprak Bey."

Hakkımda bilmediğiniz o kadar çok şey var ki...

İç sesimle uyumlu olan birisi olduğum için hayatta pek sorun yaşamazdım. Sadece bu kendini bir şey sanan tiplerle karşılaştığımda kendimi kasmak dışında yapacak bir şeyimin olmaması sinirlerim açısından iyiye giden bir durum değildi.

"Genelde yememeyi tercih ediyorum."

Ah kimi kandırıyorum?

Her hafta kesin olarak yediğim bir şeydi. Sadece bu sefer siparişimi kendim seçmek için böyle bir şey yapmıştım.

"Pekala o zaman koşullarınız nedir?"

Adamın söze girmesiyle garsonumun tabağımı önüme bırakması eş zamanlı gerçekleşmişti.

"Hangi koşullar?"

Bıçağımla tabağımdaki yarı pişmiş eti keserken sorduğum soruyla adam karşımda gerilirken ben yaptığım işleme devam ediyordum.

"Anlaşma için gerekli olan koşullardan bahsediyorum."

Çatalıma batırdığım yarı pişmiş eti ağzıma attığımda gelen eşsiz tat ile gözlerimi birkaç saniye kapatıp bekledim. Yarı yarıya pişen etin o yumuşak dokusu yanında hafif kanlı kalan kısmıyla oluşan bu muhteşem lezzet...

Adam karşımda iyice sinirlenirken ağzımdaki lokmayı bitirip elimi su dolu bardağıma uzattım. Benim bile bile cevap vermediğimi gören adam daha da sinirlenirken bu haline hafif şekilde sırıtıp peçeteyle dudaklarımı sildim.

"Koşulları konuşmamız için önce sizin için yaptığım testi geçmeniz gerekliydi."

Adamın yanında oturan sözde çok iyi olan aşçı söze girdi bu sefer.

"Ne demek oluyor bu? Daha mutfakta neler yaptığımı görmediniz bile."

Kol dirseklerime kadar olan kısmı masaya koyup karşımda oturan iki adama da sırayla baktım. Gözlerim en sonunda aşçı da durduğunda başımla restoranın içini gösterdim.

"Her aşçıyı içerideki mutfağımda güzel ve lezzetli yemek yapıyor diye işe alsaydım benim burada geçecek sözüm olmazdı."

Geri sandalyeme yaslandığımda devam ettim.

"İyi bir aşçı olmaktan önce iyi bir adam olmak önemlidir."

Adamların ikisinin de suratındaki ifadeler değişirken onlar bu dediklerimin şaka olduğunu zannetmişlerdi. Ciddiye alınmamaktan da nefret ederken neden bu adamlarla hala aynı masada oturduğumu düşünüyordum.

Elimi havaya kaldırmamla garsonumun dibimde bitmesi bir olurken masayı gösterip toparlamasını istedim.

Adamların ikisi de ayağa kalkıp bağırırken ben güvenliği çağırtıp onları dışarıya kadar eşlik etmesini istemiştim. Değmeyecek insanlar için ağzımı yorup onlara laf anlatmama gerek yoktu.