Êgêrie // Marvel Imagine

Bucky

Çeviri
Konu: Steve iki aptaldan bıktı.
Kelime sayısı: 2267
Uyarı: Angsty stuff / SugarDaddy
Yazar: all1e23

"Bu gece eve gidiyor musun dostum?"

Steve, endişeli bir ebeveyn gibi, Bucky'nin ofisinin kapısında asılı durdu. Küçük oda içinde yaşıyordu. Stark'ın galasına katılmalarının üzerinden iki hafta geçti ve Bucky o zamandan beri her gün ölümüne çalışmayı bir noktaya getirdi. Paketlerin üzerine karton kutular, güney duvarındaki büyük pencerelerin altında oturan deri kanepenin üzerindeki çatı katından misafir yastıkları vardı ve Steve, Bucky'yi üç gün üst üste aynı beyaz düğmeyi giyerken yakaladı.

Bucky bir şeyden kaçınıyordu ve Steve'in bu "bir şeyin" ne olduğuna dair iyi bir fikri vardı.

"Hm?" Bucky mırıldandı, yaptığı gibi bilgisayarından zar zor baktı. "Oh hayır. Bu aksam olmaz. Bunu Danvers hesabı için halletmek istiyorum."

Steve anahtarlarını parmaklarının etrafında döndürürken, Bucky'i uzaklaştırmadan önce bunu ne kadar ileri götürebileceğini tartışırken iç çekti.
"Şimdi bunu yapan insanlarımız var, Buck. Eve git ve biraz uyu. Saçını yıka."

Steve'in hoşuna gitti, Bucky yukarı baktı, mizah gözlerini aydınlattı ve gülümsemesi ağzının kenarlarını kıvırdı.

"Kötü göründüğümü mü söylüyorsun Stevie?"
Steve, endişesini sırıtacak kadar uzun süre zorladı.

"Y/n'den ayrıldığından beri evde olmadığını söylüyorum. Bana ne olduğunu hiç anlatacak mısın?"

Steve adını söylediği anda Bucky'nin gülümsemesi düştü ve gözleri bilgisayarının üstüne düştü. Y/n ya da aranjmanları hakkında konuşmayacaktı. Söyleyecek hiçbir şey yoktu. Bucky'nin istediği kadar gerçek bir ilişki olmadı, bu yüzden ona böyle davranmak için bir neden yoktu.

"Bunun hakkında söyleyecek hiçbir şeyim yok. Ayrılık olmadı. Geçici bir durumdu ve geçti. Hepimiz hayatımıza devam edelim."

"Saçmalık."

"İyi geceler Steven."

Kapının sessiz çekişi ve mandalın kopuşu Bucky'nin boş ofisinde yankılanarak onu karanlık binada yalnız bıraktı. Steve'in yardım etmeye çalıştığını biliyordu ama işe yaramazdı. Bucky'nin bebek bakıcısı olmasına gerek yoktu. O kahvehaneye geri dönmesi, kahvenin parasını ödemesi ve kalbinin seninkine düşmesine izin vermeden uzaklaşması gerekiyordu. Evet, ofisinde somurtmanın hiçbir şeyi düzeltmeyeceğini biliyordu, ama eve gitmekle yüzleşemiyordu. Diş fırçan hala onun yanında asılı duruyordu, şifonyerindeki çekmece elbiselerinle doluydu ve ikinizin komodinin üzerinde dinlenirken çekilmiş bir fotoğrafı vardı. Ofisinde resimleri kaldırmak yeterince kötüydü; en azından burada çarşaflar senin gibi kokmuyordu.

Seni unutacağı haftalar olacak mıydı?

Bucky bunun yakında olmasını gerçekten umuyordu.

Bar doluydu. Hiçbir tabure boş değildi ve yer, muhtemelen ilk biralarını bekleyen, onun yarı yaşında çocuklarla doluydu. Steve inledi. Huysuz Bucky ile başa çıkmak ve şimdi bu tamamen haksızlıktı. Yüksek tezahürat Steve'in kalabalığın ortasına doğru ilerlerken ürkmesine neden oldu, yirmi yaşındaki kalabalığın arasından görmek zordu ve o anda hiç olduğu kadar yaşlı hissetmedi.