Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bizimkileri hatırlıyorsun değil mi?" diye soruyorum günbatımını izlerken. Gözlerini batan güneşin renk verdiği gökyüzünden alıp bana çeviriyorsun.
"Lalisa, Chaeyoung, Jisoo en yakın arkadaşların," Kaşların havalanıyor ve devam ediyorum. "Hoseok hyung, Jungkook ve Jimin de var. Üzerinden çok zaman geçti ama hatırlarsın."
Gözlerini benden ayırıyorsun ve yanımdaki boşluğa çeviriyorsun. "İsimlerini hatırlıyorum." diyorsun ardından.
"Onlar da en az benim kadar seni özlemiş ve endişelenmişlerdi, hala görüşüyoruz," Heyecanla konuşuyorum ve kurumuş dudaklarımı ıslatıyorum. "Seni görmek isteyeceklerdir."
Yüzünde kararsız bir ifade beliriyor. "Onlar beni hatırlayacaklar mıdır ki?" Gözlerim büyüyor ve sesli bir şekilde gülüyorum. "Saçmalama, tabii ki hatırlayacaklardır." Ardından devam ediyorum. "Ama Jisoo sana çok kızacak, kendini hazırla."
Uzandığım yerde bedenimi sana döndürüyorum ve elimi saçlarında gezdiriyorum. "Taehyung," diye mırıldanıyorsun, adım dudaklarına gerçekten yakışıyor. 'Efendim?' anlamında bir mırıltı çıkarıyorum. "Seni seviyorum."
Kalbimin ritmi düzensizleşiyor ve ağlama isteği ile dolup taşıyorum. Bunu duymayalı çok uzun zaman oldu. "Ben de seni seviyorum, ve sevmeye devam edeceğim."
Yıllardır hayalini kurduğum anı yaşıyorum, uzun yıllar yaşadığım hayal dünyasından beni çekip alıyorsun. Beni kurtarıyorsun. Yalnızca seninle yaşanması mümkün olan hayallerim, yanımda sen varsın.
Beni sevdiğini söylüyorsun, solmuş çiçekler yeniden hayat buluyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
