EVRİM

BÖLÜM 12

Bir çok kişi yeni bölümü okumaya çalışmış ancak Eror vermiş sanırım.Bu nedenle tekrar yayınladım. Sonda size önemli bir duyurum var lütfen okuyun :)

Ben etrafıma bakıp seçim yapmayı düşünürken yavaş yavaş ikisininde sabrı tükeniyordu.Kimseyi kırmak gibi bir niyetim yoktu. Bu kişi Mert bile olsa.Poyraz'a "Merttense seni tercih ediyorum" gibi bir ümit vermek de istemiyordum.

"Ben binmiycem ya"

Son çareyi ikisinide seçmemekte bulmuştum.

"İlayda mızıkcılık yapma ama. Bir önceki elde Mertle bindin sıra bende"

Mert direk çıkıştı.

"Seçimi İlayda yapacak.Sen karışma istediğini seçebilir."

Yutkundum.İkisinden birinin kırılacağı kesindi.

"Benim bir fikrim var"

İkiside dinliyoruz dediler.Şuan da koca bir bebekten farksızlardı benim gözümde.

"Ben ikinizlede binmek istemiyorsam ne olacak?"

"İlayda  sadece 3 tane araba aldık.Hepimiz tek olamayız.--"

Poyrazın sözünü kestim :

"Bu nedenle ikiniz bineceksiniz" dedim

"Hayatta olmaz!"

"İlayda ciddi misin?"

Tamam söylediğim saçmaydı. Ancak en kestirme yol buydu sanırım.

İtirazları üst üste geliyordu.Kaan ile İpek ise sadece köşeden bize bakıp gülüyorlardı.Cidden gülünecek durumdaydık şuan.

Bir anda Mert'in beni rezil eden ve kaçırmaya çalışan kişi olduğunu hatırladım.Aynı zamanda Poyraz'da geçen haftaya kadar hayatımda bile değildi.Bunlar aklıma gelince konuşmaya başladım :

"Mert çok çabuk unutuyorsun bana yaptıklarını.Beni rezil ettin duygularımla oynadın kaçırmaya bile kalkıştın. Herkesin önünde seni seviyorum demen seni adam yapmiyor. Bence konuşmaya bile hakkın yok"

Poyraz sırıtıyordu.Onunda ağzının payını verecektim.

"Ya sana ne demeli Poyraz! Daha geçen haftaya kadar hayatımda bile yoktun. Benim bildiğim kurtarıcılar bu kadar söz sahibi olmazlar. Tamam başımı büyük bir beladan kurtardın.Ancak bu, iki gündür tanıdığım adamın bana bu kadar yakın davranması tuhaf. Herkes haddini bilsin "

Bir anda hepsi sustu.İkisi de gözlerime ürkmüş bir şekilde bakiyordu.

O sırada Kaan araya girdi :

"Beyler kız haklı. Biraz fazla açık sözlüydü ama hepsi doğruydu.Bence bu konuyu fazla üstelemeyin zararınıza söyliyim "

Kaan'ın sözlerinden de güç alarak kendimi haklı buldum.

"Şimdi ya ikiniz binersiniz ya da benimle birdaha konuşmazsınız"

Gayet ciddiydim.

Bu kadar lafın üzerine ikiside istemsiz bir şekilde kafa salladı. Umursamaz tavrımı korumaya çalışıyordum. Yoksa hangisine iyi davranırsam ciddi anlamda tepeme çıkıyorlardı.

"Gençler sabaha kadar sizi mi bekleyeceğiz?"

Arabaları kiraladığımız adam bize doğru sesleniyordu.

"Tamam biz hazırız " diye bağırdım.

Yerlerimizi aldık. Ve arabalarımıza bindik. Ben Mert ve Poyrazı izlemeye çalışıyordum.Gerçekten komik görünüyorlardı.Sesizce kıkırdadım.

İkiside sıkış tıkışa binmişlerdi.Biri her an yere düşebilir gibi duruyordu.

Hepimiz hazırdık ancak oyun daha başlamamıştı.

Kaan dayanamadı :

"Ne zaman başlayacağız?"

Adam eliyle bir dakika işareti yaptı.Sonra yanıma geldi ve kulağıma fısıldadı :

"Hanım kızım bizim yeğende senin yaşında. Bir hafta tatil yapacaktı da yanımda.O da arabalara binmek istedi.Hazır yanın boş iken yeğenim yanına gelebilir mi?"

Şaşkına dönmüş bir şekilde suratına baktım Neden BEN?? Zaten bir hafta burdaymış.Sonra binse ne olurdu ki?

Adamın suratında adeta yalvaran bir ifade vardı.

İstemsiz bir tavırla :

"Peki" dedim

Adam binlerce teşekkür ettikten sonra gülümseyerek gitti.O sırada yanıma adını bilmediğim çocuk geliyordu. Çocuk yanıma oturunca hepsinin kafası bize doğru döndü.

Açıkçası fazla yakışıklıydı. Merti de Poyraz'ı da sinir edecek kadar!

Arkadaşlar bunu üzülerek söylemek zorundayım ki hikayeye yaza kadar ara veriyorum.Bunun nedeni okulum.Wattpade girecek zamanı  bırakın kendime ayıracak zamanım bile olmuyor. Bu nedenle yaza kadar ara :( Umarım beni anlarsınız

Sorularınız için wattpadden mesaj atabilir veya bersueraslan adlı Instagram hesabımdan ulaşabilirsiniz :)