BÖLÜM 13

3.2K 204 14
                                    

Yandaki çocuğa bakarak Sırıttım. Gideri vardı. Hemde fazlasıyla. Poyrazla Mert bana tip tip bakıyorlardı. Sanırım çocuğu benden önce kapıcaklardı. Onlara doğru baktım ve hafifçe gülümsemekle yetindim. Adını bilmediğim çocuk bir anda
"İlayda? "
diye bana baktı. Dikkatlice incelememe rağmen hatırlayamadım.

"Pardon tanıyamadım. " dedim.

Biraz bozulmuştu ama çaktırmıyordu. Eliyle çarpışan arabaların sahibine 1 dakika işareti yaptı.

"Ben Ege hani ortaokuldan arkadaşın"

Biraz hafızamı zorladım. Sınıfımızda veya okulumuzda böyle yakışıklı bir Ege yoktu.

Bakışlarımdan hatırlamadığımı anlamış olacak ki omuzları düştü.

O sırada aklıma bizim sınıfta en önde oturan Ege geldi.

"Haa sümüklü Ege "

Sanırım yüksek sesle düşünmüştüm.

Üzgün bir ses tonuyla ;

"Evet bana okulca öyle diyordunuz" dedi.

O an ben şok.

Ben iptal.

Ben vefat.

O çocuk böyle bişeye dönüşebiliyorsa ben susuyorum valla. Ortaokuldayken yerden bitme sulu göz ve yalaka bir çocuğun tekiydi. Ciddi anlamda şaşırmıştım.

O sırada en son 3 yıl önce gördüğüm Ege ' ye sarılmak geldi aklıma.

Bu fikrimden anında vazgeçtim. Fiziki olarak değişse de hala sümüklü Ege ' ydi benim gözümde.

"Değişmişsin " dedi ortaokuldaki gibi utangaçlığından eser kalmamıştı. Belli ki hem kasları hem egosu artmıştı.

"Sende " dedim.

"Ve güzelleşmişsinde " dedi.

Zaten yeteri kadar utaniyordum ki onun bu sözüne karşılık "Sende ortaokul bitince boş durmamışsın maşallah yediğin yemediğin kas olarak dönmüş sana " diyemedim.

Ama sanırım gözlerim bunu söylemişti.

Bizim konuşmamız ilerlerken beklemekten sıkılan Mert Poyraz Kaan ve İpek sinirle bize doğru geliyorlardı.

" Zaten eş seçmeniz yarım saat sürdü. Artık başlasak keşke ? " dedi İpek.

"Konuşmanızı böldük kusura bakmayın " dedi Mert en sert ses tonuyla.

Bu çocuk hala kendini ne saniyordu ya? Ben korkmuştum ses tonundan.

"Siz sevgili misiniz? " dedi Ege Mert'e alayla bakarak.

Mert gözlerime doğru baktı. Öyle bakiyordu ki benim yerime Evet diyecekti sanki.

"Hayır " dedim soğuk bir ses tonuyla.

Ege yavaşca iç çekti.

"Zaten yakışmazdınız " dedi Ege

Hangi cesaretle böyle bir cümle kuruyor anlamadım.

"Hayırdır sen kimsin? " dedi Poyraz

Bir anda Ege beklenmedik bir hareketle kolunu omzuma attı.

Ben bile beklemiyordum bunu açıkçası.

Herkesin gözü Ege ' nin koluna kaymıştı. Ben ise sinirden çenesi kasılmış Poyraz 'a.

"Ben İlayda ' nın Ortaokuldan arkadaşıyım"

EVRİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin