Buraya nasıl ve ne zaman geldiğimi bilmiyorum, tek hatırladığım arkadaşlarımın çığlıkları...
......................................................................................
Merhaba, ben Frank. Sanırım aklımı kaybedeceğim, lanet olası diğerleri nerede? Sanırım saatlerdir (artık saat kavramını yitirdim) bu labirentte dolaşıyorum. Buraya nasıl geldik hiçbir fikrim yok, tek hatırladığım okulun bitmesi ve sınıfta 4 kişinin kalması... Sonra bir ışık patlaması ve her yerin kararmasını hatırlayabiliyorum ancak. Buraya düşmek için ne günah işledim bilmiyorum ama burası cehennemden farksız, saatlerdir tanrıya beni buradan çıkarması için yalvarıyorum. Gözyaşlarım gözlerimi bulanıklaştırıp günlerdir susuz dudaklarımın üstüne dökülüyor. Burası dediğim gibi cehennemden farksız, okulumdayım, evet okuldayım. Ama artık burası okula benzemiyor, lambaların çoğu kırılmış; çıkış kapıları kilitli... Lanet korku filmlerindeki yerlere tıpatıp benziyor. Ses çıkarmadan yerde oturuyorum, sanki birisi (veya bir şey) beni duyar diye ses çıkaramıyorum...
Şimdi size bazı şeylerden bahsedeceğim, sanırım şu an burada bulunmamdan en çok korkmamın sebebi bu anlatacaklarım olacak. Okulumuzda 3 ay önce bazı ölümler ya da cinayetler meydana geldi, ve inanın ayrıntıları o kadar korkunç ve tiksindirici ki size özet geçeceğim. Birisi (kim olduğunu daha kimse bilmiyor) üç çocuğu korkunç bir şekilde katletti, onları gördüm, ambulansa götürülürken... Hepsinin dişleri çekilmiş, gözleri bıçaklanmıştı ve saçları kan içindeydi (o zavallıları gördükten sonra bir daha kabus görmeden uyanamadım). Bunları yapanların da insan olduğu gerçeğini uzun süre hazmedemedim. Okul bir süreliğine kapandı, polisler cesetler üzerinde ve olay yerinde araştırma yapmış olmalılar, ama duyduğuma göre hiçbir şey bulamamışlar. Okul kapalı kalmaya devam etti, ta ki öğretmenler sorgulanırken birisinin paltosunda bıçak bulunana kadar. Duyduğuma göre suçunu kabul etmemiş. Duyduğuma göre duruşma bir hafta sonraydı. Okullar açıldı ve eğitim devam etti ama kimsenin beklemediği bir şey oldu, iki cinayet daha işlendi, ve bir tanesi de bizim sınıftan Darlene'dı. Onu severdim, iyi arkadaştık ve onu hiçbir zaman unutmadım, söylentilere göre cesedi bir dolabın içinde bulunmuş; herkesin doğal olarak kafası karışmıştı. Katil içeride değilse katil kimdi, veya bir ortağı mı vardı kimse bilmiyordu. Benim zavallı arkadaşım... Gece gündüz katilin onu kim bilir nasıl işkence çektirerek öldürdüğünü düşünüyordum, o , onu öldürmüştü ve belki başkalarını da öldürecekti. Belkide o kişi ben olacaktım. Uzun süre psikolojik rahatsızlıklar yaşadım, gerçi sınıftakiler de benden farksızdı. Bunun üstüne okul tamamen kapatıldı. Okula başka bir yere gitmeye başlamıştım ve bu beni gerçekten rahatlatmıştı. Gerçi hala nereye bakarsam bakayım ölen çocukların yüzlerini görüyor gibi oluyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam
HorrorBir okulda mahsur kalan çocukların katili bulmak ve hayatta kalmak için verdikleri mücadeleleri okuyacaksınız.