I will wait for you my lajimolala (Completed)

19

Nakauwi na ako sa korea,at sinalubong ako ni jimin sa labas ng airport,tulad ng dati ay naka mask ito at itim na jacket.

Tumakbo ako palapit sa kanya, binitawan ko ang maleta ko na natumba pa,pero hindi ko pinansin iyon  at binuka ang mga kamay na tanda na sasalubungin ko siya ng yakap,mababakas ang gulat sa kanyang mga mata dahil sa ginawa ko,sa huli ay binuka niya rin ang mga kamay niyang naka pamulsa at sinalubong ako ng mahigpit na yakap.

"Baby!,i miss you,so much"masayang sabi ko.

Natawa siya at mas lalong hinigpitan ang pag kakayakap sakin.

"Me too"he whispered.

Ilang sigundo pa ang tinagal ng ako na ang mismong umalis sa pagkakayakap namin.

"Why did you suddenly drop your suitcase?"tumatawang sabi niya habang sinulyapan iyon.

Sinulyapan ko rin ang maleta ko,at nakaramdam ako ng hiya ng mapagtanto ko kong ano ang ginawa ko, napayuko ako at nakagat ang ibabang labi.

Narinig kong natawa siya at naramdaman kong ginulo niya ang buhok ko.

"Aigo!nae jangnan kkuleogi agi! jeoleul geuliwohabnida"

Translate:Hays!ang baby ko na miss ako ng sobra.

Napangiwi ako dahil hindi ko pa masyadong naiintindihan ang sinabi niya.

"Bakit ako,hindi mo ba ako na miss ha?sinong nag mamakaawang umuwi na ako dito dahil miss niya na ang yakap ko at halik?"nakanguso kong sabi sa kanya gamit ang tagalog na salita.

Napaamang siyang nakatingin sakin.Inirapan ko siya at tumalikod para kuhanin sana ang maleta ko ng maunahan niya ako.Pinakita kong kunwaring nag tatampo ako sa kanya,sumakay ako sa kotse niya at nakangusong inantay siyang  pumasok.

Ng pumasok siya ay nakatingin na siya sakin,tinaasan ko lang siya ng kilay.

Sobrang miss ko siya, pinipigilan ko lang na yakapin siya,dahil pinanindigan ko ang pag tatampo ko kunwari sa kanya.

Pinaandar niya na ang kotse niya,ilang beses kong nahuli siyang pasulyap sulyap  sakin habang nag da drive,tinanggal niya ang mask niya.

Ng makita kung mali ang daang tinatahak niya,ay nag salita ako,papunta kasi ito sa hotel na tinitirhan ko dati.

"I already live there next to the bighit building,"nakanguso kung sabi.

Nagugulat niya akong tinignan.

"What!?jinja"masayang sabi niya.

"Oo,totoo nga!"nakabusangot kung sabi.

Bumuntong hininga siya at tumingin sa harapan.

"Baby,are your mad at me?"malambing niyang sabi.

"Hindi ako galit,maka inarte lang bat ba?"sagot ko.umirap ako sa hangin.

"Baby.....okey, I'm sorry, please..forgive me"nakanguso niyang sabi,nag puppy eyes pa.

"Eyes on the road jimin"sabi ko.

"Yes,my princess"sabi niya"im sorry please".Madamdamin niyang sabi.

Hindi ko mapigilang humanga pa sa kanya lalo,nakilala ko siya na ganito na siya,masyadong maalalahanin,ayaw niyang nagagalit ako sa kanya.

Hindi ko na napigilang matawa.

"Im not mad at you."sabi ko sa kanya. At inabot ang kamay niya tinanggal niya iyon sa pagkakahawak sa manobela at hinawakan din ang kamay ko.

"I thought you mad at me"nakanguso niyang sabi.hinalikan niya ang likod ng palad ko"I don't want my baby to get mad at me for not knowing the reason, so when you get mad at me tell me your reason and I will explain it to you"sabi niya pa,tumango naman ako sa kanya.