Ne manidar
Sana bu şiirimi on dört şubatta yazıyorum
İki yıl önce bugün
Sana kurabiye almıştım
Sen bilemezsin
Hiç sormadın çünkü
İsmimi yazmamıştım
Anlamıştın, biliyorum
Ama hiç sormadın
Neden
Neden ben
Belki sorsaydın anlardın
Belki o gün sorsaydın kalbim hiç kırılmazdı
O kızın yerinde ben olsaydım
Bal gözlerin beni görebilseydi belki
Belki
Gülüyorum kendime
Ne kadar da acınasıyım
Kendi kalbim paramparça iken hala senin kalbini düşünüyorum
Ama belki
Belki bir ihtimal beraber olurduk
Sen bana bir gül verirdin
Boynuna atılırdım
Ağlardım
Ne olduğunu sorardın göz yaşımı görüp
Sevinçten derdim
Seni buldum ya
Sevinçten
14.02.2021
