Dört ay on bir gün
Bir cuma akşamı
Gözlerini kaçırarak tanımamış gibi yaptığın
Hatta belki de hiç tanışmamayı dilediğin
Nedendir bilinmez ama nefret ettiğin bu kız
Seni en son gördüğünden beri
Dört ay on bir gün geçti
Elimde bir tek iki yıl önceki
O son akşam yemeğimizden kalma
Son gerçek gülüşümle bir fotoğraf
Bir de hemen sonraki gün ayrı köşelerde
Senin mutlu
Benimse sahte bir tebessümlü
Son aynı karede fotoğrafımız
Seni tekrar göreceğim
Belki de son kez güneşe bakacağım o güne
Tam yirmi sekiz gün kaldı
Saatler duracak
Ve ben aydınlığa veda edeceğim
Belki sen benim güneşim olamadın ve ben Ay'dan yansıyan ışıkla yaşamayı öğrendim
Belki bir gün onu da kaybedeceğim ama
O bal gözlerini başkasına verme olur mu?
Bana baktığın gibi bakma onlara
Çok mutlu ol
Ama beni sakın unutma
Çünkü ay güneşini nasıl unutabilir?
11.06.2021
