Sonsuzluğun Başlangıcı

*1*

                        Akan kanın tenimde ilerleyişini görmek ve bu trajedik sonun sıcaklığını hissetmek beni mutlu etmişti. Nedensizce gülümsedim ve bir kolumda yol haline akan kana ve diğer elimdeki , uçlarına kan bulaşmış olan masum mu masum jilete baktım. Hayattan sıkıldığımda bunları eğlencem olarak kullanmaya başlamıştım.

                        Bir çiziğin dert ortağım olacağını sanmıyordum.Bu yüzden bir kaç derin çizik daha attım. Bunu seviyorum . İnsanlardan farklıydım . Canımı acıtan şeyleri yapmak hoşume gidiyordu . Gülümsüyor olsam bile gözümden bir yaş akmıştı . Bunun devamında tamamen ağlıyordum .

                        Yatağımın üstünde oturduğum için tüm nevresim takımı neredeyse tamamen kan içindeydi. Kimse görmese iyidir . Normalde bu yaptıklarımı benden başka kimse bilmiyor .Kendi işimi kendim halletmeyi seviyorum .

                        Çok gülünç ve saçma gözüküyor ama beni bu trajediyi snuçlandırmaya iten nedenlerim var . Mesela ailevi sorunlar .Ablam ve annem çoğunlukla babam ile kavgalılar .Aslında babamın yaptıkları konusunda çok sinirlyim . Sinirlenmek ne kelime , artık yaptıkları yüzünden evden kaçmayı bile planlıyorum.Bana yaptığı tek şey sadece fazlasıyla can acıtan küfürler ve tokatlatdan ibaret . Yani alışılmış bir durum . Tabii benim için .

                         Tam bunları kendi kendime söylenirken saatin gece 00:05 olduğunu fark ettim. E herhalde bu tür işleri anca insanların uyuduğu sessiz ve karanlık gecelerde yapıyorum . Malum ailemin benim ne boklar yediğimden haberleri yok . Kendi kendime ya da biri tarafından öldürülmüş olsam gene umursamaz , gene bilmezler .Ablamı saymıyorum dikkatinizi çekmeyi isterim .

                        Anneme gelince benim hiçbir şeyime karışmaz . Doğdum doğalı yüzünü pek görmüşlüğüm yoktur . Neden mi ? Çünkü neredeyse her gün eve gece yarısında geliyor. Nadiren birazcık erken oluyor . Ama ne yaptığını ve gece geç gelmesini sağlayan neden ne hiçbir fikrim yok .Annemden bahsediyorum , o bir iş kadını lsa da bunları bilmek hiç fena olmazdı .

                       Ailemin kendi kurdukları bir iş yerleri var .Aile boyu orda çalışıyor . Durumumuz normalden fazla iyi . Ama ailede ki sevgi olmadan o para seni nereye kadar mutlu edecek ? Ben gerekirse aç kalmayı bile yeğlerim . Çok mu fazla sanki saçlarının öpülüp okşanması ? Çok mu gereksiz ailenle mutlu yaşamak ? Galiba onlara göre öyle .

                       Üzüldüğümü hissetsem bile eninde sonunda buna ulaşacağımı umut ederek , yatağımın üstündeki çarşafı katladım ve çamaşır makinesine koydum . Nasıl çalışacağını bilmiyorum , ama yinede deterjan ve yumuşatıcı koyup çalıştırdım . Eski dadım bunları yaparken bi' kaç kez görmüştüm . Umarım yanlış yapmamışımdır .

                      Gidip dişlerimi fırçaşadım ve uykuya daldım . Malum ,yarın okul var.

                      Sabah uyandığımda direk banyoya koştum ve çamaşır makinesine baktım . Ups !! Nerde bu çarşaf diye düşünürken annem denen kişiye sormayı düşündüm . En iyisi bu seçeneği unutmak . Hemen kurutucuya baktım . Yaşasın ! Bulmuştum . Ama bunu buraya kim koymuştu . Aman banane , benim okula gitmem gerek .

                       Gidip üstümü giyindim . Okul formamı diğer herkese göre çok seviyorum . Sade ve şıktı . Kahvaltımı ablamla beraber yaptık . Evde kimse yoktu bizim dışımızda . Gidip çantamı hazırladım ve akşam ki kursum için eşoftmanlarımı aldım . Evden çıkarken ablama sarıldım ve yanağına bir öpücük kondurdum . O da sarılmama karşılık verdi ve alnımı öptü . ''İyi dersler , birtanem .'' dedi .Ablamı diğer herkesten çok seviyorum . Onun sevgisi beni mutlu ediyordu . Bu bana çok iyi gelmişti . Evden çıktım ve okula yürümeye başladım .

                       Bunları düşünürken okula varmıştım bile . Ama ? Bir dakika ! O Çınar'ın yanındaki Elif mi ??