Sabah uykulu gözlerle kalktım . Ne zaman düzgün uyuyabiliyorum ki zaten ? Gece ne kadar uykum olursa olsun bu gün olacakları düşünmeden edemedim . Hayallerim ile kendi kendimi avutuyordum .
Üstümü giyindim ve çantamı hazırlayıp evden çıktım.Bir dakika? Ben ne zamandan beri bu kadar dikkatliyim ? Sanırım psikopat bir kızın kişiliğini bırakıp normal bir genç kız gibi olmaya başlıyorum . Zaten en iyisi de buydu . Diğer insanların gözünde psikolojisi bozuk , façalar ile hayatını sürdüren bir kız gibi görünüyordum . Artık beni tanıyan bütün insanların da benim normal olabildiğimi görmesi ve bilmesi gerek .
Bu düşünceleri gözümün önünde canlandırdığım sırada okula gelmiştim bile . Sınıfa koşar adımlarla yürüdüm . Girdiğim an Elif bana pis bakışlar atıyordu . Sen at güzelim . O bakışları sana hoş olmayan şekilde yollayacağım zaten .
Çantamı sırama koyduğum an Çınar arkamda bitti . O yumuşacık sesiyle '' Günaydın .'' dedi . Biliyorum , erkeklerin sesi ortalama bu yaşta kalınlaşıyor ama onun sesi benim için en tatlı melodiydi . Ve şarkı söyleme gibi bir yeteneği vardı . Ben arkamı dönmüş ona mal mal bakarken - çünkü biraz hatta birazcık daha fazla yakındık- ''Sana da günaydın Çınar .'' dedim ve en içten gülümsememi yolladım . Bu sırada ders zili çaldı . Hadi buyur ! Bu bakışlarımızın sona ermesini sağlayan şu zile lanet olsun ( töbe diyelim )
*****
Okul çıkışında direk eve geldim . Çınar beni gösteriden önce alacaktı . Ve tabi sonra şu Elif hazretlerini alacaktık .
Üstümü değiştirip yemek yemiştim . Daha ne giyeceğime karar vermemiştim bu yüzden ev kıyafetlerimi giydim . Yemek olarak hazır pizzalardan birini ısıttım . Dondurulmuş olduğu kadar , cidden lezetliydi . Yemeğ,m, b,t,rd,kten sonra üstüme çiçek desenli siyah ve dizimin biraz üstünde olan elbisemi , altıma dizime kadar olan siyah çorabımı giydim .
Yaşım biraz küçük olsa da eyelinerı eksik etmemiştim . Onun dışında sadeydim . Saçlarımı da düzleştirdikten sonra benim bile inanamayacağım bir güzellik ortaya çıkmıştı . Saçlarım omzumda ve siyah olduğu için şık olmuştum . Bunun dışında bütün işlerimi hallettim ve salonda oturup beklemeye başladım . Bir kaç dakikanın sonunda kapının zili çaldı ve evin anahtarlarını alıp üstüme bordo deri ceketimi giyip ayağıma siyah çivili botlarımı geçirdikten sonra telefonumu da alıp ,evin ışıklarını söndürdüm ve kapıyı açtım . Çınar bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu . Ağzı ister istemez ''O'' harfinin şeklini almıştı . Onun bu haline gülmeden edemedim . Kendide çok yakışıklı olmuştu . Kot ceketi ve içindeki beyaz düz tişörtü uyum sağlıyordu . Siyah kumaş pantolonu ve siyah bileklikleri onu havalı kılıyordu . Ve benim en çok dikkatimi çeken açık kahve saçlarını yana atmış olmasıydı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuzluğun Başlangıcı
ChickLitHayat her zaman bizi şaşırtacak güçlerle doludur.Bu yüzde sadece anı yaşamaya bakın . ''Hayatın ciddi olduğu fikrinde en ufak bir kanıt bile yoktur.'' -Brendan Gill