31. Acı♤

2.1K 159 237
                                    

Minseo

Bu sabah şiş gözlerle uyandım. En son ne zaman ağlayarak uyumuştum acaba?

Zil çalana kadar kafamı masaya koyup bir kaç dakika dinlendim. Etrafımda konuşan insanlar vardı ama benim tek düşündüğüm Jimindi. Umarım benden nefret etmiyordur.

Profesor ''Masalarınızı temizleyin, kalem çıkarın.'' dedi.

''Yazılı sınav olacaksınız.''

Ahh, beynim çalışmak istemiyor şu an.

Kafamı masadan kaldırdım ve bir şeyin eksik olduğunu fark ettim.

Jimin gelmemişti.

Profesor ''Jimin nerede?'' diye sordu. ''Sınav zamanları hiç gelmemezlik yapmazdı.''

Benim yüzümden mi acaba?



3. kişi ağzından

Arkadaşları 2. dersine zar zor yetişen Jimin'e  ''Jimin! Bu sabah neredeydin?'' diye sordu.

Jimin duygusuz bir şekilde ''Gelmek istemedim.'' dedi.

Jin'in anne tarafı uyandı. ''İyi misin? Hasta mısın?''

''Hayır, şimdi derse gireceğim.'' İç çekti. ''Okuldan sonra görüşürüz.''

Yoongi ''Kesinlikle bir şeyler ters gitmiş.'' diye fısıldadı. Taehyung ''Dün red mi edildi acaba?'' dedi.

Jimin ''Susabilir misiniz?!'' diye bağırdı. ''Kulaklarım hala duyuyor.''

Taehyung özür diledi. ''Ama reddedildin değil mi?''

Dünkü olayları hatırlayınca Jimin'in kalbi sıkıştı. ''Konuşmak istemiyorum. Artık Minseo'dan bahsetmeyelim. Onun adını duymak istemiyorum.''

Jimin bunları söyledikten sonra ölüm sessizliği oldu. Herkes birbirine bakıyordu.

Jimin iç çekti ve ''Neyse sonra görüşürüz.'' diyip ordan uzaklaştı.

Namjoon ''Kalbi kırılmış.'' dedi. ''Zavallı çocuk.''

Yoongi de ''Bir kız tarafından dava edilmenin en kötüsü olduğunu düşünüyordum.'' diye ekledi.



Minseo

Koridorda yürürken elimdeki merheme baktım. Niye getirdim ki bunu? Zaten bugün gelmeyecek.

''Jimin oppa!''

''Nasılsın bugün?''

''İyi misin oppa?!''

Gelmiş mi??

Hemen kafamı çevirdim ve Jimin'in bana doğru geldiğini gördüm.

Yüzündeki yaralarla bile yakışıklı görünüyor.... Ama ona yaklaşmamamı söyleyen farklı bir havası vardı.

Onun da bana bakması için ona bakmaya devam ettim ama soğuk gözleri başka bir yöne bakıyordu.

Biraz daha yaklaştığında ''Neden sabah burda değildin?'' diye sordum.

Bana bakmadan yanımdan geçti.

''.....sınav.'' diye mırıldandım.

Belki de...beni duymadı.

''Jimin!'' diye bağırdım. Durdu ama bana dönmedi.

Yanına yaklaştım ve önüne geçtim. Bakışları... o kadar soğuktu ki titredim.

PlayBoy || PJM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin