3. kişi ağzından
''O yüzden sana son kez söylüyorum.''
Jimin Minseo'nun gözlerinin içine baktı.
''Sakın bir daha benimle konu-''
''SENİ SEVİYORUM JIMIN!''
O dakikada, jimin'in kalbi duracak gibi oldu ve nefesi kesildi. Doğru duyup duymadığını sorgularcasına ona büyümüş gözlerle baktı.
''Seni seviyorum, bunu söylemek istemiştim. ''
Minseo, gerginlikten başını yere eğdi.
''Daha önceden duygularım hakkında yalan söylediğim için özür dilerim ama gerçekten seni seviyorum.''
'*Hayal görmüyorum değil mi?*
''Eğer bir gün beni terk edersen üzüleceğimden korktum.''
Jimin dikkatli bir şekilde hiçbir yorum yapmadan Minseo'yu dinliyordu.
''Eğer şimdi sana duygularımı söylemezsem ilerde pişman olacağımı biliyorum. Benim hakkımda duyguların değişmiş olabilir. Benimle bir daha konuşmak istemezsen buna saygı duya-''
Bir anda kendini en sevdiği oyuncağını bırakmak istemeyen çocuk gibi sarılan kollar arasında buldu. Ona sıkı sıkı sarılanın Jimin olduğunu anladığında bir iki kez gözlerini kırptı.
''Aptalsın.''
Jimin yavaş yavaş kollarını genişletti.
''Bu kadar şeytan mısın gerçekten?'' Jimin'in sözleri Minseo'nun kızarmış kulaklarına gidiyordu. Hala bırakmamıştı sarılmayı.
''Neden duygularımla oynuyorsun?''
Minseo ona daha çok çekildiğini hissediyordu. Bağımlılık yapıcı kokusu, şefkatli sesi, onu saran güçlü kolları ve kulağına gelen nefesinin sesi...Sonsuza kadar böyle kalabilirdi.
''Bana bir daha yalan söyleme.''
Minseo'nun kalbi o kadar sesli atıyordu ki kendisi bile duyabiliyordu. Hiçbir zaman bu kadar çok yaşıyor olduğunu hissetmemişti.
Jimin ciddi bir şekilde ''Bana duygularını söylediğin için şimdi ben de söyleyeceğim. '' dedi.
''Ben de seni seviyorum Minseo.''
Minseo Jimin tarafından tutulmasaydı yere düşecek gibi hissediyordu çünkü bacaklarını hissetmiyordu.
''Bu duyguyu unutmaya çalıştıkça daha çok büyüdü. ''
*Demek o yüzden diğer kızlarlaydı.* Minseo kıskanmaktan kendini alıkoyamadı.
''Kim Minseo.'' Jimin Minseo'yu bıraktı ve gözlerine baktı.
''Bunu sana bir kere daha soracağım.'' Sesi çok ciddiydi.
''Kız arkadaşım olur musun?'' Ama Jimin Minseo'ya gülünce kısılan gözleriyle baktığında ciddilik kaybolmuştu.
''Hayır.''
Jimin'in gülüşü soldu ve hemen ciddi bir yüze büründü.
''Beni neden Ethan'la bıraktığını söylemeyene kadar hayır.'' diye cümleyi bitirdi.
''Aptal, ne kadar ağladığımı biliyor musun?''
''Özür dilerim bizim çocukları çağırmak yerine kendim yardım etmeliydim. Biliyorum aptallık ettim. '' diye özür diledi.
