Hayat hep nedenlerden ibarettir...
Hayatımızı olumlu yada olumsuz etkileyen nedenler...
Peki onu bu karara yönlendiren neden neydi acaba???
Saat 02.27 ..
Mount Sinai aciline geleli yaklaşık 2 saat olmuştu ama o gerek sarhoşluğun gerekse yaşadığı bunalımın verdiği yorgunluktan dolayı hala uyanamamıştı..
Acil servisteki Dr. James HARWEST bana adımı ve hastanın yakını olup olmadığımı sordu..
"-Adım Tony.., Michael TONY" dedim..
Dr. Harwest tekrar yakını olup olmadıgımı sordu..
-Hayır onu tanımıyorum intihar edecekken yakaladım ve buraya getirdim kimsesi olmadığı içinde yanında ben duracağım..
Dr. Harwest bana onu kurtardığım için teşekkür etti. Aslında teşekkür edilecek bir durum yoktu benim yerimde kim olsa aynı seyi yapardı..
Derken o hafiften gözlerini araladı ve kısık bir sesle
-Nerdeyim ben ? dedi. .
-Mouth Sinai Hastanesindesin dedim.
-Ben buraya nasıl geldim? Kim getirdi beni buraya?
+Kimin getirdiği önemli değil sen iyi misin onu söyle sadece..
Eliyle başını ovarak "-Başımm.. Başım çok kötü ağrıyor.." dedi..
"-İsmin ne senin?" dedim.. Önce bi duraksadı solgun yüzündeki şaşkınlık ifadesi beni de şaşırtmıştı.. Sorumu tekrarladım.. Yine yorgun ve kısık sesiyle "- Emily PEARL" dedi..
"EMİLY PEARL"
İsmi gibi nazik ses tonu ve soyismi gibi inciye benzeyen dişlerini görebilmiştim bana sanki teşekkür eden bakışlarının altındaki ufak tebessümde. ..
"-Neden bunu yapmaya çalıştın Emily ?" dedim sesi çıkmadı. . Yüzündeki ufak tebessüm yerine yine onu ilk gördüğüm andaki üzüntüye bırakmıştı. .
Tekrar sormadım derinlerdeki yarasını tekrar açmamak için...
Bu sefer o bana dönerek "- Peki ya senin nedenin ne? Beni neden o köprüden kurtardın?" dedi..
Sustum önce.. ama o sorusunu tekrar sorunca "Bilmem.. Senin yerinde ben olsaydım sende aynısını yapmaz mıydın?" diyebildim sadece...
Düşündü biraz.. "-Evet yapardım galiba" dedi..
Peki bu sözleri diyen bir insan neden intihara kalkışmıştı ki? Böyle bir insanın yaşama sevinci elinden alacak büyük bir neden olmalıydı. .
