Between Holocenes: The Future | Yizhan [Çeviri]

Bölüm 10 (M)

       BULUŞMA

Eylül 2023; Yibo (2016'dan) 18, 19 yaşına girecek; Xiao Zhan 32

Wang Yibo'nun bu sefer atladığı yılda hava berraktı. Güneş uzaktaydı ama gelip geçen rüzgar hafif bir ürperti veriyordu. Sonbaharın başları gibiydi. Wang Yibo neyse ki uzun kollu pamuklu gömlek ve kadife pantolon giyiyordu ama ayakları çıplaktı çünkü atlamadan önce yurt odasında tembelce PS4 ile oynuyordu. Yanından geçen insanlar ona sanki etrafta dolaşan evsiz bir çocukmuş gibi bakıyorlardı.

"Yibo?" arkasından biri seslendi. Bu Xiao Zhan'dı.

"Zhan-ge." Wang Yibo gülümseyerek, hafifçe ona doğru koştu.

Xiao Zhan da baştan aşağı onu süzerek geri gülümsedi. Yibo'nun çıplak ayaklarına kahkaha attı. "Hangi yıldan geldin?" diye sordu.

Wang Yibo'nun gülümsemesi büyüdü. Artık Xiao Zhan'ın neden ona hangi yıldan geldiğini sorduğunu anlıyordu. İlk başta bunun nezaketen olduğunu ya da yıllar içinde geliştirdiği bir alışkanlık olduğunu düşünmüştü. Ama Wang Yibo'nun daha önce fark edemediği şey şuydu ki; yaşı Xiao Zhan'ın onun önünde "doğal" mı yoksa biraz "ölçülü" mü davranacağının göstergesiydi.

Gerçeği keşfettiğinden beri bazı şeyler netleşmişti. (Üç arkadaşına Xiao Zhan'ın gerçekte asla bir karısı olmadığını çünkü eninde sonunda onunla -kocasıyla- olacağını söylemenin güvenli olup olmadığı konusunda kararsız kalmıştı ama Wang Yibo'nun hayatta hala kazandığını bilmeden bu üçünün yaşamalarının izin vermek felaket değilse bile haksızlık olurdu.) Xiao Zhan hala Wang Yibo'nun hayatında olacak önemli şeyleri söylemiyordu ama en azından bir şekilde Xiao Zhan'ın ona ait olacağını biliyordu.

Xiao Zhan'a baktı ve biraz övünerek "On sekiz yaşındayım." dedi. Sonra kanında akan cesaret, göğüsündeki ihtiyaç ve sersemlikle uzanıp Xiao Zhan'ın elini tuttu ve parmaklarını birbirine doladı. Tutuşan ellerini aralarında kaldırdı ve nişan yüzüğü olan eline bir öpücük kondururken Xiao Zhan gözlerini gözlerine kitledi.

Xiao Zhan, Wang Yibo'nun hareketine gözlerini devirdi ama yine de kızardı. O kadar yıldan sonra Wang Yibo, Xiao Zhan'ı tanımıştı, onun kolayca utandığını biliyordu. Biraz kurnaz olabilirdi ama içten içe Xiao Zhan her zaman şefkatli ve nazikti. Güzel, dürüst ve açıklanamayacak kadar kibar.

Wang Yibo, Xiao Zhan'a nereye gittiklerini sorduğunda, Xiao Zhan'ın gözleri sorusunu cevaplarken yine muhteşem şekilde parladı: "Sana ayakkabı almaya."

Ona sadece ayakkabı almadı.

Alışveriş merkezi civarında bir yerdeydiler ve Wang Yibo, Xiao Zhan mağazanın içine girip direkt olarak erkek kıyafetleri bölümüne doğru giderken sadece onu takip edebilmişti.

Otuz dakika boyunca, Wang Yibo farklı kıyafetleri giyinip, küçük giyinme odasından girip-çıkıp durdu. Orta yaşlı satıcı kadınlar, onun çok güzel bir yüze sahip olduğunu söyleyip ondan hoşlandılar ama kadınlar son söyledikleri şeyi söylemeselerdi bütün bu olayı çok pohpohlayıcı bulacaktı: Kardeşinizin de birkaç kıyafet denemek isteyip istemediği sordunuz mu acaba? Ona da yardımcı olabiliriz!

Wang Yibo, Xiao Zhan'ın çekici olduğunu biliyordu. Çok ama çok çekiciydi ve bu zaman diliminde aralarında aslında hiçte önemli sayılmayacak bir altı yaş olduğunu da biliyordu.

Ama şimdi, on sekiz yaşındaki bedenine sıkışıp kalmıştı. Tanımadığı insanların varsayımlarıyla ve yargılarıyla nasıl savaşacağını bilmiyordu. Wang Yibo biraz sinirlendiğini hissetti. Kadınlara cevap vermedi. Biraz kapalı ve ulaşılmaz gözüküyordu. Sonunda, sadece çabucak bitsin diye, uzun kollu gömleğini tamamlayan basit ve şık bir hırka ile bacaklarını vurgulayan koyu pantolonu almaya karar verdi. Bu şık ve rahat görünümün üstesinden gelmek için basit siyah bir Vans seçti. Biraz basit ve salaş ama yine de oldukça modaya uygundu.