Eveett yapacağım dedim vee yapıyorum!! Güzel olacağını hiçbir zaman söylemedim Cringe olmayacağını söylemedim. Ben sadece aklıma ne eserse onu yazacağım. btw yanderenin ne olduğunu merak ediyorsanız
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Erkek arkadaşını görünce kollarına doğru koştu, genç kız. Birbirlerini 1 haftadır görmemişlerdi, sağlık sorunlarından dolayı. Erkek arkadaşı sürekli sağlık sorunlarının olduğunu söylüyordu fakat sorunlarını kıza asla söylemiyordu. Kız, duruma fazla takılmıyordu çünkü biliyordu ki erkek arkadaşı sadece onu seviyordu bu yüzden aldatma olamazdı. Fakat bu sefer farklıydı, erkek arkadaşının kolu kırıktı. Birdenbire nasıl olmuştu ki bu? Bir yerden mi düşmüştü? "Bay Park! Nasıl yaptın bunu?" "Bir kazaydı bebeğim, yemin ederim!" Kız yine fazla kurcalamadı, çoğu şeyi alttan almaya başlamıştı. Evlenmeyi düşünüyorlardı ve kız bunu bozmak istemiyordu; aralarını bozmak istemiyordu. "Bugün nereye gitmek istersin, güzelim?" Kız, elini çenesine koydu ve düşündüğünü belirten bir surat ifadesi takındı. "Sen nereye istersen, Jimin!" "Evime gitmeye ne dersin?" "Tanrım! Hayır! Kabul eder miyim sandın?" "Öyleyseee sen seç bakalım. Nereye gidelim?" "Şuradaki kafeye gidelim. Geçen arkadaşım çok güzel bir kahvenin olduğunu söyledi." Birlikte güle eğlene girmişlerdi fakat ikisi de bilmiyordu uzaktan izlendiklerini.
⁜
Genç kız kapıya vardığında yüzüne bir gülümseme takındı. Fakat kapının açık olduğunu fark ettiğinde bütün gülümsemesi uçup gitmişti. Hırsız mı girmişti? Erkek arkadaşına bir şey yapmış mıydı? Kız hızla içeri girdi ve gördüğü şeyle donakaldı. Evin içi kanla kaplıydı; erkek arkadaşının ve ailesinin kanıyla... "Şimdi birlikte mutlu olabiliriz." Kafasını kaldırıp sesin sahibine baktı genç kız. Ayakta bile duramıyordu, elleri titriyordu, ağzından tek bir kelime dahi çıkaramıyordu. "Hey. Mutlu değil misin? Senin için yaptım bunu, sadece senin için. Hadi, gülümse!" Genç kız ağzını kapattı bir yandan gözyaşlarının özgürce akmasına izin verirken... Nasıl gülümseyebilirdi ki erkek arkadaşı ve ailesi öylece yerde kanlar içinde yatarken? "S-sen... Sen bir canavarsın!" Zorla birkaç kelime çıkarabilmişti ağzından. "Hey. Mutlu olman gerekiyor. Gülümse!" Genç kız olduğu yere çakılmış gibiydi; kımıldayamıyordu. Bir insan nasıl böyle bir şeyi yapabilirdi ki? Bir insan arkadaşını ve arkadaşının ailesini nasıl öldürebilirdi ki? Aklı almıyordu, aklını kaçırmak üzereydi. Genç adam ise tam aksine, kızın neden mutlu olmadığını anlayamıyordu. Aralarındaki bütün engeli kaldırmıştı ortadan, onun mutluluğu için. O halde kız neden mutlu olmuyordu? Mutlu olması gerekiyordu. "Hey! Neden mutlu olmuyorsun? Mutlu olman gerekiyordu!" "Çık git buradan..." "Huh?" "Çık git! Git buradan!" Genç kız eline bıçak alıp karşısındaki adama doğrulttu. Genç adam yavaş adımlarla yaklaştı kıza. "Git! Uzak dur benden!" Genç adam yavaşça kızın elini kavradı ve bıçağı elinden aldı. "Sana zarar vermeyeceğim. Korkmana gerek yok."
⁜
"Aç ağzını" Kız boş gözlerini adama getirdi. "Sana ağzını aç dedim!" Kız zorla açtı ağzını. Bir yandan ölmek, bir yandan ise yaşamak istiyordu. "Hey. Buradan kurtulabileceğini düşünmüyorsun değil mi?" Genç kız gözyaşlarının akmasına izin verdi, çünkü hala kurtulabileceğine inanıyordu. "Sonsuza kadar burada, benimle kalacaksın. Benden kurtulma şansın yok. Bunu çok iyi biliyorsun." Genç kız bir daha ölmeyi diledi; artık bu cehenneme katlanamıyordu. Fakat en iyi de o biliyordu bu cehennemden kurtulamayacağını.
