Part -8 BULUŞMA

87 6 0
                                    

1 Hafta sonrasıı ♫

.

 -"Ya Kübra kurban olayım sus ya . Buda kafa lütfen ! Bak hem ayağım ağrıyo çıkın birazda dinleneyim."

Evet tam bir haftadır Kübra ve Beyza yüzünden kafayı yemek üzereyim . Neden derseniz , tabiiki benim boş boğazlığım yüzünden . Ozan vardı ya hani o ykşklı çıcık işte o bana dün mesaj attı . İşte baya konuştuk . Ay amaa çok tatlı lan . Neyse canım sizene tatlılığından .  Ben ayağımı kırdığımı söyledim o da beni ziyaret etmek istedi yani . Bende olur dedim öğleden sonra gelicek ama benimmm ultrazekiii(!) kankim Kübra gece mesajlarımı okumuş ve şuan Beyza’yla ikisi beynimi ütülüyolar .

-       “Beyza görüyomusun fışkının yaptığını . Biz kardeş diyelim bağrımıza basalım ama o ne yapsın bize kimle konuştuğu anlatmasın . Tüüüğ senin sıfatına bak ya yüzsüze hala gözüme bakıyo “

 

-       “Oh yarabbi şükür sayende gusül aldım Kübra sağol ya .”

 

-       “ Deniz ! Kübra haklı . Bu kadar önemli bir şeyi bizden nasıl saklarsın ya !?”

 

-       “Ya valla dün çocuk mesaj attı ben de o yüzden şey ettim yani . “

 

-       “Yaa o yüzden bugün çocuk yanına gelicek değilmi ? Ya varya ayağın kırık olmazsa seni güzel bi döverdim . Kızım biraz akıllı ol ya !”

 

-       “Tamam abla büyüksün ya .s.s.s”

 

-       “Acıma şuna Beyza bence öldürelim burda hemen . Hakkediyo çünkü . Lan ben sana gardaş dedim bağrıma bastım .”

 

-       “Kübra lütfen arkadaşlığımız keselim gardaş ne ya !?”

 

-       “Anlatmaya başlıyor musun ? Yoksa hain planlarımı yürürlüğe geçireyim mi  canımın içi ?”

 

-       “Opss . Tamam ya anlatıyorum . Ya bi gün ben İrem vardı ya hani hıh işte onlara gidicektim yolu bulamadım . İşte bende en iyisi yoldan geçen birine sorayım dedim işte o arada elinde poşet olan bi adam bakkaldan çıkıyordu bende mu daş bebelac buranın yerlisidir dedim gittim sordum ama kanka bir bakışı var o an dedimki Deniz boşver İremlere gitmeyi bu çocugu al eve götürüp besle . Eee sonuç olarak bu sadece hayal olarak kaldı . Bende ondan sonra bu çocuğu birdaha görmem sanıyodum . Allahın işi işte annemi kemoterapiye götürüyorum ya , anneme ddim kahve istiyomusun diye getirirsen fena olmaz felan dedi neyse ben aşağı indim dalıp gitmişim öyle sonra biriyle çarpıştım kahveler yere döküldü çocuğun elindeki sonra ben özür dilerim diyerek kafamıı bi kaldırdım o “

 

-       “O kim ?”

 

Deniz KokusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin