SENCE BU AŞK MI

-13-

Sabah kalktığımda saat sekizi geçiyordu.

Hemen kalktım ve üstümü giyindim.

Banyoya gidip saçımı at kuyruğu yapıp hafif makyaj yaptım. Mutfağa inip kahvaltımı yaptım.Evden getirdiğim çantaya birkaç kitap ve defter aldım.Kalan paralarımıda yanıma alıp dışarı çıktım ve okula yürüdüm.

******

Okul baya büyüktü.Okul kapısından girerken asla ezik olmayacağım diye düşündükten sonra birkaç kişiye sorarak müdürün odasını buldum.Kapıyı çalmadan içeri girdim.

"Merheba"dedim

"Merheba"dedi masada oturan kadın.

"Kayıt için..."derken kadın sözümü kesti

"Gerekli formlar yanınızda mı? " diye sordu.

"Hayır ama beni acil okula almanızı umuyordum"dedim gözlerine bakarak.

"Ah evet tabi adınız? "diye sordu kadın.

"Jessica Berty"

"Tamam.Buradan çıkın düz gidin hemen koridorun sonunda tuvalet var ordan sağa dönün önünüze merdiven çıkacak merdivenden çıkın ve tam merdivenin karşısındaki sınıfa girin.Bol şans. "dedi kadın.

Dediğini yaptım ve sınıfı buldum.Sınıfa girdiğimde çoğu yer boştu bende en arkanın bir önündeki sıraya oturdum ve çantamdan kitabımı çıkarıp okumaya başladım.Bir süre sonra zil çaldı.Hoca beş dakika sonra sınıfa geldi. Dönemin ortasında geldiğim için  pek yeni gelen yoktu. Hoca gelince herkes ayağa kalktı. Bende kalktım. Sınıftaki biri hemen hemen "Hocam yeni biri geldi"dedi.

Hoca da herkesi süzüp en son bana baktı ve "Hoş geldin kendini tanıt"dedi.Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.

"Öncelikle eee...Ben Jessica Berty...

Beacon Hills'ten geldim. "dedim ve yerime oturdum. Sonra herkes yerine oturdu. Hoca benim oturduğum yere gelip bana "Bende Alaric Saltzman"dedi.Hoca ders anlatmaya başladı. Sürekli bana ters bakışlar atıyordu.Sınıfta bir kız vardı esmer tenli kahverengi saçlı. Arkadaşları ona seslenirken adını duymuştum ELENA.Sevimli bir kızdı ama sanki onu daha önce görmüş gibi hissediyordum.Ama bir türlü hatırlayamıyordum.

Ve adını henüz kimseden duymadığım bir çocuk. Kumral.Sürekli bana bakıyordu ders boyunca öyle yaptı. Zil çaldığında Elena ve şu tip tip bakan çocuk dışarı çıktılar. Bende kitabımı okudum.Bir süre sonra başımda birinin beklediğini hissettim ve kafamı yavaşça kaldırıp ona baktım.Daha doğrusu onlara. Biri renkli gözlü bir çocuk diğeride tip tip bakan çocuk.Başımı tekrar kitaba çevirdim orda durup bana bakmaya devam ediyorlardı ve fısıldayarak konuşuyorlardı.Dedikleri duyuluyordu.

"Hey bu o eminim."

"Evet ama neden bize bir selam bile vermiyor. Manyak mı bu?"

"Damon!"

Kafamı tekrar kaldırdım ve zorlama bir gülümsemeyle onlara baktım.

"Buyrun"dedim

"Bizi hatırlamıyor musun?dedi tip tip bakan çocuk.

"Hayır. "dedim.

Sınıfta sadece üçümüz kalmıştık.

"Ben Stefan"dedi tip tip bakan çocuk."Buda Damon" dedi yanındaki renkli gözlüyü göstererek.

"Hayır sizi tanımıyorum"dedim

Damon  kolumdan sıkıca tuttu.

"Sen bizimle dalga mı geçiyorsun?!"diye bağırdı.

"Ne saçmalıyorsun!!!"diye bağırdım. Ayağa kalktım.

Stefan "Sakin olun. Damon demekki orjinallar hafıza oylamasında bulunmuş"dedi.

"Ne diyorsunuz ya"dedim ve birden hiç benim olmak istemeyeceğim birşeye dönüştüm.Dişlerim çıktı ve gözümün altında damarlar belirginleşti.

Ben...