Yeterince şeytanın peşinden gidersem onun gibi olabilir miyim?
Kader çizginizi değiştiremeyeceğinizi söylerler, tıpkı kişiliğiniz gibi. Vera, doğduğundan beri koca bir kaosun içinde mücadele veriyordu. Büyük yuvarlak masanın etrafında geniş ailesiy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seri katilin uzun ince parmakları, kızın titreyen parmaklarına dokundu. Ruhuna tezat oluşturacak şekilde elleri sıcacıktı katilin.
"Titreyen ellerin ipi bile çözemezken nasıl bir silahı ateşleyecek?" dedi ilk kez alaycı olmayan bir ses tonuyla.
Calp'ın kelimeleri Vera'nın zihninin boş odalarında birbiri ile çarpıştı. 'bir silahı nasıl ateşleyecek ellerim?'
Kendisinin cevap vermeye korktuğu soruyla ruhunu sonu olmayan bir karadeliğe hapseden yeşil gözlere baktı. "Bilmiyorum." diye itiraf etti Vera. "İşte bu yüzden öğrenmem gerek."
Calp'ın gözlerindeki Vera'yı ısıtan sıcacık duygu yavaşca kayboldu yerini yine onu çıldırtan duygusuz bakışları aldı.
"Kaç yaşındasın Vera?"
Kız soruyu anlamasa da cevap verdi. "21."
"Bir tetiğe bastığımda 13 yaşındaydım. Kurşun bir bedene saplandı, kalbini parçaladı" katilin parlak yeşil gözlerindeki ateşin sönüşünü izledi kız. "Senin gibi ellerim titremedi, ufacık bir korku hissetmedim. Pişman olmadım."
"Neden?"
Bakışları Vera'ya döndüğünde gerçekten soruyor musun bunu der gibiydi. Vera cevabı öğrenmeliydi, duygusuz olmak istiyordu. Hissetmemek.
"Kan." dedi genç adam. "Damarlarındaki kan."
Sorunun cevabı bu olamazdı, kız damarlarında seri katil kanı aktığından emindi. Ailesinin çoğunun elleri kanla bulanmışken neden korkuyordu ellerinin kirlenmesinden?
Farklı oluşuna sinirlendi Vera, ruhunun küçük bir çiziği hissedecek kadar hassas oluşuna sinirlendi. Vücuduna dolan adrenalinle cesetin ellerindeki ipi çözdü, sonra ayaklarındakini çözüp attı.
Yanaklarından süzülen sıcak sıvıyı fark etmeyecek kadar sinirliydi. Genç adam kollarında tutup Vera'yı uzaklaştırmaya çalıştığında engel olmaya çalıştı güçlü kollara.
"Bırak beni! İstediğini yapacağım yok edeceğim!"
Minik yumruklar, Calp'ın göğsüne inmeden hemen önce kendi bedenine hapsetti Vera'yı. Bir bedenden çok ruhunu hapsetmiş gibi hissediyordu, karanlık çoktan narin bu ruhu davet etmişti.
Calp, yapbozun eksik parçalarını zihninde birleştirdi. Ailesi istemiyordu Vera'yı, çok uzaklara göndermişlerdi. Neden? Çünkü seri katil soyundan gelen birinde en küçük tereddüt kabul edilemezdi.
Ailesine geri dönmesinin tek yolu ise, bu yolu öğrenmesiydi.
Acımasız kalbi, kendinden başka ilk kez biri için attı.
