I'm Living With My Seven Heartthrob Kuya's Book 1 (Completed) Under Editing

Chapter 54: Sorry

𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 54: Sorry

[Yuhan POV]

"Patawad kong ginawa ko muli ito sayo. Gusto ko lang kapag nagising ka wala ka ng problema na haharapin. Ako na ang tatapos sa sinimulan mo. Kapag nangyari yun, matutuloy na ang kasal na matagal ko ng hinihintay."

Patawad Khizzhea kung ginagawa ko ito sayo. Para lang naman ito sa kaligtasan mo. Kung hindi kita pinaglaban noong una. This time i will fight our relationship even i know that I'm already late. I know that you love someone else. Someone else that will love you so much than me.

I'll promise to you that when your awake, your problem is now already done. And you would never be hurt.

"Dito ka muna mahal ko, babalikan kita." Huli kong sabi sa kaniya

Lumabas na ako ng kwarto at agad naghanda. Hahanapin ko ang Mandy na yun. Papatayin ko siya kagaya ng pagpatay niya sa kapatid ng mahal ko at sa taong minsan ko rin minahal.

I went on our balcony and drink a coffee before i go to the place where Mandy is. I will make sure that she will never be escaped on my hand.

"Hey! Yuhan." I heard someone call my name

I look to that person full of serious.

"Hindi ka man lang nagpasabi na iinum ka dito ng coffee." He said

"Why would i tell you?" I said in cold tone

"Yuhan, chill bro. We dont what to see you like that, full of serious. Can you please back on the first we meet you." He said and i drink a coffee

"Tsk, it will never be happened." I replied to him

"Why? It was good if you back the real Yuhan that we meet."

"Are you forgotten? I'm not Yuhan. I'm not the real Yuhan that you know." I said while looking outside.

I don't want to see them face.

"Yes we know, but for us your our Yuhan. Our brother." Nathan replied

"Nasasabi niyo yan dahil kamukha ko siya. Pero kapag binalik ko ang tunay na mukha ko, hindi niyo na masasabi yan." Saad ko sa kanila na ikinatahimik nila

Hindi ba? Tama nga ako. Kapatid lang nila ako dahil kamukha ko ang tunay na Yuhan.

"Yuhan, hindi sa ganon. Your still our brother." Zeke said

Humarap ako sa kanila

"Sana hindi na lang bumalik ang mga alaala ko, upang sa ganon hindi ako nasasaktan ng ganito." Emosyonal kong sabi

"Bro, alam namin na mahal mo pa si Khizzhea pero kung pwede wag mo ng aminin sa kaniya na ikaw si Derrick. Ang Derrick na nanakit sa kaniyang puso." Saad ni Aldrin

Napatingala na lamang ako at tumingin sa itaas ng kisame.

Mahal ko parin kasi siya, kaya paano ko magagawa na hindi ko aminin sa kaniya ang totoo.?

"Yuhan, alam namin na nasasaktan ka pero isipin mo naman si Khizzhea. Paano kung malaman niya na ikaw si Derrick at patay na pala ang tunay naming bunsong lalaki. Mas lalong masasaktan ka dahil nagsinungaling ka sa kaniya." Daryl said

He's right. Mas lalong masasaktan si Khizzhea kapag nalaman niya ang totoo. Ayoko naman na mangyari yun.

Tumayo ako at naglakad palabas.

"Saan ka pupunta.?" Bigla nilang tanong

"May tatapusin lang ako." Sagot ko sabay naglakad palabas ng bahay

Inilagay ko ang aking dalawang kamay sa bulsa ng aking pantalon habang naglalakad.

Siguro ito na ang tamang oras pa gawin ko na ang mga plano ko. Kapag na patay ko na siya, aalis ako ka agad. Lalayo ako sa kanila upang hindi nila ako makita. Lalo na si Khizzhea, kahit gustuhin ko man na makasama siya hindi na maaari. Minsan ko ng sinaktan ang puso niya, at ayoko naman na maulit pa yun. Kaya kahit masakit, gagawin ko. Para sa kaniya sa kanilang lahat.

Dahil sa kanila naramdaman ko ang pagmamahal ng isang pamilya. At dito na magtatapos ang lahat ng yun.

"Yuhan, saan ka pupunta.?" Biglang tanong mga girls

"Ah may pupuntahan lang ako." Sagot

"Saan naman?" Takang tanong ni Angelique

Sa lahat si Angelique ang hindi mo maloloko.

"Basta!. Wag mo ng alamin." Saad ko

Nagpatuloy na muli ako sa paglalakad.

Nang makalabas na ako, sumakay na ako sa aking sasakyan. Pero bago ako umalis, muli kong tiningnan ang bahay na nagpakita ng tunay na pagmamahal.

"Ito na ang huling araw na makikita ko sila. Paalam sainyo mga K-kuya."

Pinaharurut ko na ang aking sasakyan.

F*ck! Bakit ba ako umiiyak? Hindi ako nasasaktan. Kailangan kong magpakatatag. Pero sa tingin ko hindi ko kaya.

I get my phone and texted Venus.

Sinabi ko sa text lahat. Tinuro ko kung saan ko kinulong si Khizzhea at ang iniwan kong sulat para sa kanila. Alam kong malalaman din ni Khizzhea ang totoo. Pero bago niya malaman ito, wala na ako sa tabi niya.

"Kring!Kring!" I heard my phone is ringing

Tiningnan ko ang tumatawag and i saw Nathan's name.

"Hello." Malamig kong turan sa kaniya

"Where the hell are you? Ano yung message mo kay Venus huh!" Bulyaw nito sa kabilang linya.

Napangiti na lamang ako sa reaksiyon niya.

"Wala, ayoko na kasing ikulong si Khizzhea sa loob. Kaya ayon tinuro ko kay Venus kung nasaan ito." Pagsisinungaling ko

"LIAR! Sabihin mo saan ka pupunta.?"

Huminga muna ako ng malalim bago sagutin ang tanong nito.

"May aasikasuhin lang ako." Sagot ko

"Ano naman yon?"

Ang kulit niya..

"Basta. Wag mo ng alamin." Saad ko

"Pupuntahan mo si Mandy? Wag ka ng magsinungaling, kilala ka na namin."

"Yes, aaminin ko na. Pupuntahan ko nga siya."

"What the! Are you really crazy?"

"Yes, I'm crazy for her. I'm crazy for Khizzhea." Turan ko sa kaniya

"Damn Yuhan! Come back here.!" Sigaw nito

"Sorry, but i won't." Sabi ko

"Yuhan! Kuya mo ako kaya sundin mo ako." Galit nitong sabi

"But I'm not your real brother. I'm a poster Yuhan." I replied

"No, your not! Even your not our real brother, your still our brother."

Alam kong hindi kayo sanay na makakita na umiiyak na lalaki. Pero sorry hindi ko nakaya. Tumulo na lamang ang aking mga luha.

"Kapag umalis na ang isang tao, hindi na ito maaaring bumalik." Saad ko sa kaniya

"YUHAN HWANG!" I end the call

Napatakip na lamang ako sa mukha dahil sa sakit.

Sorry, kung hindi na muli ako babalik. Kayo ng bahala kay Khizzhea.

Binilisan ko ang aking pagmamanaho.

"Sana Khizzhea sa paggising mo, masaya ka na."

Napapikit ako dahil sa pagod ng aking mga mata kakaiyak.

Hindi ko inaasahan na mangyayari yun. Akala ko hindi pa nila ang plano ko, pero nagkakamali ako.

"BOOM!"

💕💕END OF CHAPTER 54💕💕
Next chapter will be posted soon. Sorry for typographical and grammatical errors.