Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝...Kaybettik...❞
✠
𝕭irkaç dakika sonra hepimiz kaybedeceğimizi kesinleştirmiştik. Hızla elimdeki kılıcımı son gücümle sallayarak karşımdaki askerin ölmesini neden oldum.
Kafamı kaldırıp bizi izleyen miraz'a baktığımda sinirime hakim olamadım. Acaba hançerimi firlatsam onu öldürebilir miydim? Hayır bu riski alamazdım. Etrafa bakındığımda peter'ın askerlerle dövüştüğünü, susan'ın ok fırlattığını ve caspian'ın-
Caspian neredeydi? Hızla ve korkuyla etrafa bakındığımda Caspian'ın bir asker ile mücadele ettiğini gördüm. Etrafa bakarak tam Edmund'un nerede olduğunu anlayacakken çatılarda nişan alan askerler bağırdı.
"Hedef seçin! Nişan alın! Şimdi!"
Daha neler olduğunu anlayamadan oklar atılmaya başladı gözüm istemsizce Caspian'ı ararken şimdi ise başka bir asker ile mücadele ettiğini ve okçuların birinin ona doğru nişan aldığını gördüm.
Korkuyla ona doğru koşarken ne yapacağımı bilmeden onu iterek başka bir tarafa doğru düşmesini sağladım. Caspian'ı ve kendimi itmemle ok caspian'a değil onunla dövüşen askeri öldürmüştü. Eh tabi Caspian'ı itmemle bende onun onun üstüne düşmüştüm. Caspian neler olduğunu yeni yeni kavrarken bir yandanda etkilenmiş bir şekilde bana bakıyordu. Yüzlerimiz cidden yakındı kimseyle -kardeşlerim- ilede hiç bu kadar yakın olmamıştım. Bende ona birkaç saniye baktıktan sonra Kendimi yana doğru attım ve yerden destek alarak ayağa kalktım. Şu an bir savaşın ortasındaydık ve savunmasız bir durumda duruyorduk. etraftaki uçan okları ve keskin silahları saymıyorum bile.
Hala yerde yatan caspian'a eğildim ve elimi uzattım.
Caspian elimi tuttuğu an vücuduma yayılan tuhaf his ile birkaç saniye gözlerimi kapattım. Ne oluyordu bana?
Kendimi toparladım ve Caspian'ı ayağa kaldırdım. Caspian bana baktıktan sonra kılıcını yerden aldı ve etrafa baktı.
Şu an ne kadar aptal bir durumdaydık! Sahi ne diye böyle davranıyorsun ikimiz? Caspian'a baktım ve hançerim kınından çıkardım.
"Bana borçulusunuz Prens Caspian."
"Evet teşekkürler. Bu arada bana nütfen Caspian de." Dedi Caspian. Bana baktı ve içten şekilde gülümsedi. Bende ona içten bir gülümseme ile karşılık verirken etrafa aynanda bakındık. Askerlerden biri kapının kolunu tutan ipi koparmıştı.
Korkuyla Caspian'a döndüm. burada mı kalmıştık? tam bir adım atmıştım ki cadının ordusundan olan askerlerden biri, demir kapıya doğru koştu ve boynuzları yardımıyla kapıyı tuttu. Diğerlerini ararken Peter bağırdı.
