30 Days 😏 (my Angel😈)

25

Βλεπω τον Αγγελο να μου ριχνει καποιες δολοφονικες ματιές αλλα δν δινω και πολυ βαση.. Προσπαθώ τουλάχιστον οκαυ??

" Αρη?" ρωταω ξαφνικα με αποτέλεσμα να σπάσω την αβολη σιωπη που υπηρχε μεταξυ μας..

Εντωμεταξύ ειμασταν 6 άτομα και ολοι στην σιωπή. Τι να πω.

"ελα μικρή"

" δεν μ ειπες. Τι κανουν οι γονείς σ??"

"αα ναι τωρα που μ το θυμισες.. Θελω να σ πω"

"ε πες μ" του λέω

" εδώ?? Μροστα σε ολους??" με ρωτά

"Γιατι Αρουλη μου ντρεπομαστε??" ακουγεται η φωνη του γεματη ειρωνια.

" ναι Αγγελουκο μου.. Καποιοι ξες εχουν και λιγο ιχνος ντροπης.. Σε αντίθεση με καποιους άλλους "

" τι υπονοείς Αρουλη. Θα επρεπε να ντρέπομαι για κατι?? " ρωταει ο Άγγελος έτοιμος για ξυλο οπως και ο Άρης.

" Ναι ρε βρο θα έπρεπε να ντρέπεσαι γιατι κανεις μια κοπελα χαλι-"

"σταματα Αρη" ψυθιριζω στο αυτι του.

" Κωσταντινα ασε με.. Ναι ρε θα επρεπε να ντ-"

" ρε Αρηη "

" κανεις μια κοπελα χαλια.. Αντρας εισαι εσυ?? Κανεις μια κοπελα να κλαιε-" πηγε να πει.

Του βουλώνω το στομα φιλοντας τον.

" Κωσταντινα?? Τι στο διαολο.. Τα εχεις μαζι του??" ρωταει ο Αγγελος.

Διακοπτουμε το φιλί με τον Αρη και γυρνάω να κοιτάξω τον Αγγελο.

" και αν τα εχουμε εσενα τι σε νοιαζει?? "

" καλα σ λεει Αγγελουκο μ τι σε νοιαζει?... Ειναι ωραίο ζευγάρι.. Χαίρομαι για σας  " πεταγετε μονη της η Ιωαννα.

Της χαμογελαω ψευτικα.

"ευχαριστουμε γλυκια μου"

" εμ παιδια μήπως να ηρεμησουμε λίγο?? Το κλιμα ειναι.. Πολυ καπως " λεει ο Στεφανος

" Ναι... Λοιπόν δεν θα δωσω σημασια αλλο.. Λοιπόν μωρο μ αυτό που ηθελα να σ πω ηταν οτι οι δικοι μ σε συμπαθησαν πολυ οποτε μ ειπαν να ξανάρθεις την Παρασκευη και αμα θες ξανακοιμασαι σπίτι μου " μ λεει ο Αρης.

Ξερω οτι δεν πρεπει να ασχοληθω με αυτό αλλα.. Με. Ειπε μωρο του??.. Οο.. Οχι Κωσταντινα κοριτσι μ.. Δεν θα δείξεις οτι κομπλαρες

" ποτε κοιμηθηκες σπίτι του?? Με ρωταει ο Αγγελος

"χθες" απαντάω ξερα και τον βλεπω να γουρλώνει τα μάτια του. Γυρνάω στον Αρη. "λοιπόν ναι μια χαρά ειναι η Παρασκευή. Πες στους γονεις σου οτι θα ερθω " του λεω με ενα χαμόγελο.