" ωραία λοιπόν θα σ πω αλλά θες να φύγουμε όμως??"
" οπ μου ξετσουτσουνιασες βλέπω.. Και. Π. Θες να πάμε?"
" ξέρω εγώ για κανένα καφέ??"
" ωραία σήκω"
Σηκωνομαστε και αφού πηδηξουμε... τα κάγκελα ( σκεφτήκατε κάτι άλλο?? 😉😏😏😏) πήγαμε σε ένα καφε εκεί κοντά στο σχολείο και αφού παράγγειλαμε ξεκίνησα να του λέω.
" αρε τον μαλακά.. Και δν με άφησες να τον δείρω "
" δεν χρειάζεται.. Το έχω σκεφτεί και γω αλλά δν θα βοηθήσει"
" καλάαα αυτό θα το δούμε αντε πάμε σχολείο"
" στέφανε είσαι καλά??" πιάνω το μέτωπο του " πυρετό δν έχεις τότε γτ Θες να πας σχολείο"
" να δω τον Άγγελο "
" εε Στέφανε σε παρακαλώ υποσχεσου μ ότι δν θα κάνεις τίποτα "
" όχι ρε Κωσταντινα θελ-"
" σε παρακαλώ " λέω και του πιάνω το χέρι.
" καλά "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πηδηξαμε για άλλη μια φορά τα κάγκελα και και ευτυχώς προλάβαμε Πριν χτυπήσει το κουδούνι.
" μπα μπα μπα.. Που εισουν?? "ακούω μια φωνή από πίσω μ
" γτ ρε βρο λογαριασμο θα σ δώσει? "
" εσυ ρε φίλε δικηγόρος θες να γίνεις?? Τι μιλας αυτή δν έχει στόμα?"
Γυρναω να κοιτάξω τον Στέφανο. Τον κοιτάει έτοιμος να του ορμηξει.
" Άγγελε τελειωνε.. Μην ασχολησε μαζί μας.. Πάμε Στέφανε." λέω και πιανω το χέρι του.
" Κωσταντινα περίμενε.. Θέλω να σ μιλήσω λίγο."" Ιδιαιτέρως " προσθέτει.
" ότι έχεις να μ πεις θα μ το πεις μπροστά στον Στέφανο. "
" Κωσταντινα κοψε τις μαλακιες και πάμε να μιλήσουμε " Λέει και μ τραβάει το χέρι.
" μαλακά σ είπε ότι δν θέλει να πάει πουθενά μαζί σ αστην " μ τραβάει ο Στέφανος.
" ρε μαλακά μην ανακατευσε" Λέει ο Άγγελος και τον σπρώχνει.
Ο Στέφανος με Κοιτάει.
" σορυυ Κωννα αλλά το θέμα μόλις έγινε και προσωπικό" μ λέει και τότε ειναι που αρχίζουν και πιανονται στα χέρια.
" πω ρε πουστη μου σταματηστε.. Ρε Στέφανε... Άγγελε" φωνάζω απο απόσταση.. Μαλακας είμαι να πάω να τους χωρίσω? Να φαω καμία ξαστροφη.. Την έβαψα.
VOUS LISEZ
30 Days 😏 (my Angel😈)
Roman pour Adolescents-" Θα σε βοηθήσω υπό έναν όρο όμως.." -" Δεκτως.." - "Μικρή άκου πρώτα. "Λέει και έρχεται όλο και ποιο κοντά μ με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη.
