"λοιπον για πες Κωσταντινα"
" λοιπόν Αντώνη τι θες να σ πω?"
Περπατάμε όλοι δίπλα δίπλα και ο Στέφανος με τον Άγγελο μιλάμε μεταξύ τους όσο εγώ μιλάω με τους άλλους.
" λοιπον... Εμ θέλω να σε ρωτήσω... Τρέχει τίποτα με κανέναν??"
Κοιτάζω τον Γιάννη με ελαφρώς γουρλωμένα ματιά.. Αυτός μ γελάει με ένα πονηρό βλέμμα. Δεν είχαμε πει να με ρωτήσει κάτι τέτοιο. Δεν γίνεται να ξεπέρασα τον Άγγελο μέσα σε λίγες ώρες.. Άρα..
"εμ.. Κοίτα " ξεκινάω και κοιτάω λίγο τον Άγγελο όπου με κοίταει και αυτος καθώς έχει σταματήσει να μιλάει με τον Στέφανο.
Όλοι με έχουν καρφώσει.. Λοιπόν.. Το βρήκα... Λυπάμαι Άγγελε αλλά πρέπει να σ αποδείξω ότι ήταν κάτι σοβαρο τα αισθήματα μου για σένα.
" λοιπόν??" ρωτάει με ανυπομονησία ο Αντώνης.
" λοιπόν όχι. Τίποτα δν τρέχει με κανέναν" λέω με ένα χαμόγελο και κοιτάω τον Άγγελο με την άκρη του ματιού μου.
Γυρνάω στον Γιάννη ο οποίος μ χαρίζει ένα χαμόγελο. Σαν να μ λέει " έτσι μπράβο"
"Εμ ωραία χαίρομαι που το ακούω.."
"Ναιι"
Ο Γιαννης μ κάνει νόημα...
" Έβαλε ψυχρα " λέω και τυλίγω τα χέρια μ.
" Στο είπα ρε ότι θα κρυωσ-" αρχίζει ο Άγγελος και πάει να βγάλει το μπουφάν του.
" Ορίστε πάρε το δικό μου" μ λέει ο Αντώνης προλαβενοντας τον Άγγελο.
" ευχαριστώ πολύ" λέω και μου το φοράει.
" τίποτα.. Και αν ακόμα κρυωνεις μπορώ να σε πάρω και καμιά αγκαλίτσα " μ λέει πονηρά και ξεσπά με σε γελια.
" δεν θέλει αγκαλίτσα θα φύγουμε σε λίγο εξ άλλου " πετάγετε ο Άγγελος από δίπλα μου.
Γυρνάω να τον κοιτάξω και κάνω την ανηξερη.
" εεε ζεστάθηκες?? " του λέω μόλις είδα ότι είχε βγάλει το μπουφάν του.. Παρόλο π είδα ότι το έβγαλε για να μ το δώσει.
" Ναι ξαφνικά έβαλε πολύ ζέστη " λέει με νευρο.. Βάζοντας ξανά το μπουφάν του.
" συγνώμη τώρα δν είπες ότι έβαλε ζέστη?" ρωτάει ο Γιάννης κρατιοντας να μην γελάσει
" ναι ξανά κρυωσα τι θες τώρα?" απαντάει με νεύρα ξανά ο Άγγελος
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" πφφφ νύσταξα" πετάγομαι έπειτα από κανένα 2ωρο. Κοιτάω το κινητό μου. 11.00
" ωραία σήκω να φύγουμε " μ πετάει ο Άγγελος και σηκωνετε.
" καληνύχτα παιδιά" λέω και σηκώνομαι και γω.
" καληνυχτα αγάπη" μ λέει ο Γιάννης και με περνει μια σφιχτή αγκαλιά ψιθυριζοντας στο αυτί μ γελοντας " θα πάρει λιγότερες μέρες από ότι το περίμενα"
Γελάω και γω και μετά πάω στο μέρος του Αντώνη.
" λοιπόν χάρηκα που σε γνώρισα" μ λέει και με περνει και αυτος αγκαλιά.
" εγώ να δεις" του λέω με πονηρό βλέμμα και γελάω.
" Κωσταντινα μπορώ να σ πω λίγο " μ λέει ο Αντώνης καθώς απομακρυνομουνα.
" ναι βέβαια"
" καλά εσύ δεν νυσταζες??"
" Νυστάζω Άγγελε αλλά ένα λεπτό δεν πειράζει"
" λοιπόν υποτιθετε ότι τώρα θα μ δώσεις τον αριθμό σου" μ λέει ο Αντώνης όταν έχουμε απομακρυνθεί.
" μάλιστα κύριε Αντώνη" λέω πονηρά. Και αφού ανταλλάξουμε νούμερα γυρνάμε στους άλλους.
" αντε τελειώσατε?? " λέει με ειρωνεία ο Άγγελος.
" παιδί μου βιάζεσαι?? Άσε τους ανθρώπους " πετάγετε και ο Σεταφανος.
" βαλτός είσαι και συ??"
" εε??"
" άστο "
" Κωσταντινα μου θα σε πάρω" μ λέει ο Αντώνης και φεύγουμε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" λοιπόν Άγγελε θα την πας σπίτι εσύ??" λέει ο Στέφανος. Προφανώς για να μας αφήσει μόνους.
" ναι πήγενε εσύ καληνύχτα"
" καληνύχτα αγάπη " μ λέει ο Στέφανος και φεύγει.
Και τώρα οι δύο μας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χευ αγάπες τι μ κάνετε σορρυ που άργησα να γράψω αλλά καταλάβατε.. Διάβασμα και γιατρό σοο.. + ότι μ χάλασαν τα ακουστικα μου και κεφάλαιο δν γράφω χωρίς αυτά😂... Λοιπόν αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι και σχολιάστε . Μπαιιι να μ προσέχετε έτσι?? ❤️
Τζω ❤️😚
ESTÁS LEYENDO
30 Days 😏 (my Angel😈)
Novela Juvenil-" Θα σε βοηθήσω υπό έναν όρο όμως.." -" Δεκτως.." - "Μικρή άκου πρώτα. "Λέει και έρχεται όλο και ποιο κοντά μ με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη.
