Tanık

Giriş 'Bela'

"Buğra! Koş lan, Kaya'yı sıkıştırmışlar!"

Kafamı televizyondan ayırıp hemen ayağa kalktım, "Nerde lan?"

Okan nefes nefese kalmış eliyle bir yerleri gösteriyordu, "Oğlum konuşsana neredeler?" derken ensesine bir şaplak indirdim.

O bir yerleri anlatmaya çalışırken fortmantodan anahtarımı alıp cebime attım, ceketimi de giymiştim.

"Hadi, gidelim." dedim ve hemen evden çıktım. Apartmandan çıktığımızda Okan eliyle iki ev ilerisindeki arayı gösterdi.

Bir yandan koşarken telefonumu çıkarttım ve Çınar'a gelmesi için mesaj attım.

Yanlarına gittiğimizde beş kişi Kaya'yı sıkıştırmıştı ve Kaya'nın yüzünden kanlar akıyordu.

Sesli bir küfür savurup üzerlerine atladım, Okan sarışın çocuğa kafa atarken ben bir tanesinin gözünün üstüne yumruğumu savurdum.

Başka bir tanesi kafamı geriye çekip dirseğini karnıma geçiriğinde acıyla inledim ama vurmaya devam ettim.

Birkaç dakika sonra ekibimizin son parçası Çınar gelmişti. Çınar diğerlerinden çok daha agresif ve kavgacıydı.

Şu durumda sayımız az olduğu için ve Kaya çoktan bayıldığı için dövmemiz zor olurdu, ben bakmadan vuruyorken Çınar'ın küfür mırıldandığını duydum.

"Ne oldu lan?" dedim,

"Bana vurdun mal herif!" dedi, kendimi tutamayıp güldüğümde karnıma ikinci yumruğu yedim ve iki saniye kadar nefesim kesildi.

Küfürler havada uçuşurken görünen o ki biraz sonra adamlar hepimizi yere serecekti. O an, Çınar tereddütle elini montunun cebine götürdü.

Kaşlarımı çatıp ona baktım, bir yanda Kaya diğer yanda Okan yerde yatarken biz yine de fena değildik.

Çınar sivri uçlu bir bıçak çıkarttığında gözlerim büyüdü ve başımı iki yana salladım, "Yapma." diye fısıldadım. Diğer bir yandan bana vurmaya çalışan iki çocuğun kafasını birbirine çarpmaya çalıştım ama filmlerdeki gibi kolay olmuyordu işte.

Çocuk sinirle bana yumruğunu savururken birden eli durdu ve çocuk iki büklüm olup yere düştü. Ne olduğunu anlamak için Çınar'a baktığımda Çınar rengi atmış bir ifadeyle bana bakıyordu.

O an, bir çığlık duyuldu. Sokağın başında tek gözü ve saçları görünecek şekilde eğilmiş bizi izleyen bir kızın çığlığıydı.

Ve yanlış hatırlamıyorsam bu kızı birçok kez görmüştüm.

Herkes küfürler ediyordu, yere düşene şaşkınlıkla bakıyorlardı. Onlar çocukla ilgilenirken bağırdım, "Ambulans çağırsanıza salak herifler!" sonunda birisi hak vermiş olacak ki telefonunu çıkartıp tuşladı.

Kafamı kaldırıp Çınar'ı aradım ama göremedim, kaçmıştı. Okan ve Kaya zaten çoktan pert olmuştu. Yerdeki çocuğa tekrar baktım, çocuklar başında iyice kalabalık ediyorlar diye karışmadım.

Sarışın çocuk bir küfür mırıldanınca ona döndüm, "Nefes almıyor lan!" diye bağırdı. O an vücudumdaki bütün kan çekildi sanki, nasıl nefes almazdı?

Çocuğun yakasını kavrayıp salladılar, "Mete! Uyansana oğlum."

Diğerleri olayın şaşkınlığıyla ellerini yüzlerine sardılar, "Öldü lan, herif öldü!" diyordu birisi. Ne yapacağımı şaşırdım, kanlar çocukların ellerine bulaşmıştı.

Birisi kalkıp önüme gelirken gözlerinin kızardığını fark ettim, "Ne yaptınız siz?" diyerek bağırdı ve küfürler etti.

"Be-ben bilmiyorum." derken hayatımda ilk kez kekelemiştim, çünkü Çınar birisini öldürmüştü, birisi gözlerimin önünde ölmüştü.

"Bittiniz oğlum siz! Hepinizden şikayetçi olacağız."

Dişlerimi sıktım, "Nasıl ispatlayacaksınız lan? Beş kişi bir çocuğu sıkıştırıp dövüyorsunuz zaten! Görgü tanığı mı var?"

Birden sokağın başındaki kız geldi aklıma, çocuk bunu fark etmiş gibi alaycılıkla baktı.

Onları soğuk kanlılıkla birlikte bırakırken Kaya ve Okan'ı bir şekilde eve taşıyordum, şu kızı bulsak iyi olurdu ama yüzlerce insanın içinden onu bulmak çok zor olacaktı.

Ama o yüzü daha önce gördüğüme emindim.

"Lan Okan, sana bir şey olmamış niye bayıldın?"

Okan sırıttı, sanki biraz önceki yaşanandan haberdan değildi. "Abi çok pis daldılar, göz göre göre dayak mı yeseydim?"

Bir yandan küfür edip diğer yandan gülüyordum, "Ya sen nasıl bir insansın?"

Kaya'nın bir kolunun altına ben diğer kolunun altına Okan girdi ve birkaç metre ötedeki apartmana girdik. Çınar neredeydi bilmiyordum ama bu sefer bu işlerden sıyrılmak kolay görünmüyordu.

Çınar ilk kez birisini bıçaklamıyordu ama ilk kez birisi ölmüştü.

İçimden küfür ettim, nasıl bu kadar rahat kaçabilmişti?

Dairenin önüne gelince cebimden anahtarımı çıkarttım ve açıp içeri girdik. Anahtarı fortmantoya atıp ceketimi astım. Oturma odasına girdiğimizde karşımızda beklemediğimiz bir şey vardı.